Maya Angelou

W trzecim tomie autobiografii Maya Angelou przenosi się w świat dorosłych. Stara się utrzymać siebie i syna, wykonując szereg dorywczych prac, radzi sobie z nieudanym małżeństwem z białym mężczyzną, śpiewa w jednym z najpopularniejszych klubów nocnych na wybrzeżu San Francisco. Wyrusza do Nowego Jorku, aby dołączyć do obsady "Porgy and Bess". Koncertuje we Włoszech, Francji, Grecji, Jugosławii i Egipcie, występując dla dużej, entuzjastycznej publiczności. Ekscytację tłumi jednak dojmujące poczucie winy związane z porzuceniem syna. Apoteoza życia i miłości, świętowanie człowieczeństwa i fascynująca saga, która poruszyła, zainspirowała i wzmocniła czytelników na całym świecie. Za przekład „Wiem, dlaczego w klatce śpiewa ptak”, pierwszej części siedmiotomowego autobiograficznego cyklu, Elżbieta Janota otrzymała Vivelo Book Awards 2023.

Tytułowe Czarne Diamenty to one: Czarne poetki amerykańskie, Afroamerykanki, które od kilku dziesięcioleci przyczyniają się do zasadniczej zmiany statusu czarnoskórej społeczności w Stanach Zjednoczonych, kraju systemowego rasizmu od czasów niewolnictwa. Książka zawiera wiersze dziesięciu poetek związanych z ruchem Czarnej Sztuki. Ich twórczość oraz działalność społeczna dopełniają się wzajemnie, a ich sława sięga dalej niż Ameryka. Oto one: Audre Lorde, Maya Angelou, Nikki Giovanni, Sonia Sanchez, AI Ogawa, bell hooks, Alice Walker, June Jordan, Jayne Cortez. Dodałam do tego grona jeszcze jedną autorkę: powieściopisarkę i eseistkę, laureatkę Nagrody Nobla, wielką Toni Morrison i jej pięć wierszy – nieznanych szerszemu gronu czytelników i krytyków, opublikowanych jedynie w bibliofilskim wydaniu. Jest to pierwszy polski tom przekładów poezji ruchu Czarnej Sztuki, poezji o wyjątkowej sile rażenia, o niepowtarzalnym ładunku grozy, mroku, gniewu i mocy przetrwania; poezji odzwierciedlającej dramat życia na pograniczu wielu światów, kultur, języków, tożsamości i wierzeń; poezji związanej z dramatami pogranicza: niesprawiedliwością, krzywdą, lękiem, pogardą, zagrożeniem różnymi formami wykluczenia i marginalizacji. Halina Cieplińska

Skończyła się druga wojna światowa, w kraju panuje optymizm i nadzieja na lepsze jutro. Młodziutka Maya próbuje znaleźć miejsce na świecie dla siebie i swojego małego synka. Zmienia prace, zmienia mężczyzn, w końcu próbuje wrócić do rodzinnego domu. Okazuje się jednak, że Stamps w stanie Arkansas przestało być jej bezpiecznym schronieniem, Angelou nie jest już jego częścią. Życie Mai przybiera dramatyczny obrót, a ona sama staje przed nowymi wyzwaniami i pokusami. W „Zgromadźcie się w imię moje” Angelou kontynuuje opowieść o swoich losach, rozpoczętą w pierwszej części cyklu („Wiem, dlaczego w klatce śpiewa ptak”). To przejmująca seria autobiograficzna, w której Maya Angelou oddaje zmagania i triumfy swojego pełnego pasji życia. Niezłomna godność, mądrość, humor i głębokie człowieczeństwo charakteryzują zarówno jej życiową drogę, jak i pisarstwo. Opinie o książce Postać Angelou jako pisarki, kobiety, czarnej obywatelki wzmacnia się i pnie w górę. Kirkus Reviews Ta książka to klejnot. Obraz życia wielu czarnych Amerykanów pod koniec lat czterdziestych. Wnikliwa i słodko-gorzka. Chicago Tribune Bogata i wciągająca. Angelou opowiada historię tej nieustraszonej, lekkomyślnej, głupiutkiej dziewczyny bez ozdobników – nie potrzebuje ich. The New Yorker O autorce Maya Angelou (1928–2014) – afroamerykańska poetka, pisarka i reżyserka odznaczona Narodowym Medalem Sztuk oraz Prezydenckim Medalem Wolności, aktywistka na rzecz praw obywatelskich dla czarnoskórej ludności w Stanach Zjednoczonych.

Nowe wydanie inspirującej autobiografii Maya Angelou (1928–2014) – afroamerykańska poetka, pisarka i reżyserka odznaczona Narodowym Medalem Sztuk oraz Prezydenckim Medalem Wolności, aktywistka na rzecz praw obywatelskich dla czarnoskórej ludności w Stanach Zjednoczonych. Dzieciństwo spędziła w miasteczku na południu Stanów, w dzielnicy zamieszkałej przez czarnoskórych. Trudne lata dorastania spędziła u matki w Kalifornii. To tam spotkały ją traumatyczne doświadczenia, które odcisnęły się bolesnym piętnem na jej życiu i sprawiły, że na pięć lat przestała mówić. Została mamą w wieku siedemnastu lat i dopiero w 1959 roku zdecydowała się skupić na pisaniu. „Wiem, dlaczego ptak w klatce śpiewa”, pierwsza z siedmiu autobiograficznych opowieści Angelou, przyniosła jej międzynarodową sławę i przez dwa lata nie schodziła z listy bestsellerów „New York Timesa”. Powieść nominowano do National Book Award i do dzisiaj uchodzi za jedno z najważniejszych arcydzieł XX-wiecznej literatury amerykańskiej. Poruszająca i inspirująca historia tej nietuzinkowej kobiety sprawiła, że stała się ona symbolem odwagi, odporności psychicznej oraz ikoną walki o prawa słabszych.