William Butler Yeats

Wybór wierszy irlandzkiego poety, dramaturga i filozofa Williama Butlera Yeatsa. W 1923 roku ten czołowy twórca i działacz literackiego Odrodzenia Irlandzkiego został uhonorowany Literacką Nagrodą Nobla. Prezentujemy wybór jego wierszy w znakomitym tłumaczeniu i z autorskimi komentarzami Adama Pomorskiego. Yeats motywy swych utworów czerpał z wczesnośredniowiecznej literatury irlandzkiej i folkloru, pozostawał jednocześnie pod wpływem romantycznego wizjonerstwa Blake’a, okultyzmu, prerafaelitów i francuskiego symbolizmu. W tomie znajduje się przedmowa napisana przez Yeatsa w 1937 w której pisze: "Poeta pisze zawsze o własnym życiu, w najpiękniejszym dziele – o swojej tragedii, cokolwiek ją stanowi, wyrzuty sumienia, zawiedziona miłość czy tylko samotność; nigdy nie zwraca się do nikogo wprost jak przy stole, to zawsze fantasmagoria. [...] Powieściopisarz może opisywać przypadkowość, chaos, poecie nie wolno; jest raczej typem niż człowiekiem, raczej namiętnością niż typem".

William Butler Yeats urodził się 13 czerwca 1865 w Dublinie. Tworzący w języku angielskim irlandzki poeta, filozof i pisarz. Swoje dzieła motywował wczesnośredniowieczną literaturą irlandzką. Pozostawał jednak pod wpływem wizjonerstwa Blake’a, okultyzmu, prerafaelitów i francuskiego symbolizmu. W 1931 roku otrzymał Literacką Nagrodę Nobla. Był pierwszym synem Johna Butlera Yeatsa i Susan Mary Pollexfen. Ojciec Williama był malarzem i wielbicielem poezji. Swoją fascynację przekazywał swoim dzieciom. Autor ukończył Metropolitan School of Art w Dublinie. William Butler Yeats poznał tam George’a William’a Russell’a, dzięki któremu po raz pierwszy miał styczność z ruchem narodowym. Pod wpływem Johna O’Leary’ego poeta postanowił zmienić swój dotychczasowy styl. Prawdopodobnie wtedy podjął decyzję o byciu irlandzkim pisarzem. Debiutował w 1885 na łamach Dublin University Review. Zaprezentował wtedy wiersz „Głosy”. W Polsce twórczość William’a Butler’a Yeats’a była znana od 1898 roku, gdy jeden z londyńskich korespondentów nakreślił sylwetkę wschodzącej osobowości angielskiej literatury w gazecie. Poeta zmarł w 1939 roku we Francji. Dopiero po wojnie, zgodnie z wolą poety, jego zwłoki zostały przetransportowane do Irlandii i tam pochowane w Drumcliff. „Chciałbym być w ignorancji podobny do brzasku, Który po prostu wzeszedł, rozhuśtał pełen blasku Powóz ponad pochmurne grzbiety ciemnych koni. Chciałbym - bo cała wiedza niewarta źdźbła słomy - Jak brzask być płochy i tak nieświadomy.”