No Bell

Mała dziewczynka wierzy, że jej tata potrafi naprawić wszystko, lecz po śmierci mamy odkrywa, że złamanego serca nie da się tak szybko i łatwo naprawić, jak zniszczonych zabawek i pękniętych czajników. Bohaterka znajduje jednak sposób na sklejenie kawałków rodzinnego życia. Wspólnie z tatą jest w stanie przetrzymać każdą burzę, wzmocnić swoją odporność i zdolność radzenia sobie z jednym z najtrudniejszych doświadczeń życiowych.Tatko napraw to to przejmująca książka ukazująca proces akceptowania straty rodzica przez dziecko. To utwór o tym, jak naprawić złamane serca i ukoić tęsknotę za najbliższymi, którzy odeszli.

Życie małego cocker spaniela Słodziaka to początkowo prawdziwy sen na jawie: zawsze pełna miska, spacery, przytulanie, zabawa z trojgiem dzieci. Do czasu… Pewnego dnia babcia wpada na pomysł sprezentowania wnukom tabletu, smartfona i konsoli do gier. Od tego momentu Czarek, Bartek i Amelka patrzą tylko w ekrany. Rodzice… również są zajęci, jak zahipnotyzowani leżą przed telewizorem lub spędzają czas z nosami w smartfonach. Wszyscy są „odłączeni” od rzeczywistości. Przychodzi jednak moment, kiedy Słodziak mówi: “Dość!”. Bierze sprawy w swoje łapy i postanawia na nowo połączyć rodzinę i podłączyć ją do rzeczywistości. Chce sprawić, by wszyscy wrócili do realnego świata, znowu zaczęli ze sobą rozmawiać, po prostu wrócili do siebie nawzajem, a przede wszystkim do niego. Moja odłączona rodzina to, przetłumaczona już na dwadzieścia języków, pełna czułości historia, która z psiego punktu widzenia skłania nas do zastanowienia się nad tym, jak wykorzystujemy na co dzień telefony, komputery, konsole! I jest to wspaniały zabieg, który powoduje, że nie ma tutaj miejsca na osądy. Nie jest winna babcia, która przyniosła sprzęty, ani nie do końca świadomi rodzice. Książka tworzy pole do dialogu z dziećmi na temat korzystania z technologii cyfrowych, mediów społecznościowych i gier, oraz ostrożnego obchodzenia się z nimi. Przy tym, co ważne, nie demonizuje i nie zakazuje korzystania z nich, ale zaleca ostrożność i świadome gospodarowanie czasem. Spędzanie godzin na tablecie, smartfonie lub przed telewizorem jest kuszące, ale ostatecznie nie czyni nas szczęśliwymi ani nie przybliża do naszych bliskich. Wciąż brakuje książek mówiących o wpływie nadmiarowego korzystania z tego typu technologii na nasze mózgi, ciała, relacje rodzinne oraz po prostu społeczeństwo. Moja odłączona rodzina podpowiada, jak można zacząć sobie z tym radzić.

To prawdziwe wyzwanie, położyć tatę wieczorem do łóżka. Będzie kombinował, jak by opóźnić tę chwilę: spróbuje trochę popłakać, włoży piżamę tył na przód, zachce mu się pić, oczywiście będzie chciał, żeby poczytać mu przed snem i przy okazji odpowiedzieć na wszystkie najważniejsze pytania świata. A w ostatniej chwili stwierdzi: „Ale jeszcze chcę do toalety”.Ta książeczka pozwala z humorem uświadomić dzieciom, przez jakie trudy przechodzą wieczorami rodzice, próbując położyć je spać.

To prawdziwe wyzwanie, sprawić, żeby mama rano wstała. Najczęściej kombinuje, żeby jeszcze chwilę poleżeć w łóżku, próbuje odciągnąć uwagę przytulaskami, potem wkłada ubrania na lewą stronę, czasem nawet usmaruje sobie koszulkę śniadaniem. No i oczywiście tuż przed samym wyjściem chce jeszcze do toalety.Ta książeczka pozwala z humorem uświadomić dzieciom, przez jakie trudy przechodzą rankami rodzice, próbując postawić je na nogi i zaprowadzić do przedszkola.

