Menu

Melissa Broder

MELISSA BRODER – urodziła się 29 sierpnia 1979 roku. Jest pisarką, eseistką i poetką. Studiowała na Uniwersytecie Tufts. W tym czasie redagowała też magazyn literacki „Queen’s Head and Artichoke”. Gdy miała 25 lat, zamieszkała w Nowym Jorku, gdzie zaczęła pracę jako publicystka pisząca teksty dla Penguin Books. Wieczorami chodziła na zajęcia w City College of New York, dzięki czemu uzyskała tytuł magistra poezji. Melissa Broder jest autorką pięciu zbiorów poezji, w tym między innymi „Last Sext”. Wydała również zbiór esejów pt. „So Sad Today”. W Polsce ukazała się jej powieść z 2021 roku pt. „Mleko i głód”. Teksty Broder można było przeczytać w takich magazynach, jak „Elle”, „The New York Times” czy też „Vice”.
A scathingly funny, wildly erotic and fiercely imaginative story about food, sex and god from the Women's Prize longlisted author of The Pisces A STYLIST, INDEPENDENT, THE WEEK AND RED HIGHLIGHT FOR 2021 'Sexy and fun and a little weird ... This riot of carnal pleasure will make you laugh as well as gasp' The Times'A revelation ... Melissa Broder has produced one of the strangest and sexiest novels of the new year ...Exhilarating' Entertainment Weekly'A luscious, heartbreaking story of self-discovery through the relentless pursuit of desire. I couldn’t get enough of this devastating and extremely sexy book' Carmen Maria Machado, author of Her Body and Other PartiesRachel is twenty-four, a lapsed Jew who has made calorie restriction her religion. By day, she maintains an illusion of control by way of obsessive food rituals.At night, she pedals nowhere on the elliptical machine. Then Rachel meets Miriam, a young Orthodox Jewish woman intent upon feeding her. Rachel is suddenly and powerfully entranced by Miriam – by her sundaes and her body, her faith and her family – and as the two grow closer, Rachel embarks on a journey marked by mirrors, mysticism, mothers, milk, and honey.Pairing superlative emotional insight with unabashed vivid fantasy, Melissa Broder tells a tale of appetites: of physical hunger, of sexual desire, of spiritual longing. Milk Fed is a tender and riotously funny meditation on love, certitude, and the question of what we are all being fed, from one of our major writers on the psyche – both sacred and profane.
Ryby Melissa Broder Lucy rzuca wieloletniego chłopaka i wyjeżdża do Venice Beach, by zająć się ukochanym jamnikiem siostry i być może dokończyć doktorat o Safonie, choć już dawno straciła do niego przekonanie. Zamiast pisać, wsiąka w kalifornijski lajfstajl, żyje tak naturalnie, że sama staje się „naturalnie martwa”. Zapisuje się na terapię grupową dla kobiet uzależnionych od związków, przegrywek, które w jej oczach zasługują wyłącznie na kpinę lub litość. „Wszechświat to frędzel” – myśli codziennie. To jej życie za dnia. W nocy, w równoległej przestrzeni na styku lądu i oceanu, romansuje z nieśmiałym pływakiem, tak samo jak ona znawcą greckich mitów. Przyklejają się do siebie jak ośmiornica do skały, a Lucy z każdym dniem coraz bardziej zatraca się w tym uczuciu. Ryby to przewrotna powieść o poszukiwaniu miłości, która wymyka się wszelkim normom. Broder nie boi się przełamywać tabu, tworząc historię zabawną i odpychającą zarazem, zmysłową i intrygującą, która eksploruje granice między fantazją a rzeczywistością.
Rachel, młoda Żydówka, nie wierzy w żadnego Boga. To jedzenie daje jej ukojenie i pocieszenie, zaspokaja potrzebę rytuału. Na pamięć zna liczbę kalorii ulubionego batonika, a wolny czas upływa jej na fantazjach o potrawach, których nie je ze strachu przed dodatkowymi kilogramami i utratą kontroli. W to uporządkowane, pełne nakazów i zakazów życie wkracza ortodoksyjna Żydówka Miriam. Rachel z zaskoczeniem odkrywa, że to właśnie ona, mimo dużej nadwagi i – zdawałoby się – krępujących więzów wiary, potrafi czerpać przyjemność z ciała. Jest pewna siebie, nie odmawia sobie jedzenia ani alkoholu, pali papierosy. Ma tylko jedną, najważniejszą zasadę, której nie wolno jej złamać: nie może związać się z kobietą. Mleko i głód to prowokacyjna, odważna powieść o naszych pragnieniach i potrzebach. Melissa Broder bezpruderyjnie pisze o pożądaniu, apetycie i seksie, całość doprawiając sarkazmem i licznymi odniesieniami do kultury i religii. To także ważny głos we wciąż aktualnej dyskusji o kobiecych ciałach, zmieniającym się kanonie piękna i o tym, ile jesteśmy w stanie poświęcić, by czuć się akceptowani przez otoczenie. „Porywająca, przesycona czarnym humorem książka Melissy Broder to kolejne studium kobiecego apetytu […]. Najbardziej erotyczne, czułe i romantyczne fragmenty tej wyjątkowej powieści mówią o jedzeniu.” „Sunday Times” „ „Mleko i głód” to błyskotliwa, zmysłowa komedia poświęcona nie tyle niedostatkom ciała, ile radości, która z niego płynie, okraszona sporą dawką bezpruderyjnych scen seksu […]. Zabawny, romans o transgresyjnym pożądaniu i bitej śmietanie” „Daily Mail” „Mleko, macierzyństwo, jedzenie, wiara, seks i pożądanie splatają się w kłębowisko archetypów, podanych z sarkazmem i typowym dla milenialsów przymrużeniem oka. Dla niektórych „Mleko i głód” okaże się nie do przełknięcia – uznają, że to książka zbyt drobiazgowa w opisach seksu, zbyt wulgarna, zbyt egotyczna – innych zaś taka obfitość zachwyci.” „Sunday Telegraph” Broder to pisarka śmiała, mądra i rozkosznie nieprzyzwoita. Uchwyciła całą lepką słodycz, owo rozkoszne napięcie między tęsknotą a nasyceniem. Smutny, zabawny romans o tym, jak pozwolić sobie pragnąć tego, czego się pragnie.” „Kirkus” „[Autorka] odważnie kwestionuje kobiece uwielbienie chudości i pogardę dla tłuszczu, dochodząc przy tym do nowych wniosków. Cudownie zabawna afirmacja ciała.” „The New York Times” „Ekscytująca opowieść o głodzie, pożądaniu, wierze, rodzinie i miłości.” „Time Magazine” „Smakowita refleksja na temat fizycznego i emocjonalnego głodu […] niepowtarzalny styl Broder łączy się z opowieściami o świecie kalorii i seksu, tworząc bogate nadzienie otoczone doskonale wypieczoną fabułą.” „The Washington Post” „Pełna seksu, a jednocześnie głęboko smutna […]. W powieści „Mleko i głód” splatają się w jedno wątki wiary, głodu, queerowości, pożądania i samotności […].” „Vogue”