Menu

SBP

SBP
Celem tej monografii jest przedstawienie wyjątkowego zjawiska wydawniczego, jakim był Tygodnik Studencki ITD, funkcjonujący w latach 1960-1990. Pomimo swojej znaczącej pozycji wśród czasopism, zniknął z polskich kiosków ponad trzydzieści lat temu, głównie na skutek przemian ustrojowych tego okresu. Ostatni numer ITD opuścił drukarnię 6 maja 1990 roku. Mimo że był dobrze redagowany, interesujący i spełniał wszelkie kryteria prasy opinii tygodnik, który stanowił istotną część tożsamości polskiej inteligencji, nagle przestał się ukazywać.
Dokonana analiza siedemnastu artykułów pokonferencyjnych na temat książki, zawodu bibliotekarza oraz najbardziej funkcjonalnych rozwiązań architektonicznych i organizacyjnych na przykładzie najnowocześniejszych bibliotek w wymiarze światowym z jednej strony stanowi szczegółowe podsumowanie dotychczasowego dorobku w zakresie podjętej tak obszernej, wieloaspektowej tematyki, z drugiej strony autorzy podają mnóstwo różnych, nowych ustaleń i dalszych postulatów badawczych. Dzieło pokazuje jak dużym potencjałem osobowym badaczy skupionych przede wszystkim w bibliotekach dysponujemy. Z recenzji wydawniczej Kazimierza Bobowskiego
Redaktorzy tomu we wprowadzeniu nakreślili cel swej publikacji, który daje się prowadzić do przekrojowego ukazania twórczości znanego pisarza, poczytnego w Polsce, do tej pory niemającego polskojęzycznej monografii poświęconej swojej twórczości. Zaproponowana praca wypełnia tę lukę. Zebrane w tomie Łapacz snów. Studia o twórczości Neila Gaimana artykuły należy uznać za interesujące, niekiedy nowatorskie, bogate w odniesienia kulturowe, dobrze osadzone w literaturze przedmiotu, także obcojęzycznej. Niektóre z tekstów mają charakter analityczno-interpretacyjny, inne znacznie wykraczają poza opis wybranych utworów, prezentując nowe narzędzia i możliwości badania fantasy.
Biblioteka to przestrzeń społeczna, miejsce powszechnego dostępu do kultury, wiedzy, informacji i technologii, sprzyjające budowaniu i rozwijaniu kapitału ludzkiego. W ostatnich latach przeobrażeniom podlega model uczestnictwa w kulturze oraz sposób funkcjonowania polskich placówek bibliotecznych. Nowe wyzwania generują nowe potrzeby w obszarze aranżacji przestrzeni oraz promocji nowatorskich usług. Modernizacja instytucji kultury nie może ograniczać się jedynie do remontu: wymalowania ścian, wstawienia nowych mebli. Bez wypełnienia odnowionych pomieszczeń treścią, trudno będzie osiągnąć sukces. Prezentowana książka ma pokazać kształt zmian dokonujących się w wybranych bibliotekach.
Rozprawa jest pierwszym syntetycznym rozpoznaniem recepcji włoskiej literatury dziecięcej w Polsce. Z pracy wyłania się obraz intrygujący i zróżnicowany zarówno literatury tłumaczonej na język polski, jak i polskiej kultury i rzeczywistości wydawniczej PRL. Autorka śledzi bowiem zarówno samą literaturę tłumaczoną, jak i zmienne nastawienia cenzury, drobiazgowo omawia różnorodne motywy decyzyjne, przedstawia zapiski, zalecenia i opinie, dając w ten sposób znakomite studium tego zjawiska, wciąż niedostatecznie opisanego, szczególnie w odniesieniu do literatury dla dzieci i młodzieży. Książka napisana z zaangażowaniem i pasją, zgodnie z zasadami eseju naukowego, łączy powściągliwość badawczą z autentyczną pasją zwiadowcy przemierzającego nierozpoznane obszary i stawiającego pierwsze znaki, pozwalające kolejnym badaczom pewniej przemierzać poznane już i opisane lądy. Z recenzji prof. Grzegorza Leszczyńskiego
