WAB

Nowa powieść sensacyjna Marcina Mellera. „Dzieci lwa” zaskakują, wciągają i poruszają. To chyba koniec Wiktora Tilszera. Czy znany dziennikarz jest odpowiedzialny za śmierć przyjaciela? Kontrowersyjne nagrania sprzed lat mogą pogrążyć jego karierę i życie osobiste. Aby dowiedzieć się, kto stoi za ich publikacją, a także dowieść swojej niewinności, Wiktor będzie musiał cofnąć się najpierw do czasów studenckich, a potem do ogarniętej wojną Gruzji z początku lat dziewięćdziesiątych. Wzruszająca i pełna napięcia opowieść o młodości, przyjaźni, pierwszych miłościach i międzyludzkich relacjach, które – nawet jeśli zakończone – zostają z nami na całe życie. Marcin Meller łączy swój talent do opowiadania wciągających historii i poczucie humoru ze znajomością polskiej i gruzińskiej duszy.

Tajemnicza, nastrojowa, zmysłowa i osobista powieść, która powstała przed mroczną serią kolory zła. Małgorzata Oliwia Sobczak, jakiej nie znacie! Iwa po latach powraca do rodzinnego domu na Żuławach. Próbuje uporządkować swoje życie i zrozumieć motywy kierujące bliskimi jej kobietami, babką Antoniną i matką Józefiną. W starym domostwie z duszą, pamiętającym jeszcze czasy holenderskich osadników, powoli odkrywa tajemnice swoich najbliższych i składa w logiczną całość wydarzenia z przeszłości. Trzy kobiety, trzy na zawsze połączone historie i niezwykły dom na Żuławach, który ożywa dzięki muzyce.

Jolanta Kwaśniewska po raz pierwszy w tak osobistej rozmowie. To ona przed trzema dekadami stworzyła w Polsce urząd pierwszej damy i to ona do dzisiaj wygrywa we wszelkich sondażach oceniających działalność żon prezydentów. Jolanta Kwaśniewska – pierwsza dama RP w latach 1995–2005, prawniczka, bizneswoman, założycielka i prezeska fundacji Porozumienie Bez Barier – w szczerym, emocjonalnym, pełnym znakomitych anegdot, a także bardzo poruszających wspomnień wywiadzie. W rozmowie z Emilią Padoł opowiada o dzieciństwie i studiach w Trójmieście, trudnych początkach w Warszawie, wyczekiwanym macierzyństwie, zakładaniu własnej firmy, brutalnej kampanii prezydenckiej w latach 90. i przeprowadzce do Pałacu Prezydenckiego. Jak się urządza gabinet pierwszej damy? Jak staje się głosem kobiet, dzieci i osób z niepełnosprawnościami? Jak kompletuje odpowiednią garderobę? Jak – na przekór sceptykom – odnosi się wielki międzynarodowy sukces? „Pierwsza dama” prowadzi za kulisy zdarzeń na najwyższym państwowym i zagranicznym szczeblu, pokazuje blaski, ale i cienie roli aktywnej pierwszej damy. Wreszcie opowiada o tym, jak wygląda życie „po Pałacu”. A bywa, że jest to życie na podsłuchu. Jolanta Kwaśniewska zdradza też przepis na małżeńską harmonię, rodzinne szczęście, no i wspaniałą zupę, która zawsze dodaje jej sił.

