Dobra dziewczyna, zła dziewczyna Michael Robotham Książka

Wciągający jak nie wiem co. Solidny pod względem warsztatu, a więc rozwiązań fabularnych, stylu. Nienaganny jeśli chodzi o rozwijanie akcji, która nie pędzi tu na złamanie karku jak w większości współczesnych thrillerach, a rozwija się w tempie adekwatnym do tego jak to działoby się w rzeczywistości. Jednocześnie dzięki głębokim wglądam autora w psychikę głównych postaci oraz sprawców morderstwa młodej Jodie mamy szansę przyjrzeć się im z bardzo bliska, a do Evie i Cyrusa zwyczajnie przywiązać. Rzadko mam okazję czytać tak ciekawe, nienachalne książki z gatunku thrillerów. Mróz powinien się uczyć od Robothama klasy i stylu. Polecam, naprawdę warto.

Robotham ma tak świetne pióro, że nie da się przestać go czytać. Genialny thriller

Genialny thriller, mistrzowsko rozegrana intryga i ciekawi bohaterowie. Znalazłam tu wszystko co składa się na kawał dobrej literatury gatunkowej. Autor skradł moje serce tym jak skutecznie zmieniał plany akcji. Widać, że jest wprawiony w pisaniu dynamicznych scen i składania wydarzeń w logiczną całość. Sama historia wciągnęła mnie od pierwszych stron, a wątki psychologiczne tylko dodawały jej klasy. Zdecydowanie polecam

Po wstrząsających wydarzeniach, które naznaczyły jej życie nikt nie zdołał zidentyfikować małej Evie. - Policja próbowała wszystkiego, sprawdziła akta osób zaginionych, DNA, rentgen kości, stałe izotopy... Jej zdjęcie obiegło cały świat, ale bez rezultatu. „Jak dziecko może pojawić się znikąd, bez śladu po narodzinach ani żadnych kolejnych wydarzeniach z jego życia?" No właśnie, jak? A jednak w powieści Robothama to możliwe, a co najważniejsze niezwykle przekonujące.W swoim fantastycznym thrillerze psychologicznym autorowi udało się wciągnąć mnie w niespieszne odkrywanie kolejnych faktów i tajemnic głównych bohaterów. Psycholog, który ma przyjrzeć się Evie bliżej jako jeden z wielu, którzy jak dotąd bezskutecznie próbowali ją rozgryźć to Cyrus Haven. On sam przeszedł w życiu piekło. Jego brat zabił całą rodzinę oprócz Cyrusa. I choć autor nie spieszy się z odkrywaniem przed nami kolejnych kart, to genialnie jest się w tej historii zatapiać.Nie brakuje w niej scen akcji, zwrotów, porwań i pobić, ale napisana jest tak, że nie odczuwałam przesytu. Trup jest tylko jeden i dobrze, bo dzięki temu przyjemnie jest lawirować między tymi dwoma osiami fabuły. Kryminalną i tą między Evie a Cyrusem, którzy w końcu ze sobą współpracują konspirując w celu rozwiązania zagadki morderstwa.,,Dobra dziewczyna/ zła dziewczyna'' zaskoczyła mnie poziomem, a najbardziej chyba tym, że na tym nie koniec tej historii.

Na pewno znacie to uczucie kiedy po przeczytaniu wszystkich książek ulubionego autora szukacie kogoś kto tak jak on rozbudziłby wasze zmysły i dał odpłynąć. Dla mnie tym autorem jest nie kto inny jak Jo Nesbo i choć trudno dorosnąć do pięt mistrzowi, to Robotham zdecydowanie aspiruje na miano jego następcy. W ,,Dobrej, złej dziewczynie'' tworzy swoje uniwersum, Klimat tego thrillera jest gęsty, ale jednocześnie nie miałam wrażenia zawrotu głowy jak w wielu thrillerach, które czytałam. Autorzy mają tendencję do ścielenia trupów i pędzącej na łeb na szyję akcji, a ja lubię wgłębić się w historię, dobrze poznać bohaterów, nie skakać po planach jak po kanałach telewizyjnych.Tutaj zarówno akcja morderstwa młodej dziewczyny jak i kolejne odkrywanie kart z przeszłości głównych bohaterów dzieje się w tempie. No i cóż, to się broni.Wyborna lektura. Polecam serdecznie.