Basia ma dwie pasje, uwielbia czytać oraz rysować. Któregoś wieczora, kiedy rozsiadła się już wygodnie z ulubioną książką, słyszy dobiegający spomiędzy kartek głos Czerwonego Kapturka, który mówi, że ma już dość tego, że za każdym razem kończy w brzuchu wilka. Basia chwyta za ołówek oraz pisaki i tworzy opowieść, w której dziewczynka z bajki spędza cudowne popołudnie w parku rozrywki. A potem, ku zaskoczeniu naszej bohaterki, zaczynają zgłaszać się do niej kolejne postacie: Tomcio Paluszek, trzy małe świnki, Kopciuszek i wiele innych. Basia postanawia pomóc im wszystkim – wymyśla, pisze i maluje nowe wersje opowieści o nich. „Narysuj mi bajkę” to mądra książka o pasji czytania, kreatywności i wyobraźni. Uczy, że czytanie nie musi oznaczać biernego odbioru, że będąc czytelniczkami i czytelnikami, możemy jednocześnie być współtwórczyniami i współtwórcami naszych ulubionych bajek, opowieści, historii. Pokazuje, że „wyobrażać sobie”, oznacza też „tworzyć”.

“Ktoś coś nabroił? Winny jest zawsze Gagatek…” Ale czy w istocie tak jest naprawdę? Czy za realizacją każdego głupiego pomysłu stoi zawsze on jeden? Zdaje się, że nie jest to tak jednoznaczne.Ta zabawna i wzruszająca książka daje do myślenia. Zadaje pytanie o to, do czego doprowadza przypinanie komuś łatek; także o słuszność pochopnych ocen. Ostatecznie pyta o to, czy Gagatek w ogóle ma imię…?

Iskierka jest jak każde dziecko. Uwielbia gonić motyle i bawić się w jesiennych liściach. Jednak życie przy Alei Pogodnej jest często nieprzewidywalne i gwałtowne, ponieważ dziewczynkę nękają ciągłe burze, powodując, że kuli się ona ze strachu i chowa, gdzie tylko może. Iskierka robi wszystko, aby znieść ich uporczywy gniew. Pewnego dnia postanawia jednak opanować lęk – szuka wsparcia i wychodzi naprzeciw burzy.Burza nad Aleją Pogodną to książka pozwalająca wyposażyć dziecko w wiedzę, że zawsze, gdy będzie czuło się zagrożone, może i powinno szukać pomocy bezpiecznej osoby dorosłej.W 2019 roku książka została uhonorowana przyznawaną przez organizację Society of Children’s Book Writers and Illustrators nagrodą SCBWI Crystal Kite Award.

Pierwszy dzień w szkole, w dodatku bez ulubionej przytulanki, niesie ze sobą dużo stresu. Bohaterka tej książeczki nie może się jednak doczekać, aż pozna nowych przyjaciół. Ale to okazuje się trudne, bo na jej ramieniu siada ptak nieśmiałości, lęku, niepewności i braku wiary w siebie. Uniemożliwia rozmowy, rozprasza podczas lekcji, odbiera przyjemność i zadowolenie ze wszystkiego, co dzieje się w szkole. Następne dni wcale nie okazują się łatwiejsze. Jak bawić się z innymi dziećmi i słuchać, co mówi nauczycielka, kiedy na ramieniu siedzi takie ptaszysko? Bohaterka tej książeczki z pomocą koleżanki Zosi znajduje na to sposób. „Ptak na ramieniu” mówi o dzieciach zmagających się z lękiem, nieśmiałością, brakiem wiary w siebie; pokazuje im, że nie są same w swoich doświadczeniach; uczy, że mogą sobie poradzić z takimi problemami. Zarazem książeczka uwrażliwia na dzieci ciche, niepewne, trzymające się na uboczu – niejednej dziewczynce i niejednemu chłopcu może podsunąć myśl, by do nich podejść, porozmawiać, zaprzyjaźnić się z nimi, wciągnąć do zabawy, wesprzeć je.