Gołębie zabite przez matkę w parniku, granie w gałę na betonie, zbieranie kurek na sprzedaż i ciągłe poczucie bycia nie u siebie. Opowiadania Kingi Sabak łączy postać osoby bohaterskiej. Achronologicznie przedstawione etapy jej samoidentyfikacji są jak klocki. Można z nich zbudować tożsamość człowieka, który od dzieciństwa musiał zadawać sobie pytanie, kim jest i odpowiadać na nie: nie wiem, ale to „nie wiem” boli. Bo do której łazienki w szkole wejść, skoro do damskiej się nie pasuje, a do męskiej nie można? Dlaczego trzeba zakładać rajstopy, kiedy w szafie wiszą spodnie od garnituru? Te proste historie pokazują małe traumy codziennego życia i dorastania w społeczeństwie, które ma jasno określone, czarno-białe zasady. „Muszą być zwarte, mocne, konkretne. Pewne siebie. Jak pięść, a ściślej piąstka, bo ćwiczy się od dziecka. Jak odparować cios, zrobić unik, uderzyć, zacisnąć w samotności. Takie są zdania prozy Sabak - a mają się z czym mierzyć. Bo nie dość trudów nastoletniej wylinki, odkrywania tożsamości "nie takiej" - gdy trzeba się określić, do której toalety, przebieralni, grupy, kategorii pasujesz. Bo świat nie odpuści, przyprze cię do muru, nazwie po swojemu. "Ola", na przykład. Na Olę im wyglądasz - albo tak ci dali. Te zwykłe-niezwykłe zdziwienia, lęki, presje i dylematy opowiada Sabak bezpuentowo, rozpuszczając sens historii między wierszami. Szkoła Czechowa: sami sobie dopowiedzcie” - Eliza Kącka „Opowiadania Kingi Sabak mają bardzo dobry rytm i unikają oczywistych puent. Siłą ich jest też nieironiczny obraz wiejskiej religijności, w której wyrasta bohaterka Alex. Rozpoznawanie swojej nieheteronormatywnej tożsamości nakłada się na rosnący dystans, z jakim patrzy na swój świat dzieciństwa. Ale w tych opisach jest dużo ciepła wobec ludzi, którzy są, jacy są, mają swoje porażki i ukryte bóle. Dostajemy obraz uwięzienia w tradycyjnych rolach i poczucia niewygody, które sprawia, że można obserwować ten świat z zewnątrz. Znajdziemy wreszcie w tej książce Polskę, o której zapominamy, że ciągle istnieje” - Justyna Sobolewska „W tej książce nie udaje się, że życie jest do zniesienia. Nie jest - szczególnie jeśli w spadku po rodzinie dostało się biedę, alkoholizm i rany emocjonalne, a własne ciało z jego wyglądem i pragnieniami nie przystaje do kategorii, w które chce je schwytać świat. A jednak - żyje się. Z chronicznym wstydem i dziewczynami, których nie wolno kochać. Między wsią i miastem, chłopięcością i dziewczyńskością, rozpaczą i nadzieją. I co być może najbardziej prowokacyjne - w przestrzeni ludowej religijności, której wprawdzie nie odczuwa się już jako swojej, ale wciąż, z nawyku, szuka się w niej sensu i harmonii. Kinga Sabak nie zamierza nikomu się podobać. Pisząc, stwarza siebie i mówi: jestem. Mocny debiut” - Renata Lis

Czy jeśli fikcja może być oparta na prawdzie, to czy prawda może opierać się na fikcji? Klara Figa jest pisarką thrillerów. Jej kariera stanęła w miejscu, a rynek książki robi się coraz bardziej wymagający. Klarze trudno utrzymać się na powierzchni, współpraca z wydawcą i relacje z innymi autorami przypominają pole minowe. Co gorsza na adres wydawnictwa przychodzą pogróżki skierowane pod jej adresem. Kiedy w wyniku napaści Klara łamie rękę, musi przestać udawać i przyznać przed samą sobą, że ma stalkera. Nieustanne poczucie zagrożenia źle wpływa na proces twórczy. Kiedy zbliża się deadline przekazania wydawnictwu kolejnej książki, pisarka zatrudnia młodą asystentkę… Magdalena Majcher stworzyła świetny thriller psychologiczny o kulisach rynku wydawniczego, równie nieodkładalny, jak jej książki true crime.

