Trzecia osoba Książka

“Trzecia osoba” to ósmy kryminalny tytuł Anny Kańtoch, ale mam wrażenie, że wraca nim klimatem do swoich pierwszych powieści w tym gatunku… Jest niespieszna, skupiona na człowieku i jego codzienności. Zabiera czytelnika do niewielkiej wsi Radziechowy, gdzie niecałe trzydzieści lat temu doszło do niepokojącego zaginięcia. To rodzice Bresiów zniknęli w lesie, zostawiając tam trójkę swoich kilkuletnich dzieci. Do teraz historia nie zyskała zakończenia, co ewidentnie oddziałuje na każde z rodzeństwa - każde jednak w inny sposób. Na przykład najstarszy, Marcin lubi wystawać od rodzinnym domem, w którym teraz mieszka ktoś inny… Kiedy dochodzi do ponownego zaginięcia, historia z przeszłości otwiera się ponownie. Niezabliźnione, choć zrośnięte rany, dziury pamięci, powstające wraz z biegiem upływających lat. Bliskość, która bliskością nie jest i problemy, które przychodzą niezauważalne do młodych, tak podatnych na nie ludzi - to początek trudnych tematów, z jakimi przychodzi mierzyć się postaciom, a które czytelnik musi wziąć pod uwagę… Niespieszna akcja, klimatyczne miejsce, miasteczkowe, bardzo bliskie kojącej, a zarazem groźnej natury i przedstawianie historii w sposób lekko fragmentaryczny dają wrażenie lektury ciekawej i nieszablonowej. Intryga kryminalna dobrze pobudza ciekawość choć w powieści nie dominuje, raczej jest tłem spajającym wszystko. Zagadka przeszłości dobrze osadzona w czasach współczesnych i problemach współczesnego społeczeństwa. Coś jest w niej takiego, że nie sposób się od niej oderwać.