Fundacja Instytut Globalizacji

Ta książka jest o globalnej strategii Komunistycznej Partii Chin, a dokładniej o jej planie zdobycia dominacji nad światem. Plan Pekinu jest o wiele bardziej wyrafinowany niż wszystko, co można zobaczyć w filmach dokumentalnych o drugiej wojnie światowej lub w hollywoodzkich fabułach o różnych spiskach. KPCh nazywa to „decydującym starciem”, długotrwałą kampanią cichych inwazji w celu odtworzenia w skali globalnej tego, co uważa za swój własny, lepszy system. W teorii, to faktycznie może się udać.

„Powrót syna marnotrawnego” od lat znajduje się na liście katolickich bestsellerów w Stanach Zjednoczonych. Autorem jest kapłan, który zrezygnował z cieplej posady na Harvardzie, aby opiekować się chorymi i upośledzonymi umysłowo.

Nowa książka Tekielego to dziennik zmagań człowieka z samym sobą i jego relacji z Bogiem. Autor żyje Słowem, a Bóg działa w historii jego życia. Sięga istoty problemów tego świata - deficytu miłości, zranień, egoizmu, zagubienia we współczesnym świecie pozorów i blichtru. Ten głód miłości może wypełnić tylko Chrystus. Zwykle dziennik kojarzy nam się z egocentrycznymi zapisami, przesadnym eksponowaniu swojej osoby. Tekieli usuwa się jednak w cień. Wskazuje na Ojca, który dał mu nowe życie. „Radykalnie wyrzekłem się uczynków ciemności, Pan przyszedł z łaską, wolnością i zbawieniem” - pisze. Nie są to jednak zapiski skoncentrowane na ciemnej stronie przeszłości autora czy świadectwo uzdrowienia. Jest to raczej dojrzały zapis odpowiadania każdego dnia na Słowo, które kieruje do nas Kościół. Nie są to też komentarze do czytań biblijnych, a raczej echo tego Słowa, które rezonuje w sercu chrześcijanina. Autor zwraca się często bezpośrednio do czytelnika, pięknym, barwnym, literackim językiem, przez co książkę czyta się szybko i chce się do niej wracać. Zdaje się powtarzać, za św. Janem, że najważniejsza jest Miłość. Świat każdego dnia próbuje nas oszukać, że szczęście da nam kariera, sława, seks, pieniądze czy koneksje. Jeśli w to uwierzymy, pewnego dnia obudzimy się oszukani i zranieni. Chrystus oferuje, to czego nie może dać świat - pełnię Miłości, pokój w sercu i gwarancję życia wiecznego. Zapiski Tekielego nie są notatkami świętoszka czy moralizatora. To dziennik chrześcijanina, świadomego swojej grzeszności i konieczności nawracania się każdego dnia. Nie ma tu zbędnej teologii czy filozofowania. Jest raczej doświadczenie, człowieka z krwi i kości, którzy wie o czym pisze, bo to przeżył lub zna ludzi, którzy spotykali się z opisywanymi problemami. Nie można oddzielić swojego życia od wiary. Dlatego jest to też świadectwo chrześcijańskiego radykalizmu, wprost, bez owijania w bawełnę. „Jeśli myślisz, że można odkładać nawrócenie, masz bagno powyżej ust i dalej się zapadasz. Igranie z miłosierdziem to głupota” - pisze założyciel legendarnego „BruLionu”. „Bóg kombinuje w przejrzysty sposób. Zaufaj, nie umrzesz. Podniosę cię z każdego gnoju, w który się wpakowałeś. Bo jesteś dla mnie ukochanym synem, rękę dam sobie za ciebie obciąć. Syna dam za ciebie zabić. Nawet jeśli kochasz śmieci, jeśli kłamiesz, by zaspokoisz swoje chore, zranione pragnienia, wiedz, że tak naprawdę szukasz miłości. Ja jestem Miłością. Do upojenia” - zapewnia.

Z okazji kanonizacji, oddajemy do rąk czytelnika, kolejne po „Duchu Jezusa” duchowe dzieło świętego. Jest to duchowy dziennik, zawierający najbardziej osobiste zapiski Karola de Foucauld. „Nocny podróżnik” przypomina wędrówki pod rozgwieżdżonym niebem Sahary, jest też swoistą pustynią duchową - miejscem bezpośredniego spotkania z Bogiem. W tomie zawarte są zapiski zarówno z okresu pielgrzymek do Rzymu, przebywania w Nazarecie, Béni-Abbes i Tamanrasset. Medytacje, notatki, rekolekcje i inne rękopisy podzielone są na trzy okresy: Nazaret, Akbes i Rzym, Ziemia Święta i Sahara.

