Mechanizmy funkcjonowania człowieka w warunkach trudnych, nietypowych czy wręcz niebezpiecznych, takich jak więzienie, stanowią problem pozostający w kręgu zainteresowania naukowców wielu dyscyplin naukowych. Jest to temat niezmiernie szeroki, aktualny i ciągle stawiający wiele pytań oraz generujący wiele nowych rozwiązań koncepcyjnych. Szczególnym polem do tego typu badań i analiz teoretycznych może być specyficzne środowisko organizacyjne, jakim jest jednostka penitencjarna. Izolacja więzienna generuje dość szczególne warunki społeczne, w których dochodzi do codziennego spotkania dwóch kluczowych dla tego środowiska kategorii socjologicznych, jakimi są więźniowie oraz funkcjonariusze Służby Więziennej.
Celem książki jest ukazanie użyteczności intuicji w przyczynianiu się do zapewniania bezpieczeństwa personalnego w jednostkach penitencjarnych. Wykorzystano do tego dorobek wielu nauk społecznych, zwłaszcza takich jak filozofia, psychologia, nauki o zarządzaniu, kryminologia i wreszcie nauki o bezpieczeństwie. Takie multidyscyplinarne ujęcie badanej problematyki pozwala na jej przedstawienie w sposób oddający nie tylko złożoność pojęcia intuicji, ale także ukazanie różnych możliwości jej obecności w życiu społecznym i wykorzystania do zapewniania bezpieczeństwa personalnego w warunkach jednostki penitencjarnej czy innej formalnej grupy zorganizowanej. Ukazano także zasadność argumentów za i przeciw intuicji w różnych okolicznościach z uwzględnieniem wielu perspektyw badawczych nie rozstrzygając o ich słuszności bądź braku słuszności.
Fragment wstępu