Przedmiotem niniejszej publikacji są działania bibliotek aktywnie promujących książkę dziecięcą, z uwzględnieniem działań podejmowanych we współpracy z twórcami literatury dla dzieci i młodzieży oraz różnymi instytucjami. Zasadniczym celem rozprawy jest ukazanie oferty kulturalnej dla dzieci i młodzieży. Do celów szczegółowych należą: przedstawienie typologii i funkcji najpopularniejszych imprez bibliotecznych dla dzieci i młodzieży, ukazanie biblioteki jako jednego z elementów systemu promocji książki dziecięcej, wyznaczenie wspólnych obszarów promocji biblioteki oraz pisarzy dla dzieci i młodzieży. Praca ma charakter syntetyczny, diagnostyczny oraz pragmatyczny. Powinna posłużyć zarówno badaczom, jak i bibliotekarzom jako przewodnik, który pozwoli na rozeznanie w możliwościach, określenie popełnianych błędów i wypróbowanie rozwiązań, które sprawdziły się już w innych bibliotekach, bądź mają szansę się sprawdzić, biorąc pod uwagę kierunki zachodzących w bibliotekarstwie zmian. Promocja książki i biblioteki powinna nie tylko polegać na ich prezentacji, ale też edukować, dążyć do zrozumienia i akceptacji, czyli tworzyć przestrzeń do działań. ze Wstępu
Zapotrzebowanie na literaturę naukową i fachową w środowisku bibliologów i bibliotekarzy jest dziś bardzo duże, o czym świadczy liczba ukazujących się co roku publikacji. Niestety książki niejednokrotnie rażą nieprzemyślaną szatą graficzną, a nawet błędami typograficznymi, co wpływa na obniżenie ich jakości komunikacyjnej. Oczywiście problem ten nie dotyczy wyłącznie edycji z dziedziny nauk bibliologicznych, lecz ogółu wydawnictw naukowych o profilu humanistycznym. Wierzymy zatem, że nasza praca stanowi odpowiedź na realną potrzebę. Dlaczego jednak książkę adresujemy przede wszystkim do bibliologów i bibliotekarzy? Uważamy bowiem, że ludzie książki potrafią szczególnie docenić wartość dobrze opracowanej i wydanej publikacji. Mamy nadzieję, że w środowisku tym postulaty autorów trafią na podatny grunt, a coraz lepiej wydawane publikacje będą się przyczyniały do upowszechniania wiedzy i staną się wzorem dla innych.
Kustosze księgozbiorów polskich za granicą to nowa propozycja tematyczna w ramach serii wydawniczej „Bibliotekarze Polscy we Wspomnieniach Współczesnych”, realizowanej przez Zespół Historyczno-Pamiętnikarski Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich. Jednym z celów tej edycji jest ocalenie od zapomnienia i wprowadzenie na karty historii naszego bibliotekarstwa ludzi książki, którzy już odeszli, ale dzięki swej działalności odgrywali znaczną rolę poza Polską, także w bibliotekach zagranicznych, a w kraju są mało znani lub wiedzą o nich nieliczni. Zaliczamy do tego grona twórców i opiekunów polskich bibliotek powstających w środowiskach emigracyjnych, kuratorów i kierowników placówek różnej rangi i wielkości, którzy jakże często działali społecznie i na zasadach wolontariatu. Wszyscy oni wnieśli istotny wkład w zachowanie polskiego dziedzictwa kulturowego, między innymi poprzez gromadzenie poloników, ich rejestrację i działalność bibliograficzną. W prezentowanym tomie znalazły się biogramy i wspomnienia o dwudziestu dwóch osobach, pracujących w bibliotekach: Chicago, Fawley Court, Londynu, Lwowa, Montrealu, Nowego Jorku, Paryża, Rapperswilu, Rzymu, Sztokholmu, Uppsali i Waszyngtonu.