Książka, która ucząc młode czytelniczki i młodych czytelników, jak co dzień dbać o naszą planetę, wciąga je_ich w świat ogrodnictwa. Mici, młoda entuzjastka ekologii postanawia uratować świat. Razem z wujkiem Marko odkrywa sekrety ogrodnictwa przyjaznego środowisku naturalnemu, zarazem dowiaduje się, że nawet drobnymi zmianami w codziennym życiu można przyczynić się do ochrony Ziemi. Wujek Marko w swoim ogrodzie stosuje zasady dobrego sąsiedztwa roślin, naturalne metody zwalczania szkodników, gromadzi i wykorzystuje deszczówkę - pokazuje, że każda_dy z nas może stać się opiekunką_nem przyrody. Kolejne rozdziały obfitują w porady dotyczące sposobów prowadzenia zrównoważonego trybu życia, wskazówki, że ratowanie planety można zacząć od własnego balkonu lub domowego ogródka. Ogród wujka Marka zachęca do poznawania ekologicznych rozwiązań, które mogą realnie wpłynąć na stan środowiska naturalnego. To inspirująca lektura dla każdej młodej osoby, która chciałaby dowiedzieć się, jak pomóc naszej planecie.

Fale oceanu wyrzucają pingwinka Dindima na brazylijską plażę, gdzie znajduje go rybak João. Opiekuje się zwierzątkiem, czyści je, karmi. Obaj spędzają razem czas, stają się przyjaciółmi. Aż któregoś dnia Dindim odpływa, być może w poszukiwaniu innych pingwinów. Ale po kilku miesiącach pojawia się znowu. Przez osiem lat pingwin powraca do swojego ludzkiego przyjaciela. A najpiękniejsze, że ta historia wydarzyła się naprawdę. Oto wzruszająca powieść o przyjaźni silniejszej niż siły natury. Wyjątkowa lektura o lojalności i przywiązaniu, które pokonują wszelkie przeciwności. Gdzie serce prowadzi to książeczka idealna do wspólnego czytania, skłaniająca do refleksji nad naszymi relacjami z naturą i dzikimi zwierzętami, także nad tym, czym jest przyjaźń.

Wzruszająca opowieść o empatii, zrozumieniu i akceptacji, otwierają serca młodych osób na różnorodność ludzkich doświadczeń. Tata Linette uległ wypadkowi, a jej mama, zrozpaczona tym, co się wydarzyło, nie znajduje słów, by z nią o tym porozmawiać. Zostawia ją na dzień u wujka Jacquesa, zwanego wujkiem Wariatuńciem. Kiedy ten stara się rozweselić dziewczynkę, bez zapowiedzi zjawia się u niego przyjaciel. Linette odkrywa sprawy, które były przed nią zatajane. Postanawia, że czas rozwikłać skomplikowaną sieć rodzinnych sekretów, znaleźć słowa, by nazwać trudne emocje i uchwycić życie, które płynęło dotychczas jakby obok niej… Opowieść Anne Loyer pokazuje, jak ważne są otwarta komunikacja, zaufanie i szczerość, ale też jak trudno znaleźć czasem własny głos w chaosie dnia codziennego, wśród tajemnic i sekretów łączących i dzielących bliskie sobie osoby. Słowa, których brakuje to świetne narzędzie dla dorosłych ułatwiające poruszenie kwestii ważnych rozmów w rodzinie. Książka pokazuje, że obok słów w życiu powinno być też miejsce na ciszę oraz okrzyki radości, uświadamia przy tym, że z dziećmi trzeba rozmawiać i traktować je poważnie.

Księżniczka na Opak zdaje się zwykłą dziewczynką, żyje jednak inaczej niż wszyscy – jej dni zaczynają się o zmierzchu i kończą o świcie, gazety czyta od końca, a przed wyjściem na spacer zakłada na sandałki piękne wełniane skarpety. Wszystkie czynności wykonuje odwrotnie, co czyni ją absolutnie wyjątkową i niezrozumiałą dla otoczenia. Pewnego dnia, podczas jednego z nocnych spacerów dziewczynka trafia w gościnę do tajemniczej staruszki, co zapoczątkowuje serię pełnych humoru wydarzeń i niespodziewanych zwrotów akcji. Zapraszamy do świata pełnego magii i uroku, gdzie w domku na szczycie drzewa, w otoczeniu pięknego pola maków mieszka Księżniczka na Opak. Jej urocza historia to między innymi lekcja o sile przebaczenia i przyjaźni oraz przypomnienie, że każda oraz każdy z nas może być inna, inny niż reszta, że warto być sobą i nie trzeba bać się inności. Księżniczka na Opak to książka, która zachwyci każde dziecko, inspirując je do śmiałego myślenia i odwagi w byciu sobą. Idealna do czytania na dobranoc, przyniesie magię i uśmiech do każdego domu.