„Ciała subtelne” to poruszająca proza, która bez wątpienia przypadnie do gustu czytelnikom „Małego życia” i „Damona Coperheada”. Niespodziewana wiadomość sprawia, że Holly wraca do przeszłości. Do czegoś, o czym nie chce pamiętać: mrocznych wspomnień i niewypowiedzianej traumy, ostrzegawczych uderzeń w ścianę sypialni, niezgłębionej straty… Dawno temu stała się nową osobą. Co się wydarzy, gdy pogrzebane historie ujrzą światło dzienne? Autorka w mistrzowski sposób, z niezwykłą czułością i uwagą opisuje tragedię i traumy bohaterki powieści. Czy da się zbudować nowe życie doświadczając wykorzystania seksualnego, biedy, uzależnienia od narkotyków, czy przemocowych relacji? „Pierwsze słowa Ciał subtelnych, które wryły mi się w pamięć, wypowiada główna bohaterka zestawiająca własne życie z katastrofą promu kosmicznego Challenger: Moje prywatne katastrofy były mniejsze. Skąd taka siła i pokora w osobie, która przeżyła śmierć matki z przedawkowania, porzucenie przez ojca, molestowanie seksualne, kolejne rodzinne domy dziecka, bycie niechcianą, wypchniętą przez świat na margines i oszukaną przez system? Jak zdołała wyjść poza ciało fizyczne – ku subtelnemu? Instynktownie. Po to, by przetrwać. Australijka Jennifer Down rozpisuje wstrząsający pamiętnik kobiety w taki sposób, by czytelnik współodczuwał. Robi to mądrze i czule. Od pierwszej strony stajemy się towarzyszami w podróży na przestrzeni pół wieku, przez różne kontynenty i osobiste tragedie. Odnajdujemy się w studium upadku, wielkiej siły i powstania. A razem przecież raźniej. To powieść niewygodna, ale przynosząca ulgę. Po lekturze nie zostaje nam już nic, czego moglibyśmy się lękać.” Maja Chitro, „Elle”

Żeby łatwiej zrozumieć siebie, musisz poznać swoje prawdziwe życzenie. Satomi jest rozdarta między małżeństwem a pracą, Koyuki od śmierci ojca odgrywa rolę grzecznej dziewczynki, a rodzina Junko została skrzywdzona przez jej despotycznego ojca. Wszystkie trzy niespodziewanie trafiają do wyjątkowej kawiarni na kółkach, gdzie gościom serwuje się przepyszne – indywidualnie dopasowane – przekąski, desery i napoje. A wszystko po to, aby mogli lepiej zrozumieć siebie i skutecznie dążyć do osiągnięcia szczęścia, zadowolenia z życia i spokoju. Pełna uroku kontynuacja Kawiarni pod Pełnym Księżycem, w której koty o gwiaździstych spojrzeniach pomagają odwiedzającym ich ludziom odkryć to, czego ci tak naprawdę pragną…

Jak możemy zmienić szkołę, by stała się wspaniała? Justyna Suchecka, najpopularniejsza polska dziennikarka edukacyjna, od lat przyglądająca się edukacji w Polsce, diagnozuje, co boli uczniów, rodziców i nauczycielki. Z uważnością i troską, ale i z nadzieją bada tematy, w których potrzebna jest zmiana. I podkreśla, że każdy z nas może zrobić coś, by szkoła stała się lepszym miejscem. Jesienią 2023 roku urodziłam córkę. Zrozumiałam, że zabierając głos w sprawach szkoły, mówię w jej imieniu. Walczę o jej przyszłość. To patetyczne, ale zupełnie mi to nie przeszkadza. Otóż głęboko wierzę, że również ode mnie – nie tylko od ministrów, samorządowców czy kuratorek – zależy to, jak będą wyglądały nasze szkoła i przyszłość. Edukacja przyszłości nie jest dla mnie przede wszystkim opowieścią o XXII wieku, nowych technologiach (również takich, których jeszcze nawet nie umiemy sobie wyobrazić) czy lekcjach kodowania. Kiedy myślę o tym, co dopiero nastąpi, skupiam się na jutrze, kolejnym tygodniu, semestrze, następnym roku szkolnym. Bo szkoła to nie tylko przygotowanie do życia, które dopiero nastąpi. Szkoła to również życie tu i teraz. A ja mam tylko sześć lat – zanim moja córka pójdzie do szkoły – by coś zmienić. Inne dzieci mają go jeszcze mniej albo już są uczennicami czy uczniami. Dlatego od decydentów domagam się działań już dziś.

Krzysztof mieszka na wsi pod Warszawą z byłą żoną i robotyczną partnerką, zamówioną w sklepie internetowym. Agata, bo tak ma imię, towarzyszy mu na spacerach, zakupach, w social mediach i w łóżku. Trochę rozmawiają. Nie są to może rozmowy intelektualnie wykwintne, ale wystarczają, by się porozumieć. Wzajemnie i z otoczeniem, które traktuje ich jak parę. Na świecie żyją tysiące osób takich jak Krzysztof. Pokochali sztuczną inteligencję czy uwierzyli w marketingowy przekaz producentów seksrobotów, który mówi, że między samotnością a niedoskonałym związkiem istnieje trzecia droga? A może po prostu zrobili krok w przyszłość, w której za chwilę spotkamy się prawie wszyscy? Ewa Stusińska przygląda się relacji między człowiekiem a robotem, która dzięki niezwykłemu rozwojowi sztucznej inteligencji wchodzi właśnie w nową fazę. Inteligentne humanoidalne roboty przestają być jedynie narzędziami, stają się czymś (kimś?) znacznie więcej. A może komuś bardzo zależy, byśmy tak uważali? „W czasach, kiedy technologia przeplata się z codziennym życiem, pytania o granice między człowiekiem a maszyną stają się coraz bardziej palące. Autorka książki Deux Sex Machina zagłębia się w intymną historię mężczyzny, który w poszukiwaniu bliskości i miłości zwrócił się do świata sztucznej inteligencji. To wnikliwe studium ludzkiej samotności w świecie, w którym technologia zdaje się przejmować coraz więcej aspektów naszego człowieczeństwa. Ewa Stusińska nie daje prostych odpowiedzi, ale za to zaprasza czytelnika do refleksji nad fundamentalnymi pytaniami dotyczącymi przyszłości, która być może już nadeszła.” Sylwia Czubkowska, Techstorie / Tok FM

Biografia księżnej Kate, żony brytyjskiego następcy tronu i ulubienicy Brytyjczyków! Historia życia Kate Middleton wydaje się być współczesną bajką. Atrakcyjna i ambitna dziewczyna zakochuje się w bogatym księciu, który ma zostać królem. Aktualnie, gdy brytyjska monarchia przechodzi transformację, Catherine jest księżną Walii, a w przyszłości ma zostać królową. Od czasu ślubu z księciem Williamem w 2011 roku Catherine zaskarbiła sobie sympatię mieszkańców Wielkiej Brytanii, Wspólnoty Narodów i całego świata. Wraz z mężem stworzyła najpopularniejszy duet królewskiej rodziny. Nie obyło się jednak bez sporej dawki komentarzy i skandali, zwłaszcza w związku z niedawnymi rewelacjami na temat relacji „Fab Four” z księciem Harrym i Meghan Markle, a także jej kłopotami ze zdrowiem. Książka Roberta Jobsona, brytyjskiego dziennikarza i eksperta w relacjonowaniu spraw rodziny królewskiej, ma na celu odkrycie, poprzez rozmowę z bliskimi źródłami zarówno w królewskim domu, jak i poza nim, co wpłynęło na sukces Catherine, oraz co sprawiło, że stała się ikoną, którą jest dzisiaj.

„Powiedz wszystkim, że zabiłam Marię” to opowieść o niełatwym procesie zdrowienia i nauce czułości do samej siebie. Natalka, dwudziestosiedmioletnia mieszkanka Katowic, pracowniczka osobliwej korporacji, cierpi na zaburzenia lękowe i bezsenność. Ma mieszkanie i chłopaka, pieniądze na terapię i leczenie psychiatryczne, ale mimo wszystko jej stan pozostawia wiele do życzenia. Kiedy Natalka podejmuje kolejną próbę walki o swoje zdrowie, sprawy przybierają nieoczekiwany obrót, a jej życie nieodwołalnie zmienia się za sprawą tajemniczej Marii. „Co stanie się z naszymi niezaopiekowanymi zaburzeniami, gdy podejmiemy daremną próbę ich zduszenia – czy raczej „zabicia”? Monika Lubińska w swojej książce rozmywa granice między realnym a wyobrażonym, nadając ludzką formę uogólnionemu lękowi narratorki. Tytułowa Maria pewnego dnia materializuje się w życiu bohaterów, siejąc wokół coraz większy zamęt. To wyjątkowo oryginalny debiut, błyskotliwie ogrywający współczesne dyskursy dotyczące zdrowia psychicznego, relacji międzyludzkich, rynku pracy, a wreszcie języka – który jako jedyny zdaje się móc trzymać w ryzach chaotyczną rzeczywistość. Czytajcie!” Maria Halber

Mroczny romantyczny thriller, dla wszystkich którzy pokochali: Przewodnik po zbrodni według grzecznej dziewczynki Holly Jackson, Gdybyś był ze mną Laura Nowlin, czy twórczość Cooleen Hoover! Od wypadku, w którym zginęła najlepsza przyjaciółki Elli, minęły miesiące, a ona nie może przestać się obwiniać o tę śmierć. W szkole wszystko przywołuje wspomnienia nieżyjącej Hayley, w tym widok Sawyera, chłopaka przyjaciółki. Ella i Sawyer pogrążeni w żałobie stopniowo zbliżają się do siebie, ale oboje coraz bardziej z tego powodu dręczy sumienie. Dziewczyna szuka pocieszenia w pamiętniku Hayley. Ma nadzieję, że znajdzie w jej zapiskach coś, co sprawi, że poczuje się lepiej. Im bardziej Ella zagłębia się w przeszłość Hayley, tym mocniej dociera do niej przerażająca prawda, jak wiele nie wiedziała o swojej przyjaciółce – i jak mroczne były jej tajemnice. To historia pełna surowych emocji, żalu, pokręconych kłamstw i mrocznych sekretów. Ale czy te sekrety są warte zabijania… Jill McGill, Goodreads Ta perełka YA oferuje wszystko, czego potrzeba w doskonałym dramatycznym thrillerze! „Wszystko, czego nie powiedzieliśmy” odkrywa sekrety nawet najlepszych przyjaźni i zadaje pytanie, jak dobrze znasz tych, których kochasz. Lizzy Brannan, Goodreads „Wszystko, czego nie powiedzieliśmy” to podróż w mrok ludzkiej natury, gdzie tajemnice czają się w najciemniejszych zakamarkach naszych serc. Może się okazać, że zaczniesz kwestionować głębię przyjaźni i nawiedzającą moc niewypowiedzianych słów. Kevin, Goodreads

Książka autorstwa jednego z najlepszych znawców i obserwatorów rosyjskiej historii i polityki. „Wojna i kara” ukazuje, jak doszło do tego, że największy kraj na świecie stracił zmysły. „Historia składa się z mitów” – pisze znany rosyjski dziennikarz dysydent Michaił Zygar. „Nasze mity zawiodły nas, niestety, do faszyzmu roku 2022. Pora je zdemaskować”. Czerpiąc ze swoich reporterskich doświadczeń, Zygar ujawnia, jak trzysta pięćdziesiąt lat propagandy i złe podejście do uprawiania polityki pchnęły jego kraj do wojny z Ukrainą. Jak strach niemieckiego mnicha przed Imperium Osmańskim skłonił go do wykoncypowania fikcji o zjednoczonym świecie rosyjskim. Jak banalne powieści szpiegowskie o „radzieckim Jamesie Bondzie” zainspirowały Władimira Putina do wstąpienia w szeregi KGB. Jak podziw Aleksandra Puszkina wobec poematu lorda Byrona doprowadził go do zniesławienia legendarnego kozackiego przywódcy. I jak to się stało, że Putin zlekceważył zyskującego popularność telewizyjnego komika – niejakiego Wołodymyra Zełenskiego – i nie spostrzegł, że przybrał on śmiertelnie poważny ton, a jego kraj trzeba będzie traktować na serio. Michaił Zygar, uznany specjalista od Kremla, mający dostęp do ważnych uczestników obecnego konfliktu – od polityków po oligarchów, od gangsterów po aktorów – śledzi zmagania o władzę, z których zrodziły się obecne realia polityczne, i spod warstw uwodzicielskiej legendy wydobywa prawdę, opisując złożone dzieje relacji rosyjsko-ukraińskich.

Porywająca podróż po łódzkiej mapie stworzonej z faktów i mitów, historii i literackiej fikcji. Na przestrzeni ostatnich dwustu lat Łódź była „miastem amerykańskim” i „ziemią obiecaną”. „Czwartą stolicą” i „ostatnim nieodkrytym miastem”. „Polskim Manchesterem” i „miastem przeklętym”. Miastem „bez historii” i „miastem czterech kultur”. Była czerwona, robotnicza, szara, kreatywna. Łódź jest miastem innym niż wszystkie. Chyba najbliżej jej do Gdyni, chociaż nie posiada tej specyficznej aury utkanej z ogólnonarodowego mitu. Podobnie jednak jak nadbałtyckie „okno na świat” stanowiła niegdyś krainę nieograniczonych możliwości, gdzie z dnia na dzień wzrastały i upadały wielomilionowe fortuny. „Łódź. Ziemia wymyślona” to moja podróż przez historie Łodzi. Historie, a nie historię, bowiem było ich wiele, niemal tyle, ile osób, które podjęły się niełatwego zadania „opowiedzenia miasta”. To wędrówka przez gąszcz legend, mitów, historycznych faktów, prawd i półprawd. Wędrówka po mieście, które istnieje na tyle, na ile istnieją postaci je opisujące" Błażej Ciarkowski

Klimatyczne zwieńczenie opowieści o ludziach, którzy cenili ziemię i rodzinę ponad wszystko. Trzeci tom bestsellerowej serii „Saga o ludziach ziemi” Anny Fryczkowskiej. Świat u progu XX wieku pędzi, przyspiesza także rytm życia wsi kujawskiej. Tu, gdzie od zawsze wiedzę przekazywało się z pokolenia na pokolenie, co światlejsi chłopi zaczynają wyczytywać nowinki w gazetach. W raptownie zmieniającej się rzeczywistości szuka sobie miejsca kolejne pokolenie Józwiaków. Najtrudniej jest Staśkowi, zadającemu coraz bardziej zawiłe pytania. Dwie wsie dalej pewna krewka i zamożna wdowa, mimo oporu rodziny i sąsiadów, próbuje żyć na własny sposób. W okolicy, ku zgrozie miejscowych, pojawia się Dziwna Iśka, córka niegdyś wygnanej ze wsi czarownicy... Tom trzeci Sagi o ludziach ziemi to opowieść o szukaniu wolności i kobiecej odwadze, o mocy słowa i siłach natury, o trzeźwości i upojeniach.

Gdzie w Polsce i Europie kradnie się pieniądze? Na co idą nasze podatki? Czym dziś jest duchowość? Malcolm XD, autor najsłynniejszej pasty w polskim internecie, wraca z nową powieścią, w której po raz kolejny obnaża absurdy rzeczywistości. Książka jest kontynuacją przygód Malcolma i Stomila, bohaterów znanych z poprzednich, bestsellerowych powieści Malcolma XD, z których pierwsza, Edukacja doczekała się entuzjastycznie przyjętej wersji serialowej. Tym razem bohaterowie podejmują pierwszą poważną pracę – będą audytować firmy, które otrzymują pieniądze z Funduszy Europejskich. W tym tomie większy nacisk położony jest na postać Stomila, dowiemy się dlaczego jest, jaki jest.

Najnowsza książka autora międzynarodowego bestsellera „Kongo”! Nikt nigdy nie opowiedział historii indonezyjskiej walki o wolność w tak porywający sposób. Walka o niepodległość Indonezji, której szczyt przypadł na lata czterdzieste XX wieku, przez długi czas była postrzegana jedynie jako konflikt między kolonizatorem – Holandią – a skolonizowanymi Indiami Wschodnimi. Revolusi Davida Van Reybroucka to pierwsza książka, która odrywa tę walkę od perspektywy narodowej i pokazuje jej znaczenie jako wydarzenia globalnego. Indonezja była pierwszym krajem, który ogłosił niepodległość po drugiej wojnie światowej. Po japońskiej okupacji młodzi rebelianci oparli się wszelkim nowym formom dominacji przy użyciu siły. Brytyjskie, australijskie, a zwłaszcza holenderskie oddziały miały przynieść pokój i porządek, ale ich obecność doprowadziła do wybuchu pierwszej nowoczesnej wojny dekolonizacyjnej. Walka ta zainspirowała ruchy niepodległościowe w Azji, Afryce i świecie arabskim, zwłaszcza gdy wolna Indonezja zorganizowała legendarną konferencję w Bandungu w 1955 roku, pierwszy światowy kongres bez udziału Zachodu. Świat ingerował w revolusi i świat się przez to zmienił.

Pierwsza pełna biografia legendy świata mody. NIEKWESTIONOWANY MISTRZ KRAWIECTWA, KREATOR I WIZJONER, KTÓRY ZREWOLUCJONIZOWAŁ ŚWIAT MODY To on ubrał kobiety w tuniki, szmizjerki i spódnice bombki. Podziwiała go Coco Chanel, Elsa Schiaparelli nazywała go „jedynym projektantem, który ma odwagę robić to, co mu się podoba”, Dior zaś, zachwycony jego warsztatem, mówił o nim: „Mistrz nas wszystkich”. Mimo sławy i pozycji w świecie mody Cristóbal Balenciaga zawsze trzymał się z dala od ciekawskich oczu. Niektórzy dziennikarze powątpiewali w jego istnienie, nie znały go osobiście nawet jego najważniejsze klientki. Zawsze pozostawał w cieniu, niechętnie udzielał wywiadów. Tym cenniejszy jest ten kameralny portret wizjonera haute couture, stworzony na podstawie rozmów autorki z Florette Chelot, pierwszą pracownicą paryskiego domu mody Balenciagi i cenioną doradczynią mistrza. Florette była świadkiem niesłychanego sukcesu pierwszej kolekcji Balenciagi, pracowała dla niego od 1937 aż do roku 1968, kiedy projektant niespodziewanie zamknął firmę i wycofał się z branży. Dzięki tym wspomnieniom pierwsza pełna biografia Balenciagi jest żywą historią niezwykłego człowieka i obrazem czasów, w których rozkwitał jego geniusz.

Nowa, długo wyczekiwana powieść laureatki literackiej Nagrody Nobla. Punktem wyjścia tej niezwykle osobistej powieści staje się śledztwo podatkowe, które toczyło się w sprawie Elfriede Jelinek. Naruszające prywatność rewizje, nieprzyjemne przesłuchania, wertowanie wszelakich, również osobistych dokumentów zawierających dużą część życia – to wszystko staje się dla pisarki pretekstem do opowiedzenia o swoich rodzicach i dziadkach, o żydowskiej części rodziny, o wypędzonych i zamordowanych krewnych, o ucieczce i prześladowaniach, o dawnych i nowych nazistach. Mówi o sobie i o kraju oraz o opętanym materializmem społeczeństwie poniżającym ofiary, a nagradzającym katów. Pisze jako oskarżona, jako ofiara i jako obrończyni – czasem ze złością i wzburzeniem, czasem ze smutkiem, czasem z typowym dla siebie sarkazmem.

Wyobraź sobie, że masz wpływ na klimat… Kogo ocalisz przed globalnym ociepleniem? Swoją ojczyznę, Grenlandię czy Afrykę? Gdy nad chińską przestrzenią powietrzną pojawia się kilka czarnych obiektów latających, świat wstrzymuje oddech. Czy chiński rząd spełnił swoje groźby i atakuje Tajwan? W Białym Domu panuje zamieszanie, a prezydent USA ma zamiar zaalarmować flotę. Tylko w ostatniej sekundzie klimatolog może zapobiec atakowi. Bo od razu rozpoznaje, że na niebie nie wznoszą się drony bojowe. Chiny nie chcą atakować żadnego kraju, chcą przejąć władzę nad klimatem. Nikt nie podejrzewa, że ​​to dopiero początek jeszcze bardziej dramatycznego rozwoju sytuacji…

„Powieść Jacka Paśnika porusza autentycznością emocji i dojrzałą literacką kreacją miasteczka Urocz, rozgrzanego upałem i gorączką stanu wojennego. W tej narracji wszystko wrze, kipi, rozlewa się, poszukuje kształtu, spełnienia, sensu. „Tak szybko się nie umiera” to historia wchodzenia w dorosłość, swoistego rytuału przejścia, wystawiającego na próbę pierwszą miłość i przyjaźń, relacje z rodzicami i ojczyzną. Bohater nie tylko odnosi przy tym rany fizyczne i psychiczne, traci niewinność, ale także zyskuje świadomość historyczną i polityczną. Dobra, ciekawa opowieść”- Joanna Bator„A gdyby tak zdmuchnąć pajęczyny z rekwizytów historii? I stan wojenny w Polsce 1982 roku przemienić w wielką scenę dla nowej ludzkiej komedii? Ukazać pierwsze próby dorosłości, pierwszy bunt, pierwsze prawdziwe uczucia? Jacek Paśnik, rocznik 1997, w precyzyjny sposób sięga po realia sprzed dwóch pokoleń, tworząc własny, niezwykły mit. „Tak szybko się nie umiera” to porywający spektakl, w którym odnajdzie się każde spośród nas - tu i dzisiaj”- Piotr Siemion„Tak szybko się nie umiera” to historia dziejąca się w miasteczku gdzieś na północy Polski latem 1982 roku, w trakcie stanu wojennego. Opowiada o losach młodego chłopaka i lokalnej pustelniczki, ostatniej Żydówki w mieście.Losy maturzysty i tajemniczej kobiety splatają się, kiedy w trakcie przygotowań do jubileuszu miasta okolicą wstrząsa tajemniczy wypadek. Wydarzenie zbliża do siebie Tomasza i Marię, a ich samotność i ciekawość pchają ich ku nieromantycznej, ale głębokiej relacji.„Tak szybko się nie umiera” to historia o różnych odcieniach samotności i pragnieniu poszukiwania własnej tożsamości na tle wielkiej historii. To opowieść o przeszłości, nadziei w trudnych czasach, przemianach, przyjaźni i miłości.

"Blady ogień" to jedno z niekwestionowanych arcydzieł Vladimira Nabokova, książka oparta na niepowtarzalnym pomyśle formalnym. Rzecz składa się z poematu napisanego przez fikcyjnego dwudziestowiecznego poetę amerykańskiego oraz przedmowy do niego, komentarza i indeksu pióra również fikcyjnego edytora, który wykorzystał okoliczności, by przejąć kontrolę nad rękopisem. Czytelnik szybko orientuje się, że teksty komentatora nie przystają do komentowanego przezeń utworu. Edytor opowiada przede wszystkim własną historię, historię ostatniego, zdetronizowanego wskutek rewolucji władcy nieistniejącej na mapach krainy o nazwie Zembla oraz zamachu na króla-emigranta. Fabuła wyłaniająca się z komentarza jest jasna, wyraźna, pełna szczegółów i precyzyjnie zarysowanych postaci, nietrudno jednak zgadnąć, że są to rojenia szaleńca. "Realnego" przebiegu wydarzeń trzeba się domyślać, ale czytelnik otrzymuje wystarczająco wiele informacji, by domysły złożyły się w logiczną i przekonywającą całość. Mary McCarthy napisała o tej powieści, że "jest jednym z największych dzieł sztuki naszego stulecia", czyli wieku XX, i bez wątpienia miała rację!

Pierwsze w Polsce pełne i niecenzurowane wydanie kultowej biografii Marii Skłodowskiej-Curie napisanej przez jej córkę, Ewę Curie – pianistkę, dziennikarkę i pisarkę. Wielokrotnie wznawiana, nagrodzona American National Book Award, w 1943 roku sfilmowana przez Metro-Goldwyn-Meyer opowieść o wielkiej pasji, poświęceniu i miłości wzbogacona została w niepublikowane dotąd dokumenty oraz zdjęcia. Biografia Marii Curie autorstwa jej córki Ewy to barwny portret najsłynniejszej polskiej uczonej, pierwszej kobiety, która zdobyła Nagrodę Nobla – i jedynej, która otrzymała ją dwukrotnie. I choć urodzona w Warszawie odkrywczyni polonu i radu – jako żyjąca na przełomie XIX i XX wieku kobieta – całe życie musiała zmagać się z narzuconymi jej ograniczeniami, bezlitośnie burzyła stereotypy i wyprzedzała epokę. To też niezwykła, bo podana z pierwszej ręki, opowieść o prywatnej sferze życia Marii Skłodowskiej-Curie: codziennych problemach i życiowych dramatach, z którymi przyszło jej się mierzyć. Tłumaczka Agnieszka Rasińska-Bóbr uzupełniła klasyczny przekład biografii autorstwa Hanny Szyllerowej, dodając pominięte wcześniej fragmenty oraz listy Marii, do których po latach cudem udało się dotrzeć – choć spłonęły w powstaniu warszawskim, okazało się, że zachowały się kopie części z nich. Książka zawiera także niepublikowane dotąd fotografie, niezwykłe dokumenty oraz pamiątki pochodzące z archiwów Muzeum Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie.

Szczur zrobi wszystko, by pomóc nieznajomemu w potrzebie. Lwy adoptują młode swoich ofiar. Mrówki hodują grzyby w spółdzielniach. Dlaczego wciąż wierzymy, że życiem w królestwie zwierząt rządzi rywalizacja? W książce Życie społeczne zwierząt biolog Ashley Ward zabiera nas w dziką podróż po całym świecie, szukając dokładniejszego obrazu tego, jak zwierzęta budują społeczeństwa. Pokazuje, że impulsy społeczne, o których od dawna myśleliśmy, że wyróżniają ludzi od innych zwierząt, mogą być w rzeczywistości naszą najsilniejszą więzią z nimi.