"W drodze" była co prawda wydana już w latach 60. ubiegłego stulecia przez PAX, jednak w wersji ocenzurowanej przez władze komunistyczne. Polski czytelnik otrzymuje wersję oryginalną bez retuszu, po 126 latach od premiery. Joris-Karl Huysmans (1848-1907) jest jednym z najważniejszych pisarzy francuskich, założycielem i pierwszym prezydentem prestiżowej Akademii Goncourtów. Początkowo zafascynowany naturalizmem, impresjonizmem, a potem dekadencją. Nieoczekiwanym epizodem jego burzliwego życia było porzucenie świata i powrót do Kościoła Katolickiego. "Nie jestem dzieckiem. Jeśli mam wiarę i przyjmuję katolicyzm, nie mogę wyobraź sobie go letnio i jak chorągiewka, podgrzany w kąpieli wodnej fałszywej gorliwości. Nie chcę kompromisu i rozejmu, wyuzdania i komunii na przemian, rozpusty i pobożności. Nie. Wszystko albo nic. Albo przeobrazić się w pełni, albo nic nie zmieniać!" - pisze autor.

Być może, szczególnie obecnie, czasy ostateczne kojarzą się nam z ogólnoludzką katastrofą, napełniającą nas niepokojem i lękiem. Nic bardziej mylnego. Apokalipsa jest przesłaniem nadziei. Ostatecznym objawieniem i finałem historii zbawienia. Historia kończy się radosnym spotkaniem z Bogiem. Triumfem wybranych nad prześladowcami. Zwycięstwem dobra nad cierpieniem i śmiercią. Bramą życia wiecznego. "Apokalipsa jest przede wszystkim objawieniem dzisiejszego okresu historii. Daje nam światło do odkrycia intymnego, ukrytego znaczenia obecnej historii, która jawi się jako zawiła i pełna konfliktów. Nadzieja na ostateczny cel, do którego zbiegają się czasami poplątane ścieżki ludzkich losów, staje się mocnym oparciem dla teraźniejszości, w której przychodzi nam mierzyć się ze złem i trudem zachowania wierności Panu" - pisze autor. "Apokalipsa" Jimeneza jest książką nad wyraz optymistyczną, dającą nadzieję, dodającą odwagi na trudne dni. W przystępny sposób odkrywa karty symboliki, którą chcielibyśmy zrozumieć, gdy świat zbliża się do swego kresu.

Publikacja powstała dzięki współpracy wydawcy – Fundacji Instytut Globalizacji z mediolańskim wydawnictwem Świętego Pawła (Edizioni San Paolo). Tłumaczenia z języka włoskiego podjął się ks. prof. Artur Jerzy Katolo. Książka, pierwotnie opublikowana w 1938 r., jest klasycznym i wysoko ocenianym dziełem z gatunku egzegezy biblijnej. Poświęcona jest ona osobie Jezusa Chrystusa w tradycji Pisma Świętego. Eugenio Zolli (pisząc tę książkę jeszcze – Izrael Zoller) jako wysoki rangą duchowny judaizmu, empirycznie dochodzi do wniosku, że opisywana w Starym Testamencie obietnica mesjańska realizuje się w osobie Chrystusa. – Fascynująca jest także sama postać autora. Książkę pisze jako rabin, ale dochodzi do wniosku, że „Mesjasz to Bóg, Chrystus to Mesjasz, Chrystus to Bóg!”. Kilka lat później podczas święta Yom Kippur ma objawienie. Wkrótce przechodzi na katolicyzm wraz z całą rodziną – tłumaczy dr Tomasz Teluk, prezes Instytutu Globalizacji. Eugenio Zolli był wszechstronnie wykształconym biblistą. Studiował w szkole rabinackiej, a także filozofię i psychologie na uniwersytetach we Lwowie, Wiedniu i Florencji. Wykładał ponadto literaturę hebrajska w Padwie. W czasie II wojny światowej, jako naczelny rabin Rzymu, organizował pomoc dla prześladowanych Żydów, współpracując z Watykanem. Jego nawrócenie wywołało skandal i ostracyzm ze strony społeczności żydowskiej we Włoszech. Do końca życia pracował w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. – Jego świadectwo jest przejmujące, gdy jako wyznawca judaizmu dochodzi do wniosku, że w Chrystusie wypełnia się zapowiedź Sługi Cierpiącego – Mesjasza, o którym mówił prorok Izajasz – mówi Tomasz Teluk. – To musiało wywołać duży szok i zgorszenie wśród współwyznawców – dodaje.