Autorowi udało się połączyć tu wiele elementów tak, aby czytelnik pozostawał w ciągłym napięciu, ale kompletnie nie miał szansy zgubić się w fabule, akcji, postaciach itd. A to według mnie jest duży wyznacznik czy thriller jest dobry czy taki sobie. Ten zdecydowanie reprezentuje najwyższą światową półkę co świadczą nie tylko doskonałe recenzje u nas i za granicą, ale też fakt, że pisze scenariusze i zrealizował już kilka filmów może wpływać na to, że ,,Dobrą/złą dziewczynę'' czyta się jakby oglądało się film. Sceny są niezwykle przemyślanie i rozrysowane tak, byśmy do ostatniej chwili nie wiedzieli jak ta historia się skończy. Język nie pozostawia nic do życzenia. Największe jednak wrażenie robiła tu na mnie to jak Robotham solidnie podszedł do psychologii postaci i tego jak udało mu się pociągać nitkami bohaterów z trudną przeszłością i sterować ich zachowaniem na podstawie właśnie ich traumatycznych przeżyć. Idealna dla kogoś kogo interesuje kryminologia a szczególnie psychologią kryminalistyczną. Czekam na kolejną część.

Micheal Robotham w swojej najnowszej książce „Dobra dziewczyna, zła dziewczyna" serwuje nam nie tylko kryminał trzymający, ale również głęboką analizę psychologiczną dwóch skomplikowanych postaci.Evie Cormac, dziewczyna bez przeszłości, która posiada wyjątkową zdolność rozpoznawania kłamstw oraz Cyrus Haven, psycholog policyjny z traumatyczną przeszłością, to nieoczywista para bohaterów, którzy pomimo swoich ran, próbują odnaleźć sprawiedliwość w świecie pełnym kłamstw i intrygi.Autor z wirtuozerią operuje suspensem, sukcesywnie odsłaniać kolejne warstwy tajemnic i skrywanych motywacji postaci. Jego narracja prowadzona naprzemiennie z perspektywy Evie i Cyrusa, pozwala nam na pełniejsze zrozumienie ich wewnętrznych konfliktów i rozterek. Robotham nie boi się poruszać trudnych tematów, takich jak przemoc, trauma czy samotność, czyniąc przez to swoją powieść bardziej poruszającą i autentyczną.„Dobra dziewczyna, zła dziewczyna" to książka, której nie da się ot tak odłożyć. Angażuje i trzyma w napięciu, a plot twisty, sprawiają, że czyta się ją z zapartym tchem i śledzi z ciekawością losy bohaterów. To historia, która zmusza do refleksji nad ludzką naturą i pokazuje, że prawda bywa bardziej złożona i skomplikowana, niż mogłoby się wydawać.Znakomicie skonstruowane postacie, mroczna i przyprawiają o ciarki atmosfera oraz wciągająca fabuła czyni tę książkę obowiązkową pozycją dla wszystkich miłośników kryminałów i thrillerów psychologicznych. Michael Robotham udowadnia nią, że jest mistrzem w swoim fachu, dostarczając czytelnikom niezapomnianych wrażeń literackich.

