Menu

Cervantes de Miguel

Don Kichote to klasyczna powieść hiszpańskiego pisarza Miguela de Cervantesa, której pierwszą część opublikowano w 1605, natomiast drugą – w 1615 r. Na przestrzeni wieków zyskała ona status jednego z najważniejszych dzieł światowej literatury, znanego z doskonałego ukazania komicznego kontrastu między wyidealizowanym światem rycerskim a surową rzeczywistością. Głównym bohaterem powieści jest Alonso Quixano, czyli tytułowy Don Kichote – wysoko urodzony mieszkaniec La Manchy, który zainspirowany lekturą rycerskich romansów postanawia zostać uosobieniem cnót charakteryzujących idealnego wojownika i wyrusza w podróż w poszukiwaniu przygód. Zakochany w fikcyjnej damie swego serca – Dulcynei z Toboso, postrzega rzeczywistość w zniekształcony sposób i toczy walkę z wyimaginowanymi wrogami, takimi jak wiatraki czy smoki. W dziele swojego życia Cervantes – bawiąc się konwencjami literatury rycerskiej – analizuje wpływ fikcji na rzeczywistość, co czyni Don Kichota głęboką refleksją nad naturą literatury oraz ludzkiej wyobraźni.
Takim szlachetnym obrońcą uciśnionych i słabych jest właśnie żyjący w świecie marzeń szaleniec – Don Kichot z Manczy, bohater, który zszedł z książkowego raju w piekło rzeczywistości, nie dostrzegając granicy między tymi światami. Żyje urojonymi celami, dzięki którym czuje się ważny i potrzebny, dąży do doskonałości, naśladując idealne wzory. Dzieło Cervantesa możemy więc interpretować także jako powieść o odwiecznym poszukiwaniu przez człowieka utopii, wędrówce ku światu idealnemu. To opowieść o nowożytnym Ikarze, który chce osiągnąć to, co do zdobycia niemożliwe. Ze „Wstępu” Wyboru dokonano na podstawie tomu I. Lektura dla szkół średnich