Premiera wydawnictwa zaplanowana jest na 100 dni przed Światowymi Dniami Młodzieży w Krakowie, połączonymi z pierwszą papieską pielgrzymką do Polski. Publikacja przedstawia „Wielką Katechezę o Rodzinie”, głoszoną systematycznie przez Papieża podczas środowych audiencji generalnych, w okresie gorących dyskusji towarzyszących obradom Synodu o Rodzinie. Zbiór stanowi komplet katechez papieskich na ten temat. „Ta książka powinna trafić do każdej polskiej rodziny!” – uważa wydawca. Papież rozczarował liberałów i prezentuje tradycyjne nauczanie Kościoła Katolickiego względem seksualności człowieka i bioetyki. Dlatego ten cykl katechez sam w sobie stanowi dużą wartość. Ta książka to żywe słowa papieża, proste, skierowane bezpośrednio do odbiorców. Franciszek to papież dostępny, łagodny, jakiego znamy i jakiego pokochali wierni. To wyjątkowa książka, także dlatego, że nie jest wywiadem (jak wydana obecnie książka „Miłosierdzie to imię Boga” przez Znak), albo dokumentem – adhortacją czy encykliką, pisaną przez gremium ghostwriterów. Nie jest też przypadkowym zbiorem wyrwanych z kontekstu cytatów, jak wiele dostępnych na rynku papieskich publikacji. Każda katecheza opiera się na konkretnym tekście biblijnym. Koncentruje się wokół osób tworzących rodzinę – rodzice, dzieci, dziadkowie, objawieniu planu Boga wobec człowieka – powołaniu do małżeństwa, byciu kobietą lub mężczyzną oraz wokół współczesnych problemów, takich jak choroby, praca, żałoba, zranienia czy przekazywanie wiary. Publikacja jest wynikiem współpracy Instytutu Globalizacji z watykańskim Liberia Editrice Vaticana. Wstęp do wydania napisał metropolita diecezji charkowsko-zaporoskiej bp Jan Sobiło, a szerokie omówienie katechez przygotował znany i ceniony teolog ks. prof. Robert Skrzypczak.

„Duch Jezusa” to zbiór medytacji na temat cnót kardynalnych w Ewangeliach, powstałych w 1896 r., komentarzy do czerech Ewangelistów, datowanych na 1901 r. oraz wczesnych i późniejszych medytacji nad Ewangelią (1905 r. oraz 1914-1915r.). Niezwykle sugestywne pasusy, charakterystyczne dla lectio divina, nabierają charakteru medytacji, intymnej rozmowie z Bogiem, opartej na niesłychanej wrażliwości. Pisane z pokorą, w kruchości, świadomości własnych ograniczeń, noty, mające nieraz cechy uniesień mistycznych. Karol de Foucauld otwiera przed czytelnikiem wrota źródeł chrześcijaństwa. Życiu zgodnie z Ewangelią. Służby bliźniemu, kimkolwiek jest – ubogiemu, ostatniemu, a także wrogowi. Miłości do nieprzyjaciela. Okrywania ducha wspólnoty. Szczególnie te doświadczenia – dzielenia się Słowem Bożym we wspólnocie. Praktykowanie obowiązków chrześcijanina – słuchania Słowa Bożego, posłuszeństwa mu i głoszenia tym, którzy go jeszcze nie znają, przewijają się przez karty dzieł duchowych Karola de Foucauld.

