Oficyna 21

Pierwsze wydanie poezji zebranych Konstantego Mikiewicza (1911-1935), jednego z najbardziej utalentowanych poetów polskich okresu dwudziestolecia, przez niektórych krytyków nie bez racji nazywanego polskim Rimbaudem. Na książkę składa się cały znany dziś dorobek poetycki Mikiewicza – wiersze ogłoszone za życia poety oraz duży zestaw utworów, które ujrzały światło dzienne dopiero po jego samobójczej śmierci w wojskowych koszarach. Tom Wierszy zebranych Mikiewicza poleca Adam Wiedemann: - Odkrywszy już na dobre poezję Zuzanny Ginczanki, pora, byśmy zainteresowali się również dorobkiem Konstantego Mikiewicza, postaci równie ważnej dla naszego literackiego międzywojnia i – niestety – równie tragicznej. Obcowanie z jego wierszami byłoby czystą radością, gdyby nie pamięć o samobójczej śmierci, spowodowanej dręczeniem go przez kolegów z wojska. Nie postrzegajmy go jednak jako poety przeklętego, raczej niech pozostanie porwanym przez nienawistnego orła Ganimedem.

Pies o imieniu Momo istnieje naprawdę. To potężny Rhodesian Ridgeback, czyli rodezjan afrykański, potomek jednego z najstarszych psich rodów na świecie. Przodkowie Moma podobno towarzyszyli ludzxiom już w starożytnym Egipcie. Wędrowali z nimi przez całą Afrykę w poszukiwaniu wody, jedzenia i nowych siedlisk...

"Szpik egzystencji", liczący kilka tysięcy wersów poemat nazywany przez samego autora "powieścią wierszem", niekiedy też „antologią pewnej epoki”, stanowi summę doświadczeń artystycznych i życiowych Mariana Czuchnowskiego. Utwór ten powstawał blisko dwadzieścia lat, ukazywał się w odcinkach, na łamach różnych czasopism, a niekiedy i w dużych odstępach czasu, nie sposób więc było go odbierać inaczej niż jako spontaniczny zapis rzeczywistości, niby-dziennik, ewentualnie ? sugestywny kolaż epizodów z biografii życiowych rozbitków. Czytelnik, który nie miał stałego dostępu do prasy emigracyjnej, nie mógł jak dotąd w ogóle ocenić rangi owego tekstu, ponieważ krajowe prezentacje dokonań poetyckich Czuchnowskiego zawierały wyłącznie jego krótkie fragmenty. By nie powiedzieć - strzępy. Dopiero po złożeniu wszystkich ogłoszonych części poematu widać jasno, że "Szpik egzystencji" to próba opisania całości doświadczenia historycznego, które stało się udziałem człowieka w XX stuleciu. Próba odważna i w poezji zupełnie unikalna. Jedno z najbardziej intrygujących, a zarazem najtragiczniejszych dzieł poetyckich, jakie wydała literatura polska drugiej połowy minionego wieku.

Pierwsze, londyńskie wydanie "Czarnej koronki" wywołało niemałe oburzenie. Książka została odebrana jako tę „przeciwko wszystkim”. Pozycji zarzucano, że atakuje porządki sowieckie i stosunki panujące w Polsce międzywojennej oraz krytykuje środowisko polskiej emigracji niepodległościowej, wyśmiewa etos Legionów i styl literacki polskich pisarzy na uchodźstwie. Obecnie można czytać powieść Czuchnowskiego bez dawnych uprzedzeń. Już mniej dosłownie. Można odkrywać autotematyczne nawiązanie do najświetniejszych tradycji literatury erotycznej.

Warszawa, wiosna 1939 roku. Dwudziestoparoletnia Nata, świeżo upieczona absolwentka prawa pochodząca z jednej z najzamożniejszych rodzin w Dzielnicy Północnej, zaczyna właśnie planować przyszłość u boku dobrze zapowiadającego się adwokata. Wydaje się, że nikt i nic nie może stanąć jej na drodze do szczęścia. Ale w ciągu zaledwie kilku miesięcy wszystkie dalekosiężne projekty Naty obracają się wniwecz. Jej świat nagle kurczy się do granic wyznaczonych murami getta. Na jej oczach ginie bezpowrotnie drogie jej sercu miasto, rozpadają się więzi między ludźmi, rozsypują się ideały, znikają bliscy. Nata podejmuje heroiczną walkę - nie tylko o życie, ale i o zachowanie godności…Bomby i myszy - "najbardziej mieszczańska powieść w literaturze polskiej", jak się wyraził niegdyś Henryk Grynberg, a zarazem jedna z najbardziej poruszających książek o życiu w warszawskim getcie - dzięki wydaniu izraelskiemu (1955) i amerykańskiemu (1970) należy od dawna do światowego kanonu literatury Zagłady. Po polsku, a więc w wersji oryginalnej, ukazała się dotąd tylko raz - w Londynie w roku 1966. Z powodu cenzury przez długie lata nie miała szans trafić do czytelników w ojczyźnie Autorki. Najwyższa pora to zmienić.