Książka Digitalizacja dla początkujących to praktyczny poradnik z serii Propozycje i Materiały. Wprowadza czytelnika w świat grafiki komputerowej, dokumentów elektronicznych, rozdzielczości, głębi bitowej i innych zagadkowych pojęć. Napisana przystępnym językiem, instruuje, jak „krok po kroku” z bibliotecznego dokumentu utworzyć dobrej jakości obiekt cyfrowy. Przy okazji bezlitośnie rozprawia się z wieloma mitami, m.in. z tym, że digitalizacja musi być kosztowna. Pomysł napisania książki zrodził się po jednym ze szkoleń, które Autor prowadził. Większość publikacji na ten temat za­kłada, że czytelnicy mają opanowane podstawy niezbędne w procesie świadomej digitalizacji, tzn. że każdy doskonale zdaje sobie sprawę, czym jest grafika wektorowa, a czym mapa bitowa; wie, jakie są zalety i wady poszczególnych formatów zapisu cyfrowego. Błąd. Takie podejście sprawia, że wiele osób nawet nie próbuje zmierzyć się z digitalizacją, zostawiając ją tym „bardziej zorientowa­nym”. Brak jest publikacji, któr traktowałaby o digitalizacji w sposób możliwie podstawowy, napisanych językiem zrozumiałym nie tylko dla informatyków i grafików komputerowych. Tę lukę ma wypełnić niniejszy poradnik. Przeznaczony jest przede wszystkim dla bibliotekarzy – chociażby ze względu na kontekst terminologiczny (stricte bibliotekarskie rozumienie „dokumentu”) i funkcjonalny (rodzaje dokumentów, na digitalizacji których skupiony jest jeden z rozdziałów).
Piąta część podręcznika „Katalogowanie w języku haseł przedmiotowych KABA” pod red. Jadwigi Woźniak-Kasperek jest poświęcona opracowaniu piśmiennictwa z zakresu wojen i wojskowości. Powstanie podręcznika jest uzasadnione istnieniem w języku haseł przedmiotowych (jhp) KABA rozbudowanego słownictwa związanego z tą tematyką oraz specyficznych zasad posługiwania się nim, które czasem odbiegają od zasad ogólnych. Podobnie jak poprzednie części, podręcznik ten jest przeznaczony głównie dla początkujacych użytkowników języka KABA, ale również doświadczeni bibliotekarze znajdą w nim próby rozstrzygnięcia problemów z opracowaniem pismiennictwa o wojnach i wojskowosci.
Publikacja ma charakter interdyscyplinarny, łączy kulturoznawczą, filmoznawczą i literaturoznawczą perspektywę analizy utworów. (…) Książka napisana jest w formie rozbudowanego eseju naukowego, z zaangażowaniem i pasją, którą zaraża czytelnika, a przy tym w sposób dojrzały i kompetentny. Autora cechuje rzetelność i sumienność w wykorzystaniu dostępnych opracowań, swoboda intelektualna w łączeniu różnych inspiracji badawczych, wreszcie odkrywczość interpretacyjna. (z recenzji prof. Grzegorza Leszczyńskiego)
Niniejsza książka stanowi analizę zaleceń i wytycznych, jakie pojawiły się na arenie międzynarodowej w ostatnim sześćdziesięcioleciu (od lat 50. XX w. do pierwszego dziesięciolecia XXI w.), a które dotyczyły pośrednio lub bezpośrednio kształtowania modelu informacji bibliograficznej. Praca została podzielona na dziewięć rozdziałów dotyczących kształtowania się modelu informacji bibliograficznej. Omówiono w nich problemy ściśle powiązane z tą problematyką. Jednak, aby nakreślić całościowy obraz i kontekst, w jakim przejawiała się informacja bibliograficzna, przedstawiono także zagadnienia związane pośrednio z rejestracją bibliograficzną. Znalazły się więc w pracy fragmenty dotyczące problematyki opisu bibliograficznego, opisu formalnego, formatu wymiany danych czy zmian zachodzących w postaci bibliografii, a także odnoszące się do powiązań rejestracji bibliograficznej z udostępnianiem zbiorów (relacje między programami UBC oraz UAP),oraz problematyki systemów identyfikacji dokumentów szeroko wykorzystywanych w działalności informacyjnej. Zaprezentowano też możliwe kierunki dalszego rozwoju informacji bibliograficznej. Pracę uzupełniono wykazem stosowanych skrótów, wykazem skrótów tytułów czasopism, bibliografią wykorzystanych źródeł, dokumentów normalizacyjnych20, opracowań i wydawnictw informacyjnych oraz indeksem przedmiotowym, uwzględniającym jednostkowe nazwy osobowe, nazwy organizacji i instytucji, nazwy systemów, programów.
