Dehon

Nasze czasy są zwariowane, chaotyczne, nieokiełznane i konsumpcyjne. Nasze czasy są szybkie i szalone. Pędzą przed siebie jak lokomotywa bez maszynisty – ku katastrofie. Naszym czasom potrzebny jest kompas. Ludzie naszych czasów powinni się zatrzymać i pomyśleć, kim są i dokąd pędzą. