Autor jest jednym z najmniej docenianych pisarzy katolickich. Jednak jego droga nie była taka prosta. Musiał zmierzyć się ze swoimi myślami. Przebył trudną podróż od dekadencji, aż do fascynacji światem. Powrócił do wiary, Kościoła i Chrystusa. Zmienił cały swój świat.
Joris-Karl Huysmans jest założycielem Akademii Goncourtów i jego pierwszym przedstawicielem.
W dzieciństwie porzucił Kościół Katolicki. Pragnął lepiej poznawać środowisko paryskiej bohemy. Jego pasja kłóciła się z codziennym zajęciem. Kto wie, być może to właśnie uratowało go przed całkowitą degeneracją. W końcu przez 32 lata pracował jako urzędnik w ministerstwie.
Rozpoczynał od powieści „Marta”. Jednak stał się znany przez swoją szokującą (jak na tamte czasy) książką „Wspak”. Huysmans miał przez nią wiele problemów. Zainteresował się nią sam oskarżyciel z procesów Oskara Wilde’a. Następny tytuł okazał się jeszcze bardziej kontrowersyjny. Autor opisał w nim zjawisko francuskiego satanizmu. Publikował również w prasie.
Nadszedł czas, w którym życie autora pochłonęły problemy. Pojawiły się kłopoty ze zdrowiem, zmarła jego najbliższa przyjaciółka, a także za drzwiami szalała wojna francusko-pruska. To zbyt dużo jak na jedną osobę.
Głównym bohaterem powieści jest Durtal, który jest utożsamiany z autorem- dokonał nagłej, niesłychanej przemiany. Doprowadziła go do tego bliskość zła i cierpienia, rozczarowanie światem artystycznym, a przede wszystkim własne przeżycia.
Durtal był lekkoduchem. Pewne wydarzenia doprowadziły do jego przemiany. W skutek tego przeszedł duchową przemianę. Trafił do zakonu Trapistów. To miejsce stało się dla niego azylem. Od tego momentu powieść obrazuje zmianę duchową bohatera.
Tak właśnie powstała „Katedra”. Książka zyskała niesamowicie duży sukces komercyjny. Tytuł ten dość szybko stał się bestsellerem. Został przetłumaczony na wiele języków.
Huysmans odniósł sukces. Mógł wreszcie porzucić pracę w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych.
Książka jest niezwykłym studium symboliki wiary, bazującym na pierwowzorze katedry z Chartres. Trylogię zamyka powieść „Oblat”.
Faktycznie Huysman należał do opactwa Liguge, w diecezji Poitiers. Mieszkał tam jako świecki mnich.