Jedna z najważniejszych i najbardziej kontrowersyjnych powieści białoruskich XX wieku. Ewangelia opowiedziana na nowo, pełna zaskakujących zwrotów akcji i dosadnych obrazów z życia ludzi późnego Średniowiecza.

Rodzina państwa Obłoków na pierwszy rzut oka niczym nie różni się od innych rodzin. Posiada ona jednak pewien rzadko spotykany dar - dar nieustannego wpadania w tarapaty.

Powieść Ihara Babkowa to historia w dziesięciu odsłonach z życia dzielnego oświatowca i encyklopedysty Jana Adama Marii Kłakockiego, twórcy Białoruskiego Archiwum Snów i autora kontrowersyjnej rozprawy na temat kartezjanizmu. W rzeczywistości jednak książka Babkowa nie ma głównego bohatera. Na jej kartach, tak jak w marzeniach sennych, pojawiają się postaci fikcyjne i historyczne, bohaterowie współcześni i z dalekiej przeszłości. Spotykają się tutaj starożytni filozofowie i hipisi, Adam Mickiewicz i kagiebiści, hetman Ogiński i buddyjscy mnisi. Postaci bez przerwy mijają się na korytarzach sowieckich uniwersytetów, przypadkiem wpadają na siebie na ulicach, w hotelowych pokojach, kawiarniach i szpitalach wariatów. I żadna z nich nie jest całkiem pewna, czy historia, w której uczestniczy, rozgrywa się naprawdę. Wszyscy być może tylko śnią. A może tylko śni o nich czytelnik. Powieść "Adam Kłakocki i jego cienie" uważa się za pierwszą białoruską powieść postmodernistyczną. Porównuje się ją do utworów Borgesa, Pavicia i Cortázara. W samej Białorusi książka Babkowa nie mogła trafić do normalnej dystrybucji. Powieść do dzisiaj krąży tam z rąk do rąk, odczytywana jako zapis duchowych doświadczeń mieszkańców zapomnianej części Europy i wielkie oskarżenie reżimu Łukaszenki.

Poezje zebrane Kazimierza Ratonia. Na tom składa się kanon utworów poety ogłoszonych w tomikach, w almanachach i na łamach czasopism oraz cała jego spuścizna rękopiśmienna, w tym - kilka wierszy nigdy wcześniej nie publikowanych.?

Wydana po raz pierwszy w 1990 roku książka Carol J. Adams uznawana za jeden z najważniejszych tekstów założycielskich nowoczesnego feminizmu, aktywizmu i badań spod znaku animal studies. Nieprzypadkowo okrzyknięto ją również „biblią wegan”. Przedstawione w Polityce seksualnej mięsa analizy związków między jedzeniem mięsa i męską dominacją, gwałtem i ubojem czy gwałtem i polowaniem czynią ją książką przełomową dla myślenia o mizoginii społeczeństwa Zachodu, a zarazem wezwaniem do radykalnej zmiany naszych nawyków żywieniowych. Dzieło Carol J. Adams dowodzi, że opresje wobec kobiet i wobec zwierząt są ze sobą ściśle powiązane. Pokazuje, że jedzenie mięsa stanowi główną podwalinę kultury patriarchatu. Jest nie tylko przejawem rasizmu, ale i bodaj najczęstszą przyczyną wojen. Bo też zgoda na zabijanie i jedzenie zwierząt to tak naprawdę nic innego jak zgoda na przemoc.

Kultowa powieść niemiecka. Przewrotna historia kilku osób z wielkiego miasta, utrzymana w stylistyce filmów Jima Jarmusha i Davida Lyncha. Kiedy powieść Ludzie szukają szczęścia i umierają ze śmiechu ukazała się po raz pierwszy w Niemczech, krytyka niemiecka nazwała książkę nieprzyzwoicie dobrą, a samą autorkę obwołano natychmiast największą skandalistką młodej literatury niemieckiej.

"Zoopolis" - jedno z najważniejszych, najbardziej inspirujących i najobszerniej komentowanych dzieł filozoficznych na temat relacji ludzko-zwierzęcych, jakie powstały w ostatnich parudziesięciu latach - nie jest wyłącznie książką o prawach podmiotów pozaludzkich. To raczej propozycja gruntownej przemiany kulturowej mającej na celu definitywny koniec eksploatacji zwierząt i niemal gotowy projekt przyszłej ludzko-zwierzęcej koegzystencji. Przełomowość pracy Sue Donaldson i Willa Kymlicki polega na przeniesieniu debaty o zwierzętach ze sfery etyki stosowanej do sfery teorii politycznej. "Zoopolis" nie prezentuje zwierząt jako przedstawicieli zagrożonych gatunków czy cierpiących ofiar, lecz jako złożonych, indywidualnych aktorów życia politycznego, których - podobnie jak ludzi - dotyczą kwestie suwerenności, terytorium, kolonizacji, migracji i przynależności. Nie jako naszych poddanych, lecz jako naszych równorzędnych partnerów.