Olbrzym i rycerz to piękna i mądra opowieść o prawdziwej przyjaźni, wierności i troskliwości, o braterstwie tak głębokim jak więzy rodzinne. Więź łącząca olbrzyma MiMa i rycerza MreRa rozwija się wraz z ich kolejnymi przygodami. Bohaterowie wspólnie chodzą na plażę, by podziwiać zachody słońca, dzielą sympatię do chleba z pieca i mleka prosto od krowy, snują także plany na przyszłość, pełne marzeń i nadziei.Kiedy jednak nad ich światem zbierają się chmury wojny, krajobraz dynamicznie się zmienia. Konflikt między olbrzymami a rycerzami okazuje się poważną próbą dla przyjaźni. MiM i MreR muszą podjąć decyzje, które zaważą na ich przyszłości. Kiedy świat wokół nich rozpada się, obaj starają się ocalić to, co najcenniejsze – łączącą ich więź.Olbrzym i rycerz włoskiego autora Michele Marchitto, z przepięknymi ilustracjami Eriki De Pieri, to wzruszająca baśń nie tylko dla dzieci, która pokazuje, że prawdziwa przyjaźń przetrwa każdą, nawet największą próbę. Olbrzym i rycerz mówi o tym, jak ważne jest, aby stać po stronie dobra, nawet gdy wszystko dookoła zdaje się mówić inaczej.Książka stanowi cenne narzędzie dla rodziców, wsparcie podczas rozmowy o emocjach, wartościach i zawiłościach ludzkich relacji.

Z jednej strony… Z drugiej strony… Może, a może raczej nie.Królik Bob zastanawia się, co może znajdować się po drugiej stronie drzewa. Kiedyś prawie tam był, ale zjawił się jakiś pies i musiał uciekać. Wciąż pociąga go myśl o tej drugiej stronie, ale nie jest pewien, czy tam pójdzie. A zresztą może aż tak bardzo nie chce tam pójść? Mógłby zadowolić się opowieścią Hilberta, ale tak do końca wcale nie jest pewne, czy ten wie, o czym mówi.Książki obrazkowe Bárðura Oskarssona są proste i dowcipne, choć nie udzielają prostych i jednoznacznych odpowiedzi na pytania, do których postawienia prowokują. Ich bohaterowie zmagają się z egzystencjalnymi, moralnymi i poznawczymi niepewnościami. Abstrakcyjny i pełen absurdu humor łączy się tutaj z wielką wrażliwością.Drzewo nie jest pod tym względem wyjątkiem. To z przytupem opowiedziana historia między innymi o wysiłku, jaki wkładamy w zrozumienie świata i innych.Oskarsson operuje minimalistycznym stylem. Duże, prawie monochromatyczne powierzchnie pozwalają mu wydobyć to, co niekoniecznie wypowiedziane oraz narysowane, podkreślić niuanse i zachować zarazem ciszę, spokój.

Nikt nie zauważa Jeremiego. Jeśli ktoś na niego wpadnie, nie przeprasza. Jeśli macha, to do kogoś za nim. Chłopiec czuje się, jakby był niewidzialny. Aż któregoś dnia jego życie odmienia Marysia. Dziewczynka zaprzyjaźnia się z nim. Pyta go o opinię, dzieli się z nim różnymi rzeczami. Oboje bawią się, żartują. Aż któregoś dnia Jeremi uzmysławia sobie, że również mógłby pomóc komuś, tak jak on do niedawna, niedostrzeganemu przez otoczenie. Zauważa Pawełka… Ta książka powstała, by nauczyć dzieci, że są wśród nich osoby ciche, nieśmiałe, a przez to niedostrzegane, i uwrażliwić na ich obecność. Jest adresowana także do dzieci, które czują się, jakby były niewidzialne, oraz do tych, które potrafią przekazać drugiej osobie dar empatii i przyjaźni. Wszyscy potrzebujemy czuć się dostrzegani, słuchani, ważni dla kogoś drugiego. Każda i każdy z nas może też rozejrzeć się wokół, dostrzec tę cichą osobę z tyłu i spróbować zaprzyjaźnić się z nią. Adam Wallace, autor bestsellerowego How to Catch an Elf, stworzył Niewidzialnego Jeremiego na podstawie własnych doświadczeń, sam w dzieciństwie był równie nieśmiałym chłopcem, niezauważanym przez nikogo. Ta historia przeniknęła na strony książki prosto z serca i doświadczeń autora.