Powstanie tej kroniki i jej zachowanie jest zdarzeniem wyjątkowym w dziejach nauki o książce. Jej wartość też jest szczególna, bo w swoisty sposób uzupełnia ona oficjalną dokumentację źródłową dotyczącą PIK-u przynosząc informacje niejako od wewnątrz, z perspektywy codziennego niemal wysiłku pracowników Instytutu. Taki dokument, pełen szczegółowych zapisów, ważnych i mniej może istotnych, po kilkudziesięciu latach urasta jako całość do rangi wiarygodnego świadectwa czasów, z których pochodzi, zagęszczającej się atmosfery politycznej końca lat czterdziestych, wreszcie likwidacji Instytutu jako ‘misji niemożliwej’.” z recenzji prof. dr hab. Krzysztofa Migonia
Książka jest rezultatem rozważań nad współczesną bibliologią oraz nauką o in­formacji, prowadzonych przez pracowników Instytutu Informacji Naukowej i Stu­diów Bibliologicznych Uniwersytetu Warszawskiego, w kontekście możliwości zastosowania szeroko rozumianych technologii informacyjnych. Głównym celem publikacji jest przedstawienie możliwości wieloaspektowego postrzegania udziału technologii informacyjnych zarówno w bibliotekarstwie, jak i w bibliologii i nauce o informacji. Zebrane teksty tworzą obraz aktualnie podejmowanych tematów badawczych przez pracowników IINiSB UW, w których istotną rolę odgrywają tech­nologie informacyjne. Tym samym mamy do czynienia z szeroką paletą problemów badawczych reprezentujących zakres zainteresowań przedstawicieli bibliologii i nauki o informacji oraz ukazujących wielowymiarowość całej problematyki. Założeniem publikacji jest więc nie tyle monograficzne ujęcie tego zagadnienia, co nakreślenie szerokiej perspektywy problematyki obecności IT w badaniach nad książką, biblioteką i informacją.
W polskich bibliotekach trwają obecnie dyskusje nad przyszłością opracowania rzeczowego i możliwymi rozwiązaniami ułatwiającymi użytkownikom posługiwanie się językami informacyjno-wyszukiwawczymi, w tym językami haseł przedmiotowych. Książka wpisuje się w nurt tej dyskusji. Jej celem było zaprezentowanie koncepcji jednej z możliwych transformacji JHP BN, usprawniającej wyszukiwania informacji w katalogach bibliotecznych poprzez lepsze wykorzystanie i organizację leksyki tego języka. Podstawą konceptualną propozycji przedstawionej w książce był model map tematów.
Każda biblioteka dysponuje niepowtarzalnym, indywidualnym zasobem wartości, w inny sposób je rozbudowując, pozyskując i wykorzystując. Instytucje te dążą bowiem do odmiennych modeli organizacyjnych i koncentrują się na zdobywaniu różnych wartości w różnym czasie. Do najważniejszych zasobów niematerialnych bibliotek można zaliczyć: kapitał ludzki oraz umiejętności zarządzania wiedzą, zdolność do budowania strategii, pozwalających na przetrwanie w trudnym dla bibliotek czasie, a także umożliwiających ich rozwój i umacnianie pozycji w otoczeniu społecznym. W książce przedstawiono referaty prezentujące tą tematykę, jakże ważną dla współcześnie działających bibliotek.
Współcześni bibliolodzy, wracając do poglądów naukowych Jana Muszkowskiego, sięgają przede wszystkim do Życia książki. Publikacja ta jest inspiracją do powstania wielu artykułów o analitycznym i syntetycznym ujęciu oraz powodem stałej refleksji nad miejscem i funkcją książki we współczesnym świecie. Szczególnym zainteresowaniem badaczy cieszy się sformułowany na łamach publikacji system książki, powstały z uwzględnieniem paradygmatu pozytywistycznego.
Autorom zebranych w tomie tekstów przyświecał cel przypomnienia wartości, znaczenia i roli bibliografii jako specyficznej formy zachowania dziedzictwa kulturowego oraz komunikacji, zwłaszcza naukowej. Czytelnicy znajdą tu zarówno rozważania teoretyczne i terminologiczne, jak i wątki dotyczące historii bibliografii oraz dwu wielkich edycji historycznych, tj. Bibliografii historii polskiej oraz Bibliografii historii Śląska. Intensywnie rozwijające się bibliografie specjalne, między innymi regionalne i lokalne, twórczo łączące najlepsze praktyki bibliograficzne z tym, co wnoszą technologie informacyjne i komunikacyjne, są szczególnie licznie i wieloaspektowo reprezentowane w publikacji. Zapewne warto, nie tylko dla poprawy nastroju, przeczytać artykuł o żarcie i humorze bibliograficznym. Tak jak wypowiedzi na temat bibliografii narodowej prowadzone w kontekście historycznych i statutowych obowiązków Biblioteki Narodowej. Osoby zainteresowane znajdą również relacje z badań dotyczących funkcjonalności polskich bibliografii dziedzinowych; internetowych zasobów bibliograficznych instytutów badawczych i jednostek PAN; zasobów baz bibliograficzno-abstraktowych na temat bezpieczeństwa i higieny pracy w bibliotekach. Mamy nadzieję, że każdy z zamieszczonych tu artykułów znajdzie swoich czytelników, że staną się one inspiracją do dyskusji, prac i twórczego spierania się o bibliografię przyszłości, o to jak ma wyglądać ta szczególna droga do wiedzy. Bibliografia bowiem się zmienia, ale nie kończy!