Autor jest jednym z najmniej docenianych pisarzy katolickich. Jednak jego droga nie była taka prosta. Musiał zmierzyć się ze swoimi myślami. Przebył trudną podróż od dekadencji, aż do fascynacji światem. Powrócił do wiary, Kościoła i Chrystusa. Zmienił cały swój świat. Joris-Karl Huysmans jest założycielem Akademii Goncourtów i jego pierwszym przedstawicielem. W dzieciństwie porzucił Kościół Katolicki. Pragnął lepiej poznawać środowisko paryskiej bohemy. Jego pasja kłóciła się z codziennym zajęciem. Kto wie, być może to właśnie uratowało go przed całkowitą degeneracją. W końcu przez 32 lata pracował jako urzędnik w ministerstwie. Rozpoczynał od powieści „Marta”. Jednak stał się znany przez swoją szokującą (jak na tamte czasy) książką „Wspak”. Huysmans miał przez nią wiele problemów. Zainteresował się nią sam oskarżyciel z procesów Oskara Wilde’a. Następny tytuł okazał się jeszcze bardziej kontrowersyjny. Autor opisał w nim zjawisko francuskiego satanizmu. Publikował również w prasie. Nadszedł czas, w którym życie autora pochłonęły problemy. Pojawiły się kłopoty ze zdrowiem, zmarła jego najbliższa przyjaciółka, a także za drzwiami szalała wojna francusko-pruska. To zbyt dużo jak na jedną osobę. Głównym bohaterem powieści jest Durtal, który jest utożsamiany z autorem- dokonał nagłej, niesłychanej przemiany. Doprowadziła go do tego bliskość zła i cierpienia, rozczarowanie światem artystycznym, a przede wszystkim własne przeżycia. Durtal był lekkoduchem. Pewne wydarzenia doprowadziły do jego przemiany. W skutek tego przeszedł duchową przemianę. Trafił do zakonu Trapistów. To miejsce stało się dla niego azylem. Od tego momentu powieść obrazuje zmianę duchową bohatera. Tak właśnie powstała „Katedra”. Książka zyskała niesamowicie duży sukces komercyjny. Tytuł ten dość szybko stał się bestsellerem. Został przetłumaczony na wiele języków. Huysmans odniósł sukces. Mógł wreszcie porzucić pracę w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Książka jest niezwykłym studium symboliki wiary, bazującym na pierwowzorze katedry z Chartres. Trylogię zamyka powieść „Oblat”. Faktycznie Huysman należał do opactwa Liguge, w diecezji Poitiers. Mieszkał tam jako świecki mnich.

"Obrazy dobra i zła” to książka niezwykła. Martin Buber, żydowski filozof, prezentuje głęboko egzystencjalną koncepcję człowieka na podstawie trzech historii biblijnych - obrazu Adama i Ewy, Kaina i Abla, potopu oraz mitologii perskiej.

Najnowsza pozycja pt. „Miłość warta obrączek. Jak zbudować małżeństwo na całe życie” będzie swoistym vademecum dla narzeczonych i młodych małżeństw. Dla tych, którzy chcą budować trwały związek i dla tych, którzy się boją. „Człowiek od zawsze najbardziej obawiał się tego, czego najmocniej pragnął. Dlatego też na drodze realizacji wielu projektów miłości stoi lęk” - wyjaśnia autor. Książka wpisuje się w postulat pogłębionej formacji osób przygotowujących się do sakramentu małżeństwa. Całość składa się z trzech części. Pierwsza stanowi cykl katechez na temat czynników budowania trwałego związku oraz powiązanych z tym zagrożeń. Druga opisuje bogactwo wypływające z sakramentu małżeństwa. Trzecia zaś jest syntezą nauczania Kościoła na temat świętości małżeństwa i rodziny. Wielu miejscach zawarte są odniesienia do najnowszej adhortacji apostolskiej papieża Franciszka „Amoris laetitia”.

Oblat to kontynuacja wydanej w zeszłym roku Katedry, ostatni tom trylogii obrazującej mozolny proces nawrócenia głównego bohatera i zarazem autora książki. Powieść ukazuje jak z pozycji dekadenta, literata i satanisty, bohater przechodzi poprzez osobiste spotkanie z Bogiem, do poświęcenia mu życia w charakterze świeckiego mnicha. To przepiękna klasyczna książka katolicka, arcydzieło literatury francuskiej.