Czy mając za sobą trudną przeszłość, która daje, o sobie znać na każdym właściwie kroku można o niej zapomnieć, czy żyć nią nie ujawniając nic z tego, co się wydarzyło, aby o tym stale nie myśleć?Przyznam, że od samego początku książka pt.''Dobra dziewczyna, zła dziewczyna'' autorstwa Pana Michaela Robothama należąca do gatunku literackiego kryminału tworzył zbyt wiele jak dla mnie tajemnic.Samo nadanie książce tytułu uważam, że było trafne, gdyż odzwierciedlało ono to, co ukrywało się w głębi przeżyć jednej z dwóch w występujących w niej głównych bohaterów o imieniu Evie, o której nikt nic nie wiedział, ponieważ nie każdy mógłby ją zrozumieć, gdyby poznał jej ból i to z czym się zmagała, a być może nie chciała o tym mówić, a może omawiać szczegóły wydarzeń z jej przeszłości osobom, którym nie ufała. Zaufanie w takiej sytuacji, w jakiej znalazła, się Evie jest bardzo ważne na każdym etapie wydarzeń tych, których można uniknąć, a co jeszcze należy poprawić w relacjach odgrywającą znaczącą rolę.Lubię, kiedy nieznajomy do tej pory autor z gatunku literatury, który jest, mojemu sercu bardzo bliski potrafi mnie zaskoczyć czymś wyjątkowym, a jeśli nie to chociaż podejmuje próbę, abym mogła spróbować dać mu szansę za to, że nie poddaje się, lecz wykazuje się odwagą i siłą pokonania własnych przeciwstawności i pomysłowości, lecz nie wszystko wyszło mu tak, jak by tego chciał idealnie.Polubiłam Cyrusa Havena, który to jako policyjny psycholog ma wiele przed sobą zawodowych i prywatnych wyzwań, nigdy się nie poddaje, ale również nie pozwala na to, aby coś zostało przed nim ukryte, dzielnie walczy z tym, co kiedyś było dla niego bólem, a może pogodził się z tym w głębi serca, może tylko udaje, że nie. Jest w nim, coś takiego, że nawet ja nie potrafię go rozszyfrować do samego końca. Wiem, że umie być dobry, troskliwy, ale uczuciowo ma problem, by ujawnić, jakie jest jego prawdziwe oblicze, a może go nie ma?Obserwując zachowania, co poniektórych bohaterów odnoszę takie wrażenie, jakby byli dla siebie samych obcy, nieufni, maskujący się idealnie, a jednak mimo szczerych chęci mają w sobie strach, że jednak sekrety ich zostaną ujawnione.Kryminał ten przedstawia obraz rodziny zamordowanej nastolatki Jodie Sheehan z jednej strony dążenie do rodzinnego idealizmu, z drugiej strony ukrywanie prawdy o rodzinie, a trzecia strona medalu to miłość do zainteresowania łyżwiarstwa na pokaz, aby udowodnić, że można sukcesami przezwyciężyć wszystko i zarobkami, jakie ono daje, wykorzystując do tego ulubienicę rodziny, aby móc cieszyć się, że jest, coś warta nie patrząc na to, czy ona podoła planom rodziców w nią zapatrzonych, a nie zwracając uwagi na syna potrzebującego również od rodziców zainteresowania.Czytając, ten kryminał można wyciągnąć wiele wniosków i zastanowić się, co jest ważne dla osób, które czują się odrzucone, czego im brakuje w życiu, a może jest coś takiego, czego najbardziej oczekują od życia, a może mają poczucie braku zaufania, co ich martwi, a co cieszy?Warto dzięki przeczytaniu tego kryminału zastanowić się nad problemami młodzieży i być może znajdzie się wspólne rozwiązanie wyjścia z trudnych sytuacji, jakie je w głębi otaczają a najważniejsze porozmawiać z nimi, czy potrafią zrozumieć słowa: dobro i zło? Czy potrafiliby się odpowiednio zachować, kiedy widzą zło u swoich rówieśników bądź rodziny i czy umieliby sobie z nim walczyć, a może w ukryciu nie mówiąc nic nikomu rozwiązać problem z użyciem środków nie zawsze pasujących do sytuacji, która zagrażałaby choćby utracie życia, które jest jeszcze przed nimi ?Mylące było dla mnie kto tak naprawdę odpowiada za morderstwo nastolatki Jodie Sheehana, która powinna żyć, a niestety nie znalazł, się nikt kto wyciągnąłby do niej pomocną dłoń, lecz istniał inny sposób na, jej nieoczekiwany problem mogący wiele zmienić, a jednak dał o sobie znać.Problemy poruszane w tym kryminale udowadniają, że życie toczy się dalej, ale mimo wszystko nie można obwiniać innych za nie, lecz siebie za to, że żyje się w świecie, w którym widzi się jedynie indywidualizm i widoczny narcyzm, o którym się nie mówi, bo wolimy oskarżać innych, a nie siebie za popełniane błędy w trakcie wychowania młodego pokolenia na przyzwoitych obywateli, a jednak pojawia się zawsze coś na drodze negatywnego zamiast pozytywnego dla osiągniętego w przyszłości idealnego celu i zadowolenia, że zrobiło się coś dobrego.I pojawia się nagle cień nadziei z trudnej przebytej przyszłości, czy uda się naprawić go, a może jedynie zapomni się o nim na chwilę i znów on z dalekiej przebytej podróży na chwilę powróci, tego nie wiemy, dopóki nie pojawi się ktoś na horyzoncie i nam pomoże się go pozbyć, a może sami spróbujemy o nim zapomnieć, choć to nie jest takie proste, ale czas pokaże i może wyleczy rany, które kiedyś zostawiła po sobie nieprzewidywalna przeszłość.Nie podobało mi się to, że kryminał zawiera za dużo rozdziałów.Polubiłam twórczość autora za to, że mogłam do samego końca poznać losy wszystkich bohaterów.Polecam przeczytać ten kryminał.

