Przestań, proszę Krystian Stolarz Książka
Wydawnictwo: | Prószyński Media |
Rodzaj oprawy: | Okładka broszurowa ze skrzydełkami |
Wydanie: | 1 |
Liczba stron: | 424 |
Rok wydania: | 2025 |
Florian Gaderla to kryminalny z krwi i kości – ponury, twardy, gruboskórny i w dodatku outsider. Życie stawia przed nim wyzwanie – sprawę, która będzie wymagać od niego empatii i delikatności.
Giną dzieci – i to w sposób, który mrozi policjantom krew w żyłach. Pierwsza z ofiar, ośmiolatka, zostaje znaleziona w pustostanie w nowych ubraniach i w makijażu. Florian próbuje rozwikłać mroczną zagadkę, ale sprawa otwiera w jego duszy drzwi, które na zawsze miały pozostać zamknięte. Jego partnerka Zuzanna Macieszko jest świeżo upieczoną śledczą. Popełnia błędy, ale nie brakuje jej werwy i chęci do współpracy. Im bardziej policyjni partnerzy zagłębiają się w sprawę, tym mniej ją rozumieją. Macieszko chce poznać historię Gaderli i motywy jego działania, lecz wstrząsającej prawdy, z jaką przyjdzie jej się zmierzyć, nie mogła przewidzieć.
„Przestań, proszę” to opowieść o przemocy domowej. O brutalnym świecie, w którym smutek i rozpacz są jedynymi towarzyszami dzieci. O krzywdzie bezbronnych i niewinnych, których nikt nie chce. To historia trudna, momentami makabryczna, ale do bólu prawdziwa.
Zło jest wśród nas. Zainteresuj się swoim dzieckiem, zanim zrobi to ktoś zupełnie inny.
Krystian Stolarz – policjant, magister prawa, sportowiec amator i miłośnik książek. Prowadzi na Instagramie konto @policjant_czytaipisze, na którym promuje czytelnictwo i recenzuje książki. Stolarz dba o autentyzm języka, atmosfery panującej w policji i szczegółów śledztwa. Prawda o policyjnej robocie jest znakiem rozpoznawczym jego powieści.
Szczegółowe informacje na temat książki Przestań, proszę
Wydawnictwo: | Prószyński Media |
EAN: | 9788383911472 |
Autor: | Krystian Stolarz |
Rodzaj oprawy: | Okładka broszurowa ze skrzydełkami |
Wydanie: | 1 |
Liczba stron: | 424 |
Rok wydania: | 2025 |
Data premiery: | 2025-05-06 |
Język wydania: | polski |
Podmiot odpowiedzialny: | Prószyński Media Sp. z o.o. Rzymowskiego 28 02-697 Warszawa PL e-mail: [email protected] |
Zainspiruj się podobnymi wyborami
Podobne do Przestań, proszę
Inne książki Krystian Stolarz
Inne książki z kategorii Kryminał
Oceny i recenzje książki Przestań, proszę
O krzywdzie dzieci trudno się czyta, a zapewne jeszcze trudniej pisze. Nie wyobrażam sobie jednak, jak traumatyczne musi być obcowanie z nią na co dzień ze świadomością bezsilności, niemocy i gniewu. Krystian Stolarz, policjant, zetknął się z tym, co najgorsze. Pisanie o własnych doświadczeniach jest dla niego formą niezgody na zło, hołdem dla niewinnych ofiar, ale też próbą pomocy. Część przychodów ze sprzedaży tej książki zostanie przekazana na cele charytatywne, wspierające dzieci, które doświadczyły przemocy (Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę). „Przestań, proszę”, premiera z 6 maja, to książka, która boli. Ale trzeba ją przeczytać. Ja czytałam ją z gulą w gardle, z sercem bijącym szybciej, niż powinno. Czułam złość. Bezradność. Przerażenie. Bo choć to fikcja, nie ma w niej nic wymyślonego. To opowieść o krzywdzie dzieci, tej prawdziwej, codziennej, bolesnej i cichej. I o dorosłych, którzy nosząc w sobie niezaleczone blizny, powielają błędy i czyny swoich rodziców, tworząc własnym dzieciom piekło tam, gdzie powinny czuć się bezpieczne, wspierane i kochane. Krystian Stolarz nie tworzy literatury ku uciesze. Tak jak wspomniałam, pisze, by wykrzyczeć swoją niezgodę na zło. By zostawić ślad. By może ktoś, kto sięgnie po tę książkę, usłyszał głos dziecka tam, gdzie inni wolą nie patrzeć. Śledztwa, które prowadzą Zuzanna Maciaszko i Florian Gaderla, to nie tylko policyjne sprawy. To konfrontacja z systemem, który nie działa. Z ludźmi, którzy nie chcą widzieć. I z przeszłością, która boli tak bardzo, że jedynie wzniesienie wokół siebie muru pozwala przetrwać. Florian nie jest herosem. Jest człowiekiem. Poranionym. Upartym. I do bólu prawdziwym. Historie dzieci z patologicznych rodzin rozdzierały mi duszę. Dzieci, które chcą być niewidzialne, bo każda uwaga dorosłego może skończyć się ciosem. Dzieci, które marzą o zwykłej kanapce, o czystym ubraniu, o cichym wieczorze bez krzyków i bólu. Dzieci, które w myślach ćwiczą, jak krzyknąć „przestań”, żeby może tym razem zadziałało. W tej książce nie znajdziecie taniej sensacji ani fałszywego patosu. Znajdziecie za to krzyk. Cichy, ale wybrzmiewający długo po ostatniej stronie. To powieść, którą powinniśmy przeczytać nie dla rozrywki, ale dla świadomości. Dla tych, którzy nie mają głosu. I dla siebie, by nie zamykać oczu, gdy widzimy coś złego. Bo od tego wszystko się zaczyna. I jeśli ta książka może uratować choć jedno dziecko, to znaczy, że warto ją przeczytać. A potem mówić o niej głośno. I reagować.