Był głośny debiut, pora na głośny powrót! Po przeszło dwudziestu latach od chwili wydania "Kliniki lalek", powieści o wyzwalaniu się z poczucia obcości, frapującej "baśni psychoanalitycznej", jak pisała w entuzjastycznym posłowiu do książki Maria Janion, Małgorzata Holender powraca znakomitym tomem poetycko-prozatorskim. "Przyloty. Odloty" można by pewnie traktować jako kontynuację debiutanckiej opowieści - powracają w niej niektóre motywy, sposoby obrazowania, pytania, intuicje. Nie jest to jednak w żadnym razie prosty literacki sequel. To rzecz jakby jeszcze mocniej oparta na doświadczeniu, już nie baśniowa, nie alegoryczna. Na "Przyloty. Odloty" składa się kilkadziesiąt mocnych, poruszających wierszy, często dotyczących relacji: matka-córka, córka-matka, oraz sfingowany dziennik osnuty na wydarzeniach istotnych i pozornie błahych, poprzedzających śmierć bliskiej przyjaciółki. Całość tworzy pewnego rodzaju księgę przemijania - przemijania i powrotu - a zarazem niezwykle wnikliwe studium kobiecej tożsamości.

Książka niniejsza, próbująca zrekonstruować literackie reprezentacje Romów, romską imagologię w jej wersji typowej dla literatur Europy Wschodniej i Środkowo-Wschodniej, chciałaby być – choćby małym – krokiem w kierunku uzupełnienia tzw. Gypsy studies, studiów cieszących się obecnie w humanistyce światowej ogromnym zainteresowaniem, lecz skoncentrowanych głównie na badaniu literatur zachodnich, przede wszystkim angielskiej, hiszpańskiej i niemieckiej. W "Dzieciach Hagar" przeplatają się stąd nieustannie dwa wątki. Pierwszy z nich dotyczy studiów nad specyfiką tematu cygańskiego w literaturze polskiej (od końca wieku XVIII do chwili obecnej), drugi – analogicznych badań na materiale literatury rosyjskiej. Ponieważ podział dwudzielny – polsko-rosyjski – sugerowałby znaczącą odmienność ujmowania tematyki cygańskiej w obu literackich dyskursach, zdecydowano się na takie ułożenie poszczególnych części książki, by przykłady romskiej imagologii grupowały się wokół trzech zasadniczych problemów: mitu przestępczego, mitu muzycznego i mitu erotycznego. Zdemonizowany obraz Cygana jako złodzieja i porywacza dzieci, zniekształcony kliszami orientalizacji wizerunek Cyganki i wyidealizowany, romantyczny obraz Cygana-wolnego muzykanta zdają się realizacjami trzech – chyba najistotniejszych – modeli deformacji, wizji stereotypizujących, nierozłącznie związanych z obserwacją świata społeczności romskiej, naznaczających polskie i rosyjskie świadectwa literackie od czasów najdawniejszych aż po czasy współczesne.

Pierwsze krajowe wydanie powieści uznawanej przez specjalistów za jedno z najważniejszych i najbardziej poruszających świadectw literackich GUŁagu.

Ogłoszony przeszło 30 lat temu w Londynie zbiór "szkiców literackich i publicystycznych" - jak go skromnie nazywał Tymon Terlecki - stale zadziwia bogactwem i aktualnością tematyki. Zgromadzone w nim eseje tworzą swoistą panoramę kultury europejskiej, a zarazem jedną z najgłębszych diagnoz polskiej tożsamości. Dotyczą zagadnień pozornie odległych - spraw czysto literackich (studia o Mickiewiczu, Norwidzie, Conradzie, Wierzyńskim, Bobkowskim, Kołakowskim, Valérym, Eliocie i Thomasie), malarstwa (błyskotliwe interpretacje dzieł Kossowskiego i Bohusza-Szyszki), biografii duchowej Kopernika, genezy chrześcijańskiego socjalizmu, okrucieństw drugiej wojny światowej i psychologii zła (wstrząsająca "modlitwa samotnego chrześcijanina" spisana wkrótce po upadku powstania w warszawskim getcie), wreszcie i najpilniejszych powinności moralnych Drugiej Emigracji. Łączy jednak te szkice więź trwała i mocno wyczuwalna. Wszystkie wyrastają z potrzeby odnalezienia równowagi między kulturami Europy i całego świata, zwłaszcza między kulturą europejską i kulturą polską. Głoszą konieczność zachowania europejskiej "jedności w różnorodności", służenia Europie "przez swoją odrębność", wytrwania w kulturze europejskiej "na przekór jej samej". W kontekście współczesnych debat na temat kształtu polskiej bytności we wspólnej Europie "Szukanie równowagi" stanowi lekturę nie tylko ożywczą i inspirującą, ale wprost niezbędną dla zrozumienia ideowego etosu Polaka-Europejczyka.

Znakomity debiut książkowy znanej polskiej dramatopisarki współczesnej. Zbiór szesnastu powiązanych ze sobą opowiadań stanowiących odważną próbę zdefiniowania ludzkiego losu - historii o głosach, duszach, miejscach i śmieciach.