Powtórzenia, uhonorowane we Francji wieloma nagrodami, mówią  o sposobach, w jakie dorosły mężczyzna manipuluje dziewczynką,  by ją wykorzystać seksualnie. To opowieść napisana z perspektywy ofiary – pogubionej w uczuciach wobec swojego oprawcy, kochającej go, a jednocześnie chcącej się przed nim uchronić. Tę książkę czyta się jednym tchem, ze ściśniętym gardłem. Choć jest adresowana do młodych dziewczyn i nastolatek, wszyscy powinni  ją przeczytać, bez względu na płeć czy wiek. Pedofilia to trudny temat. W Powtórzeniach Claire Castillon przedstawia historię, której znajomość może uratować niejedno młode życie.

"Co to jest migracja" to książka, która w przystępny sposób analizuje zjawisko migracji. Autor odsłania jej różnorodne aspekty: historyczne, społeczne, ekonomiczne oraz kulturowe. Publikacja nie tylko opisuje przyczyny i skutki migracji, ale również ukazuje jej wpływ na światową dynamikę społeczną. Poprzez bogactwo faktów i perspektyw, autor w przejrzysty sposób opisuje złożoność i różnorodność tego zjawiska, co czyni lekturę interesującą zarówno dla specjalistów, jak i szerokiego czytelnika. Co to jest migracja? jest częścią Kolekcji Mój Świat adresowanej dla dzieci w wieku szkolnym, której celem jest dostarczenie im wszystkich informacji potrzebnych do zrozumienia złożoności świata, w którym żyjemy.

Mama mówi dziewczynce, że nie zobaczy bólu taty, ponieważ jest on wewnątrz jego głowy. Jedna na pięć dorosłych osób doświadcza w swoim życiu depresji. Małe dzieci często nie rozumieją, dlaczego mama lub tata nie mogą się z nimi bawić jak kiedyś. „Razem” to książka, która pomoże im zrozumieć, dlaczego.

Kiedy Tabitha wstaje z łóżka lewą nogą, zauważa tuż obok siebie dużą, deszczową chmurę. Natychmiast zdaje sobie sprawę z tego, że to będzie jeden z tych niemiłych dni, kiedy nic nie idzie zgodnie z planem. „Tabita w deszczowej chmurze” to opowieść o odporności psychicznej, optymizmie i wytrwałości. Utwór przypomina, że wszyscy przechodzimy przez „burzowe dni”. Ważne byśmy potrafili w trudnych chwilach dostrzec, że za chmurami skrywa się Słońce. Tańcząc w deszczu możemy sprawić, że szybciej pojawi się ono na naszym nieboskłonie.

Już od najmłodszych lat dzieci tworzą swoje „małe światy”, bo rzeczywistą przestrzeń, zachowania i słowa innych filtrują przez swoją dziecięcą wyobraźnię. „Małe światy” przedstawiają całą, różnorodną gamę bohaterów, którzy takie właśnie światy zbudowali. W nich swobodnie bawią się, rozwijają własną tożsamość i uczą się rozumieć innych. Książka Collet zachęca do ożywionych rozmów między dziećmi i ich rodzicami i przypomnienia sobie przez tych starszych swoich małych światów z dzieciństwa, a nawet powrotu do nich.