Cyrus Haven, psycholog pomagający rozwiązać sprawę policji.Evie Cormac, dziewczyna, która wiele przeszła i bezbłędnie rozpoznaje czy ktoś kłamie. Czy łącząc siły uda im sie rozwiązać zagadkę śmierci nastolatki?"Dobra dziewczyna, zła dziewczyna" wciaga od pierwszych stron. Autor tak prowadzi narrację, że ciężko się oderwać od lektury. Stopniowe odsłanianie kolejnych wątków buduje napięcie, by na końcu oczywiście zaskoczyć.Polecam każdemu, a szczególnie tym, którzy uwielbiają dobre kryminały.

6 lat od rozpoczęcia akcji w książce zostaje znaleziona dziewczynka przy brutalnie zamordowanych zwłokach mężczyzny. Nikt nie wie kim ona jest i ile ma lat. Jej tożsamość pozostaje tajemnicą i nikt ma się nigdy o niej nie dowiedzieć.Cyrus jest policyjnym psychologiem z traumą z dzieciństwa. Po powrocie ze szkoły zastał w domu zamordowanych rodziców i dwie siostry. Morderstwa dokonał jego starszy brat.Jak połączą się losy bohaterów oraz czy dar Evie pozwoli na rozwiązaniu śledztwa nad którym pracuje Cyrus? Nie wiem, ale Evie wie że na pewno w tym momencie kłamie. Uwielbiam kryminały z wątkiem psychologicznym. Wiecie dlaczego? Bo dzięki nim mogę odpocząć od pracy, nie mam wtedy czasu by myśleć o planach sprzedażowych oraz deadline. Całą swoją uwagę poświęcam na poznanie historii, która później długo pozostaje w mojej głowie. Tak samo jest w przypadku tej książki.Zagadka morderstwa jest skomplikowana i autor cały czas rozwija akcję. Książka trzyma w napięciu i mimo dość sporej objętości bo blisko 500 stron pochłania się ją błyskawicznie.Bohaterowie są świetnie wykreowani. Z Evie mogłabym się zaprzyjaźnić od razu.Jedyne zastrzeżenie mam do tytułu. Trochę nie pasuje mi do całości.To moje pierwsze spotkanie z autorem i jestem gotowa sięgnąć po inne pozycje.