Praca p. Aleksandry Korczak zachowuje wszystkie rygory naukowości, Autorka operuje dojrzałym warsztatem naukowym, opiera swoje analizy na rzetelnie rozpoznanym stanie badań, odwołuje się do kontekstu filozoficznego, analizuje m.in. parantele między twórczością Jansson i pismami Rousseau, a jednocześnie jest fascynującym esejem, w którym ton zdystansowanej refleksji, właściwy dla wywodu naukowego, zostaje przełamany przez odczytania i refleksje o charakterze osobistym. Ta umiejętność łączenia dwóch rodzajów narracji, dwóch form dyskursu: naukowego i eseistycznego, powoduje, że otrzymujemy książkę czytelniczo frapującą, książkę, w której dociekania nad arcydziełem literatury dziecięcej splatają się z refleksjami osobistymi, dotyczącymi najważniejszych problemów ludzkiego bytowania. Z recenzji prof. Grzegorza Leszczyńskiego (Uniwersytet Warszawski)
Podstawowa część niniejszego opracowania poświęcona jest osobie Andrzeja Edwarda Koźmiana oraz omówieniu celów i zasad gromadzenia przez niego księgozbioru, a także ocenie jego zawartości; składa się z dwóch części. Część pierwsza zawiera dwa rozdziały. Pierwszy dotyczy osoby Andrzeja Edwarda Koźmiana, jego działalności politycznej, dyplomatycznej, społecznej, twórczości literackiej, publicystycznej i pamiętnikarskiej oraz bibliofilstwa. Natomiast rozdział drugi poświęcony jest omówieniu biblioteki Andrzeja Edwarda Koźmiana, polityki gromadzenia zbioru i sposobom oraz źródłom nabywania książek, jak też analizie samego księgozbioru pod kątem: stanu liczbowego, języków i formatów druków, chronologii wydań, układu, lokalu bibliotecznego i dalszych losów biblioteki. Część drugą opracowania stanowi analiza zawartościowa kolekcji według podziału chronologicznego wyodrębniającego druki wydane w XVI, XVII i XVIII stuleciu. Dopełnieniem części drugiej jest wykaz druków z kolekcji Koźmianowej znajdującej się w ZNiO (razem z literaturą, wykazem skrótów) oraz aneksy ze spisami charakteryzującymi omawiany księgozbiór pod względem ośrodków drukarskich i oficyn wydawniczych, wykazem proweniencji. Całość zamyka podsumowanie, bibliografia załącznikowa, indeks osobowy (który nie obejmuje wykazu), spisy: ilustracji, tabel, wykresów, wykaz skrótów.
Baśń jest tekstem kultury. Stanowi frapujący przedmiot badań nie tylko dla literaturoznawcy, lecz także dla antropologa, etnologa, filozofa, psychologa czy kulturoznawcy. Baśniowe opowieści są najprawdopodobniej tak stare jak ludzka twórczość; związana z nimi tradycja oralna sięga tysięcy lat. (…) Trudno byłoby sobie wyobrazić współczesną kulturę Zachodu bez baśni o Czerwonym Kapturku, Królewnie Śnieżce, Kopciuszku czy Jasiu i Małgosi. Towarzyszą one zarówno dzieciństwu, gdy kształtują hierarchię wartości, przekazują wzorce ludzkich postaw, stają się pierwszym „kulturowym alfabetem” i punktem odniesienia dla późniejszych doświadczeń lekturowych, jak i dorosłości, powracając w nowych, zmodyfikowanych formach literackich, filmowych itd., czasem rozpoznawalne na pierwszy rzut oka, czasem ukryte i wymagające od odbiorcy, by zauważył charakterystyczny szczegół czy schemat. (…).