Kiedy nadchodzą wakacje, uczennice i uczniowie zazwyczaj odpoczywają. Ale tym razem wakacyjne Wiry nie są zwyczajne, lecz wymuszone, spowodowane wybuchem wojny. Razem z rodzicami i młodszym bratem dziewczynka przenosi się do piwnicy wieżowca, gdzie kryją się przed ostrzałami. Zwykły świat ulega zniszczeniu i wydaje się, że można go odbudować tylko w wyobraźni lub grze komputerowej. Można też poszukać w sobie takiego świata, którego rakiety nie dosięgną. Ale można również wspierać tych, które i którzy są wokół, by razem przetrwać najtrudniejsze chwile.

„Mały świat” dzieci to tak naprawdę ogromna przestrzeń doznań, wiedzy przekazywanej przez dorosłych i spostrzeżeń filtrowanych przez dziecięcą wyobraźnię. Jak przełożyć na słowa i obrazy ten bezmiar przeżyć, wyobrażeń i emocji? Czy bujna wyobraźnia może być powodem do niepokoju?Narratorką książki jest dziewczynka, którą niepokoją dziwne sny i wrażenia wzrokowe: czasem wydaje jej się, że przedmioty wokół zmieniają rozmiary i kształty, czasem – że to ona jest większa lub mniejsza od samej siebie. Zaniepokojeni rodzice zabierają ją na konsultację do lekarza, który po wysłuchaniu jej proponuje, by zapoznała się z książką Lewisa Carrolla, której główną bohaterką jest niejaka Alicja… Dziewczynce łatwo przyjdzie zidentyfikować się z tą bohaterką, dzięki czemu poczuje się mniej samotna i odosobniona. Dzięki czemu znajdzie słowa i obrazy, by wyrazić swoje przeżycia. Strach podsycany jeszcze wczoraj przez to, co obce, nieznane, dziś ustąpi miejsca ponownie odkrytemu spokojowi.Doświadczenia bohaterki rozpatrywane są przez pryzmat syndromu Alicji w Krainie Czarów, charakteryzującego się zaburzeniami w percepcji własnego ciała, przestrzeni i czasu. To niegroźne zaburzenie często pojawia się u dzieci i najczęściej zanika w okresie dojrzewania. Doświadczył go m.in.Lewis Carroll i było ono pierwszym źródłem jego inspiracji do opisania przygód Alicji. Warto wspomnieć, że również książka W moim małym świecie narodziła się z dziecięcych przeżyć jej autorki.Pełen wrażliwości, poetycki tekst Sandrine Bonini uzupełnia bajeczna oprawa graficzna. Technika barwionego piaskiem tuszu, zastosowana przez ilustratorkę Élodie Bouédec, nadaje walorów poetyckości i niesamowitości, a także wspaniale odzwierciedla kruchy i nieco przytłaczający bohaterkę jej mały świat.Lektura W moim małym świecie, poza innymi, oferuje dwie ważne lekcje: że nie trzeba się bać wizyt u specjalisty i warto z nim porozmawiać, a także, że książki dają nam szereg sposobów do nazwania i wyrażenia naszych najgłębszych, zdawałoby się niewyrażalnych, emocji i przeżyć.  

Pies, kotka i mysz żyją razem w pokoju i harmonii, ale nie do końca jest im wesoło… Są znudzeni, wspominają dawne czasy, kiedy życie było niebezpieczne, to znaczy, kiedy polowali na siebie i wszystko było bardziej ekscytujące. Pewnego dnia pies nie wytrzymuje i naszczekuje na kotkę. To wywołuje serię niefortunnych zdarzeń… Książki obrazkowe Bár?ura Oskarssona są proste i dowcipne, choć nie udzielają prostych i jednoznacznych odpowiedzi na pytania, do których postawienia prowokują. Ich bohaterowie zmagają się z egzystencjalnymi, moralnymi i poznawczymi niepewnościami. Abstrakcyjny i pełen absurdu humor łączy się tutaj z wielką wrażliwością

Okruszek dostaje zadanie pilnowania domu na wypadek, gdyby przyszedł złodziej. Ale jak sprawiać wrażenie wielkiego i groźnego, kiedy jest się małym, słodkim pieskiem? Na szczęście nasz bohater jest naprawdę pomysłowy. Tylko czy uda mu się uchronić dom przed zagrożeniem? Który z jego sposobów okaże się skuteczny? No i co, jeśli żaden