Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Edukacja jako czynnik i wynik rozwoju regionalnego

Mikołaj Herbst

Edukacja jako czynnik i wynik rozwoju regionalnego

21,59

 

Tematem tej książki są złożone relacje między edukacją a rozwojem gospodarczym, ze szczególnym uwzględnieniem doświadczeń Polski i jej regionów. Nie ulega wątpliwości, że statystyczny związek między wiedzą a rozwojem jest bardzo silny. Na wiele ważnych pytań związanych z tą relacją nie udaje się jednak na razie znaleźć w pełni przekonujących odpowiedzi.
Czy zasoby wysokiej jakości kapitału ludzkiego, będącego produktem edukacji, mają rzeczywiście tak duże znaczenie dla tempa wzrostu gospodarczego, czy może, sądząc tak, mylimy skutek z przyczyną, ponieważ inwestowanie w edukację jest przywilejem zamożnych a wiedza raczej efektem niż czynnikiem rozwoju gospodarczego?
Czy z perspektywy gospodarki lokalnej bądź regionalnej inwestowanie w funkcje edukacyjne, na przykład w szkolnictwo wyższe, może przynieść bezpośrednie korzyści ekonomiczne?
Jaka jest rola systemu edukacji w wielkich przemianach gospodarczo-ustrojowych, takich jak polska transformacja po 1989 r., i jaki jest wpływ transformacji na edukację?
Jakie czynniki decydują o przestrzennej mobilności najlepiej wykształconych członków społeczeństwa i jakie mogą być skutki tej mobilności dla regionalnego zróżnicowania rozwoju gospodarczego?
Jakie czynniki determinują osiągnięcia edukacyjne uczniów i studentów i jakiego rodzaju polityka publiczna sprzyja sukcesowi szkolnemu?
To tylko niektóre z kwestii, jakimi zajmuje się współcześnie ekonomia edukacji, omówionych w niniejszej książce

Scholar
Oprawa miękka

Wydanie: pierwsze

ISBN: 978-83-738-3512-2

Liczba stron: 218

Format: 15.0x23.5cm

Cena detaliczna: 31,50 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...