Don Pino Puglisi był proboszczem w dzielnicy Brancaccio w Palermo, opanowanej przez mafię. Wbrew bossom cosa nostry, założył centrum formacyjne "Ojcze Nasz" dla okolicznej młodzieży, ktore zaczęło pełnić bardzo ważną funkcję w tej części miasta. Poprzes towarzyszenie młodym, sport i kulturę wyrywał ich dusze ulicy. Chłopcy i dziewczeta lgnęli do centrum i przestawali stawać sie narybkiem cosa nostry. To wywołało wściekłość wśród mafiosów. Decyzja o wyeliminowaniu Padre Pino została podjęta na najwyższych szczeblach mafijnej władzy, prawdopodobnie przez samego capo di tutti capi - Salvatore Riinę. Egzekucję na nim, w jego 56. urodziny, wykonał elitarny oddział zabójców, zamieszanych w sprawę zamachów na sędziów Falcone i Borsellino. Beatyfikacja Don Pino miała miejsce 15 maja 2013 r.

Książka Raffaele di Muro "Maksymilian Kolbe. Triumf miłości" została pierwotnie wydana w języku włoskim przez watykańskie wydawnictwo Libreria Editrice Vaticana. Jest to pozycja, która wnikliwie, a zarazem zwięźle opisuje duchowość wielkiego świętego. Bardzo ciekawe jest porównanie osobowości św. Franciszka oraz św. Maksymiliana. Autorem książki jest Raffaele di Muro OFM Conv, Przewodniczący Międzynarodowego Rycerstwa Niepokalanej. Franciszkanin specjalizuje się w duchowości o. Maksymiliana Kolbe. Jest doktorem habilitowanym teologii mistycznej oraz teologii duchowości na Pontyfikalnym Wydziale Teologicznym „Teresianum” w Rzymie.

Nakładem wydawnictwa Fundacji Instytut Globalizacji ukazała się bestsellerowa biografia nawróconej komunistki Belli V. Dodd. W swojej książce pt. „Szkoła ciemności”, wydawanej po raz pierwszy w Polsce, autorka ujawnia, w jaki sposób komuniści wykorzystywali Związek Nauczycieli oraz inne centrale związkowe do uzyskiwania wpływów politycznych. Pokazuje też, w jaki sposób, komuniści i socjaliści, za pomocą niszczenia Kościoła oraz doktryny LGBT, próbowali narzucić światu nowy porządek. Niebezpodstawne są analogie do bieżącej sytuacji politycznej w Polsce i w Unii Europejskiej. Bella Visano Dodd (1904-1969) była wpływową funkcjonariuszką Komunistycznej Partii USA, w 1950 roku porzuciła komunizm i powróciła do Kościoła za sprawą abp Fultona J. Sheena. Jej zeznania przed Komisją do spraw Działalności Antyamerykańskiej są ważnym źródłem w badaniu dziejów komunistycznej konspiracji na świecie. Mówiła w nich: „W końcu lat dwudziestych i w latach trzydziestych osobiście popchnęłam setki mężczyzn do kapłaństwa, aby osłabić Kościół katolicki od środka. Był pomysł, żeby ci mężczyźni otrzymali święcenia i awansowali na wpływowe stanowiska jako prałaci i biskupi. Właśnie obecnie są na najwyższych stanowiskach i pracują nad zmianami, aby osłabić skuteczność Kościoła w zmaganiu z komunizmem”.

"Historia zbawienia" jest historią miłości Boga do człowieka - przewodnikiem do tego, w jaki sposób Bóg objawia się w konkretnych faktach naszego życia. Na Chrzcie Św. Bóg zawiera z człowiekiem przymierze, którego zawsze dotrzymuje. To bardzo poważne i konkretne zobowiązanie. To historia wielkiej miłości, która się wypełnia. Miłości, która jest wieczna, niepokonana, a w dodatku dostępna za darmo i dla każdego. Emiliano Jimenez Hernandez - teolog, biblista, jeden z najpopularniejszych autorów hiszpańskich, mających na koncie kilkadziesiąt książek. W 1988 r. uzyskał doktorat z eklezjologii i teologii moralnej. Był także katechistą wędrownym: 5 lat posługiwał w Kostaryce, Panamie, Dominikanie, Szwajcarii i USA. Wykładał jako profesor w Wyższym Instytucie Studiów Teologicznych oraz na Wydziale Teologii Papieskiej i Cywilnej w Limie (Peru). Został także mianowany prorektorem Seminarium misyjnego Redemptoris Mater w tym kraju. Wykładał w Holandii, Niemczech, Japonii, Tajwanie i Australii. "Historia zbawienia" - należy do jego najważniejszych książek.