Przedstawiona w książce „kultura informacji” - jako pojęcie, termin, obszar badawczy - jest próbą uchwycenia i nazwania pewnej grupy zjawisk i procesów, wynikających z dostrzeganej, dominującej roli informacji we współczesnym świecie, a zwłaszcza w jego bardziej stechnicyzowanej części. Wszystkie trzy jej ujęcia wywodzą się z perspektywy badawczej informatologii, ale czerpią również wiele z innych dyscyplin nauk społecznych i humanistycznych. Ze względu na podjęcie wątku pojęciowego oraz przyjęty cel - zaproponowanie terminu i zdefiniowanie pola badawczego „kultury informacji”, wraz z merytorycznym uzasadnieniem takiej próby - praca niniejsza ma charakter dedukcyjny, koncepcyjny i konceptualny. Należałoby ją umieścić u samych początków procesu badawczego - stawia bowiem pierwsze pytania, sygnalizuje problem (czy też koncepcję), sugeruje pewien punkt widzenia, wyodrębnia obszar badawczy. Bogactwo i różnorodność materiału źródłowego powodują, że tekst zachowuje otwarty charakter – jest po części propozycją, zaproszeniem do dyskusji, do stawiania kolejnych pytań.
Ksiązka jest z ilustracjami wydrukowanymi w skali szarości. Książka Digitalizacja dla początkujących to praktyczny poradnik z serii Propozycje i Materiały. Wprowadza czytelnika w świat grafiki komputerowej, dokumentów elektronicznych, rozdzielczości, głębi bitowej i innych zagadkowych pojęć. Napisana przystępnym językiem, instruuje, jak „krok po kroku” z bibliotecznego dokumentu utworzyć dobrej jakości obiekt cyfrowy. Przy okazji bezlitośnie rozprawia się z wieloma mitami, m.in. z tym, że digitalizacja musi być kosztowna. Pomysł napisania książki zrodził się po jednym ze szkoleń, które Autor prowadził. Większość publikacji na ten temat za­kłada, że czytelnicy mają opanowane podstawy niezbędne w procesie świadomej digitalizacji, tzn. że każdy doskonale zdaje sobie sprawę, czym jest grafika wektorowa, a czym mapa bitowa; wie, jakie są zalety i wady poszczególnych formatów zapisu cyfrowego. Błąd. Takie podejście sprawia, że wiele osób nawet nie próbuje zmierzyć się z digitalizacją, zostawiając ją tym „bardziej zorientowa­nym”. Brak jest publikacji, któr traktowałaby o digitalizacji w sposób możliwie podstawowy, napisanych językiem zrozumiałym nie tylko dla informatyków i grafików komputerowych. Tę lukę ma wypełnić niniejszy poradnik. Przeznaczony jest przede wszystkim dla bibliotekarzy – chociażby ze względu na kontekst terminologiczny (stricte bibliotekarskie rozumienie „dokumentu”) i funkcjonalny (rodzaje dokumentów, na digitalizacji których skupiony jest jeden z rozdziałów).
Tom artykułów, studiów i szkiców, który oddajemy do rąk Czytelników, przygotowaliśmy z myślą o konfrontacji dwóch perspektyw refleksji nad omawianymi zagadnieniami: perspektywa dociekań prowadzonych przez bibliologa została zderzona z koncepcjami literaturoznawczymi. Nie jest to w pełni interdyscyplinarna refleksja nad książką adresowaną do bardzo niedorosłych i nie bardzo dorosłych, raczej próba konfrontacji metod interpretacyjnych, założeń metodologicznych, sposobów prowadzenia analizy. Bibliolog koncentruje swoją uwagę na książce, rynku księgarskim i bibliotece, jest w pewnym sensie socjologiem życia literackiego; literaturoznawca widzi przede wszystkim tekst, bliżej mu do kulturoznawstwa niż socjologii. Czy te dwie perspektywy znajdują miejsca wspólne? Czy ich konfrontacja może prowadzić do pełniejszej, całościowej refleksji, pozwalającej dostrzegać tekst, książkę i kulturę literacką młodego pokolenia jako koherentną całość?
1 2 3 4 5
z 5
skocz do z 5