Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Strefa Gazy Przypisy

Joe Sacco

Strefa Gazy Przypisy

8.0

(33 ocen) wspólnie z

110,00

 

Słynny autor komiksów reportażowych przedstawia oryginalne, zakrojone na szeroką skalę śledztwo w sprawie zapomnianej zbrodni popełnionej w jednym z najbardziej udręczonych miejsc na świecie.

Rafah, miasteczko położone na samej krawędzi Strefy Gazy, to miejsce zapuszczone. Za budynkami z gołego betonu kryją się zaułki usłane śmieciami. W wąskich uliczkach roi się od małych dzieci i bezrobotnych mężczyzn. Na granicy z Egiptem trwa wyburzanie i obracanie w gruzy całych połaci miasta. Rafah to dziś, jak zawsze zresztą, jedno z niechlubnych ognisk najzacieklejszego konfliktu na świecie.

W przepaściach archiwów tkwi pogrzebany pewien krwawy incydent z 1956 roku, w którym od strzałów izraelskich żołnierzy zginęło 111 Palestyńczyków. Ów dzień w Rafah – masakra z zimną krwią czy też straszliwa w skutkach pomyłka, pozornie zaledwie przypis w obszernej historycznej relacji o zabijaniu – stał się areną konkurujących ze sobą prawd, tak charakterystycznych dla wojny niemożliwej do rozstrzygnięcia. Próbując dojść do sedna tego, co się wtedy wydarzyło, Joe Sacco zanurza się w codziennym życiu Rafah i sąsiedniego miasteczka Chan Junis, aby odkrywać gazańską przeszłość i teraźniejszość. Strefa Gazy. Przypisy to opowieść, która przechodzi płynnie od jednej wojny do drugiej, przerzucając most nad pięćdziesięcioma latami historii, a ożywiona głosami uchodźców i dzieci, wdów i szejków, skupia w sobie esencję tragedii.

Kolejny raz, podobnie jak w Palestynie i Strefie bezpieczeństwa Goražde, dzięki swemu niepowtarzalnemu wizualnemu zmysłowi dziennikarskiemu Joe Sacco przedstawia ziemię, o którą toczy się walka, z genialną dbałością o szczegóły. W Strefie Gazy. Przypisach, jak dotąd najambitniejszym ze swoich dzieł, przeobraża jeden z kluczowych konfliktów naszej epoki w doświadczenie bliskie i bezpośrednie.

Joe Sacco, jeden z czołowych światowych rysowników komiksów, nazywany jest często twórcą komiksu wojennoreportażowego. Jest autorem między innymi książek: Palestyna, za którą otrzymał nagrodę American Book Award, i Strefa bezpieczeństwa Goražde - ta druga zdobyła nagrodę Eisnera oraz została uznana za ważną książkę (Notable Book) przez „New York Timesa” i za najlepszy komiks roku 2000 przez magazyn „Time”. Książki Joego Sacco wydano już w czternastu językach. Reportażowe komiksy jego autorstwa ukazywały się w magazynach „Details”, „New York Times Magazine”, „Time” i „Harper’s”. Joe Sacco mieszka w Portlandzie w amerykańskim stanie Oregon.

Timof comics
Oprawa twarda

ISBN: 978-83-655-2719-6

Liczba stron: 424

Format: 195x265mm

Cena detaliczna: 110,00 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...