Święty Jan Henryk Newman (1801-1890), kanonizowany w 2019 roku, pochodził z zamożnej rodziny londyńskiej. Po studiach w Oksfordzie w okresie fascynacji ewangelikalnym, kalwinistycznym protestantyzmem został w 1825 roku duchownym anglikańskim. Kilka lat później zupełnie porzucił przywiązanie do doktryny usprawiedliwienia z samej tylko wiary i uczuciowości ewangelikalnego protestantyzmu. Wokół niego i Edwarda Bouverie Puseya uformował się Ruch Oksfordzki, który pragnął w anglikanizmie powrotu do katolickiej wiary i praktyk sprzed XVI-wiecznej reformy. Krok za krokiem tracił przekonanie o apostolskim charakterze Kościoła Anglii. Odszedł też z anglikańskiego uniwersytetu. 9 października 1845 przyjęty został na łono Kościoła przez pasjonistę Dominika Barbieriego, którego sportretował dyskretnie w powieści "Strata i zysk". Dzień 9 października jest obecnie jego wspomnieniem w kalendarzu katolickim. W roku 1846 w Rzymie przyjął święcenia kapłańskie i został doktorem teologii. Po powrocie do ojczyzny został oratorianinem Świętego Filipa Nereusza i osiadł na rezydencjonalnym ówcześnie przedmieściu Birminghamu Edgbaston, gdzie stworzył miejscowe oratorium. Żył tam po kres swych dni. Przez wiele lat zajmował się teologią, historią, kaznodziejstwem, katolicką edukacją (także w Dublinie) i apologetyką w środowisku anglikańsko-protestanckim znajdując uznanie nie tylko katolików jako bojownik przeciw liberalizmowi religijnemu wiodącemu do nihilizmu. W 1878 roku został honorowym członkiem swego dawnego kolegium w Oksfordzie. 12 maja 1879 roku Leon XIII kreował go kardynałem. "Strata i zysk" jest relacją o drodze młodego anglikanina do religii katolickiej, ale też przenikliwą obserwacją wiktoriańskiego społeczeństwa, a nawet satyrą na anglikanów i rozliczne prądy protestanckie. Humor Newmana jest zawarty w realistycznie zobrazowanych sytuacjach, tyleż cięty, co dyskretny i elegancki. Powieść zawiera obserwacje zapisane później w "Apologia pro vita sua" (1864), ale nie jest powieścią autobiograficzną. Chociaż akcja powieści toczy się w okresie konwersji Newmana, bohater powieści jest znacznie młodszy od niego. Powieść ma charakter Bildungsroman i ujęta jest w platońską formę dialogową. W dialogach zawarte są dobitne i głębokie refleksje na najważniejsze tematy religijne aktualne dziś w nie mniejszym stopniu niż sto siedemdziesiąt lat temu. Opisane postawy religijne mimo przemian historycznych również znane są doskonale w naszej epoce.

Najnowsza książka to kompendium dorobku jednego z największych ekonomistów naszych czasów Ludwiga von Misesa. Autorek książki jest znany ekonomista dr Eamon Butler, dyrektor brytyjskiego Instytutu Adama Smitha. Pierwsze wydanie dzieła miało miejsce w Londynie w 2010 r. , jest to więc nowość. Publikacja jest efektem współpracy Instytutu Globalizacji z Institute of Economic Affairs pierwszym instytutem spraw publicznych na świecie, założonym przez innego sławnego ekomistę Fridricha Augusta von Hayeka. "Książka Eamona Butlera jest najbardziej kompetentnym zbiorem myśli Ludwiga von Misesa, a więc pozycją nieocenioną dla studiów z zakresu ekonomii wolnorynkowej" mówi dr Tomasz Teluk, prezes Instytutu Globalizacji. Liczymy, że dzięki tej pozycji, w sposób przystępny, przedstawimy Polakom dorobek tego wielkiego ekonomisty dodaje. Ludwig von Mises był najprawdopodobniej najbardziej wpływowym autorem tworzącym w ramach nurtu, który został zapoczątkowany w XV i XVI w. w Salamance, przez scholastyków dominikańskich i jezuickich () Osiągnięcia Misesa są zadziwiające. Niewielu ludzi jest świadomych faktu, że F.A. von Hayek był socjalistą, dopóki nie zapoznał się z pracą Socialism: An Economic and Sociological Analysis pisze w przedmowie do wydania Dr Butler.