Menu

Andrzej Chodacki

Jest X wiek naszej ery. Tysiąc lat po upadku komety zwiastującej narodzenie Chrystusa, znaki na niebie oraz niezwykłe wydarzenia przepowiadają koniec istnienia, gdy świat ma upaść pod naporem zła.Czy Wyśpiewani zdołają powstrzymać zwiastuna śmierci? Czy miłość przetrwa w obliczu niebezpieczeństw ryzykownej misjipodjętej na dwóch kontynentach?O tym opowiada nowa powieść doktora Andrzeja Chodackiego ta książka. Nie wszystko kończy się tak, jak powinno...
„Lekarz - świadek cudów” książka Andrzeja Chodackiego Dlaczego napisałem tę książkę? Tyle nieszczęść wokół, wojna, a na rynek wydawniczy trafia kolejna książka o umieraniu. Czy mało tych wydanych już tytułów dotychczas? Życie po życiu, Życie po śmierci itp? Jest jednak zasadnicza różnica między moją książką, a tamtymi. Ja to wszystko widziałem na własne oczy lub dowiedziałem się o tym z opowieści innych lekarzy. Częstokroć byłem świadkiem tych wydarzeń... Dlaczego chcę się tym podzielić? Bo jestem przekonany, że można przywrócić wiarę w cuda tym, którzy tę wiarę utracili. Umocnić tych, którzy niejednokrotnie doświadczyli cudów w swoim życiu, ale czas wepchnął te cuda gdzieś w szary, zakurzony kąt codzienności. Widziałem prawdziwe cuda. Byłem świadkiem cudów. Nie da się ich naukowo wytłumaczyć. Nie da się wytłumaczyć fenomenu cudu, tak jak nie da się zrozumieć do końca zamysłu Boga. Wystarczy uwierzyć. Trzeba uwierzyć... Od Autora
Publikacja ta powstała z tropów‑blizn, w których zapisały się wojenne przeżycia moich pacjentów. Przez lata lekarskiej praktyki wysłuchałem wielu bolesnych historii. Wojna zamieniła się w pamięci moich rozmówców w blizny widoczne na ciele, pod którymi wciąż były niezagojone rany psychiczne. Historie pacjentów z wojennymi traumami stały się inspiracją dla mojego kolegi, lekarza Andrzeja Chodackiego, który na podstawie spisanych przeze mnie relacji stworzył beletrystyczne opowieści. Proza życiowych dramatów pacjentów stała się w ten sposób literaturą. (…) Przeżycia bohaterów moich „medycznych” wywiadów, uwiecznione w literackiej formie, są głosem wołającym o przywrócenie godności tym, którzy przeżyli czas wojennej zbrodni, a potem cierpieli w milczeniu. Henryk Dudek (ze Wstępu)