Korespondencja Krystyny i Czesława Bednarczyków z Wacławem Iwaniukiem należy do wyjątkowych nie tylko ze względu na znaczną liczbę listów, ale także na ich charakter. Bednarczykowie wydali poecie z Toronto dwa tomiki wierszy, co w porównaniu z innymi “autorami Oficyny Poetów i Malarzy” nie może imponować i nie dawało powodu do wymiany listów trwającej ponad trzydzieści lat. Pojawiają się w tej korespondencji wspólne plany, ślady zamierzeń nie tylko ściśle wydawniczych, a także interesujące wymiany poglądów na tematy literatury i literatów. Iwaniuk był nie tylko klientem Oficyny, ale jej gorliwym współpracownikiem.
