Menu

Andrzej Napiórkowski

Chrześcijańska wiara nie może być zbyt pośpiesznie sprowadzana tylko do nadprzyrodzonego działania łaski Ducha Świętego, ale musi być oparta na krytycznym rozeznaniu, bazującym na rzeczywistych faktach. Ta książka ma zatem ukazać Jezusa z Nazaretu w świetle Jego ziemskiej historii. Jego osoba i dzieło są bowiem poświadczone wieloma dowodami również ze współczesnego Mu świata żydowskiego i pogańskiego. Ukazanie historyczności chrześcijaństwa staje się dzięki temu jego uwiarygodnieniem zarówno wobec wierzących, jak i niewierzących oraz przedstawicieli innych religii, gdyż okazuje się ono konkretnym, realnym faktem.
Lektura tej wartościowej publikacji jest ubogacająca nie tylko dlatego, że wydobywa nieznane fakty z życia eklezjalnego, lecz także uczy dostrzegania tajemnicy Kościoła jako wspólnoty bosko-ludzkiej i jej pogłębionego rozumienia. Z teologiczną rzetelnością autor odsłania tak geniusz, jak i słabości Pawła VI, Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka, a także z dużą wrażliwością uświadamia, jak bardzo jesteśmy dłużnikami tych wielkich soborowych papieży.My, chrześcijanie, widzimy w nich zarówno zwykłych ludzi, jak i mistrzów życia duchowego oraz przewodników ku misterium Trójcy Świętej… Owi następcy św. Piotra – spełniając nakaz Jezusa – utwierdzają nas jako swoich braci i siostry w wierze na drodze do domu Ojca Niebieskiego.Wszyscy natomiast jesteśmy im winni ogromną wdzięczność za kształtowanie – i to w skali globalnej – ładu moralnego, ochrony życia ludzkiego, teologii, kultury, dialogu, troski o wykluczonych, porządku społecznego, pokoju czy ochrony świata stworzonego. Ojciec prof. dr hab. Andrzej A. NapiórkowskiPaulin z klasztoru Na Skałce, od 2001 roku kieruje katedrą eklezjologii, a od 2020 roku jest też dyrektorem Instytutu Teologii Fundamentalnej, Ekumenii i Dialogu na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Jest autorem wielu publikacji teologicznych, członkiem towarzystw naukowych oraz Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk.
Napiórkowski Andrzej Adam, prof. zw. dr hab., paulin. Od 2001 roku kieruje Katedrą Eklezjologii na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, a od 2020 jest tam Dyrektorem Instytutu Teologii Fundamentalnej, Ekumenii i Dialogu. Jego badania naukowe obejmują eklezjologię integralną, problematykę chrześcijańskiego Objawienia, mariologię i ekumenizm. Członek Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk. W latach 2002–2008 pełnił funkcję rektora Wyższego Seminarium Duchownego Ojców Paulinów w Krakowie oraz przeora klasztoru Na Skałce. Autor wielu książek oraz dziesiątek publikacji. Jak wspaniałym i mądrym sposobem jest to udzielanie się Trójjedynego Boga w przestrzeni kościelnej! Ten niezwykły dar Kościoła – w którym znajdują się Słowo Boże, zasady moralnego postępowania, wychowanie, edukacja, kultura, sztuka, praktyczna miłość bliźniego, sakramenty, liturgia, a nade wszystko Eucharystia – jako droga zbawienia pozostaje dla nas wciąż tajemnicą. Nie możemy zapominać, że jest to podwójne misterium. Dlaczego? Gdyż Kościół to wspólnota Bosko-ludzka. Bóg Ojciec i Syn Boży, i Duch Święty są misterium. Ale i każdy człowiek jest pewnym misterium, choćby ze względu na obraz i podobieństwo Boże (wynikające z aktu stworzenia) oraz ze względu na bycie przybranym synem i córką Boga (wynikającą z aktu odkupienia). Czyż spotkanie się tych dwóch misteriów nie będzie tajemnicą przerastającą ludzkie poznanie? Książka „Podwójna tajemnica Kościoła” jest nie tylko oszczędną w słowach jego apologią i uwiarygodnieniem wobec nadmiernej dziś socjologizacji Kościoła, ale i gorącym zaproszeniem do wejścia w tajemnicę Trójcy Świętej oraz do zadumania nad tajemnicą życia człowieka, jego sensu i celu.
Wśród Indian krąży opowieść o lalce z soli, która chciała się dowiedzieć, czym jest ocean: zaledwie doń weszła, poczuła, że sama stała się oceanem. Rozpuściła się całkowicie! Kiedy my karmimy się Eucharystią, dzieje się z nami całkowicie coś odwrotnego! Nie rozpuszczamy się, ale zaczynamy coraz bardziej istnieć! Im więcej spożywasz Ciała Pańskiego, tym piękniejszym stajesz się człowiekiem! Skosztuj i sam zobacz, jak Pan jest dobry!