Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Trup w wannie

Dorothy L. Sayers

Trup w wannie

6.3

(150 ocen) wspólnie z

15,99

 

Seria kryminałów drugiej obok Agathy Christie kultowej autorki brytyjskiej.

Po raz pierwszy w Polsce w całości!


Szanowany architekt znajduje w swojej wannie nagie zwłoki. Jedyną wskazówką są pozostawione na miejscu zbrodni eleganckie binokle. Policja ustala, że ciało należy do finansisty, który poprzedniej nocy zniknął w niewyjaśnionych okolicznościach. Dość szybko okazuje się jednak, że sprawa nie jest tak prosta. A nic nie intryguje lorda Petera Wimseya bardziej niż trudne do rozwikłania zagadki!

Wraz z przyjacielem ze Scotland Yardu i niezastąpionym lokajem Bunterem lord Wimsey rozpoczyna karierę detektywa amatora.

Wciągająca intryga kryminalna, uroczy bohater, błyskotliwy humor i doskonale odmalowane realia życia brytyjskiej socjety lat trzydziestych.

Niezwykła uczta dla fanów kryminałów retro!

W przygotowaniu kolejne tomy serii.

Agatha Christie wytrawnie łączyła wątki, choć są tacy, którzy uważają niektóre z jej postaci za nieco drewniane. Sayers może mniej panowała nad fabułą, ale za to jej proza jest absolutnie wspaniała, a w lordzie Peterze Wimseyu zakochały się już całe pokolenia czytelników.
crimereads.com

Agatha Christie i Dorothy L. Sayers – dwie wielkie królowe zbrodni, które ożywiły Londyn lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku, czyniąc go domem dla Herkulesa Poirot i lorda Petera Wimseya.
theartssociety.org



Fragment wprowadzenia autorstwa Elizabeth George:


Gdyby Dorothy L. Sayers dowiedziała się, w jaki sposób zetknęłam się z jej cudownymi powieściami detektywistycznymi, przewróciłaby się w grobie. Wiele lat temu Ian Carmichael grał lorda Petera Wimseya w kilku filmach, które miałam okazję obejrzeć w publicznej telewizji w moim domu w Kalifornii. Pamiętam, jak spiker wymieniał najważniejsze punkty biografii i imponującej kariery zawodowej Sayers, która była między innymi jedną z pierwszych absolwentek Oksfordu i tłumaczką Dantego. Byłam pod wrażeniem jej osiągnięć, ale jeszcze większe wrażenie zrobił na mnie jej wspaniały detektyw. Obejrzałam ekranizacje, a potem sięgnęłam po książki.
[Ten cudowny arystokrata] oczarował mnie we wszystkich aspektach: od fircykowatego języka do koligacji rodzinnych. Krótko mówiąc, przywiązałam się do Wimseya, do jego spokojnego, nieodłącznego służącego Buntera, do księżnej wdowy Denver, do nadętego księcia i nieznośnej księżnej Denver, do Charlesa Parkera i lady Mary… W powieściach Sayers odnalazłam bohatera, którego szukałam w beletrystyce: kogoś, kto prowadzi zwykłe życie, a nie herosa niezaangażowanego w żadne związki, które mogłyby zaburzyć starannie skonstruowaną fabułę. […]

Nowe wydanie powieści Sayers to nie lada wydarzenie. Oto kolejne pokolenie czytelników otwiera autorce drzwi do swojego życia i rozpoczyna niezapomnianą podróż w nietuzinkowym towarzystwie. Gdy wpadnie się w tarapaty, a sytuacja stanie się opłakana, można wezwać Sherlocka Holmesa, który szybko upora się z kłopotem. Lecz gdy chce się mieć pewność przetrwania zmiennych kolei losu, najlepiej trzymać się lorda Petera Wimseya.


O autorce:

Dorothy L. Sayers (1893–1957) – niezwykle popularna brytyjska autorka, poetka, dramatopisarka, eseistka i tłumaczka (między innymi Boskiej komedii Dantego i Pieśni o Rolandzie). Ukończyła Somerville College w Oksfordzie i jako jedna z pierwszych kobiet w Anglii otrzymała stopień naukowy. Choć sama dystansowała się od feministycznych etykietek i wolała być uważana za „po prostu człowieka”, wierząc w praktykowanie praw kobiet bardziej niż w ich głoszenie, krytycy do dziś uznają ją za feministką, a jej książkę Gaudy Night nazwano „pierwszą feministyczną powieścią kryminalną”.
Zanim rozpoczęła karierę kryminałopisarki, pracowała jako copywriterka. Jest autorką m.in. sloganu It Pays To Advertise (Reklama popłaca) i wielu niezwykłych kampanii reklamowych.
Sayers miała niebywałe poczucie humoru i niezliczone zainteresowania, od muzyki po motocykle. Ale cierpiała także z powodu nieudanych romansów, a wielu uważało ją za skandalistkę. W niezbyt tolerancyjnym klimacie moralnym czasów, w których przyszło jej żyć, urodziła nieślubnego syna.
Przyjaźniła się z C.S. Lewisem, G.K. Chestertonem i Agathą Christie, z którą wspólnie należały do brytyjskiego stowarzyszenia autorów powieści kryminalnych, Detection Club.
Jej najbardziej znanym dziełem jest cykl powieści kryminalnych z arystokratą i detektywem amatorem – lordem Peter Wimsey, obejmujący jedenaście tomów i trzy zbiory opowiadań. Kolejne części przygód lorda w przygotowaniu.

Znak JednymSłowem
Oprawa miękka

Wydanie: Pierwsze

ISBN: 978-83-240-7656-7

Liczba stron: 288

Znak JednymSłowem

Format: 144x205mm

Cena detaliczna: 39,99 zł

Tłumaczenie: Dorota Konowrocka-Sawa

Rok wydania: 2022

Zajrzyj do środka

Ebook i Audiobook dostępny na

Kup ebooka

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...