Książka Filipa Burno to opracowanie problemu wykorzystania miast włoskich przez reżim faszystowski.
Czytelnik dowie się z tej publikacji o wielkiej przebudowie miast w latach ok. 1925-40, przeczyta o wyreżyserowanych spektaklach urządzanych w miejskiej scenografii (także w otoczeniu zabytków), pozna najciekawsze architektoniczne znaki faszystowskiego projektu modernizacyjnego, takie jak wieżowce, autostrady, nowoczesne dworce, garaże, lotniska, tory wyścigów samochodowych.
W książce opisano także budowę nowych miast, przebudowę miejskich ośrodków w zamorskich koloniach, wznoszenie reprezentacyjnej dzielnicy EUR (Esposizione Universale di Roma), transformację Rzymu, stosunek Mussoliniego do awangardy, konflikty we włoskim środowisku architektonicznym.
To książka o przestrzeniach spektakli władzy, polityce pamięci, zarządzaniu tradycją, narracji modernizacyjnej, strategiach kolonialnych, biopolityce i architektonicznych reprezentacjach „nowej Italii”.
Prof. Marta Leśniakowska w recenzji książki napisała: „Autor skonstruował intrygującą narrację o regeneracyjnych procesach, jakie dokonywały się we Włoszech Mussoliniego […] Odsłonięte zostały mechanizmy wytwarzania przez faszystowski reżim nowej przestrzeni jako reprezentacji „nowego Włocha”, zawłaszczania i przekształcania przestrzeni publicznej przy wykorzystywaniu, na równi, zastanych struktur miejskich, awangardy i nowoczesnych strategii agitacyjnych […] agresywnej propagandy. ”.
Książka zawiera blisko 300, w większości niepublikowanych, ilustracji, indeks osób oraz miejsc i obiektów, a także obszerną bibliografię.
Filip Burno (ur. 1977)
Historyk architektury, adiunkt na Wydziale Zarzadzania Kultura Wizualna Akademii Sztuk Pieknychw Warszawie. Specjalizuje sie w historii architektury XIX i XX wieku, zajmuje sie relacjami władzyi procesami urbanizacyjnymi, problemami kreowania polityki pamieci, a takze wytwarzania przestrzeniw wyniku procesów modernizacyjnych w I poł. XX wieku. Opublikował m.in. Swiatynie nowego panstwa. Koscioły rzymskokatolickie II Rzeczypospolitej (2012).
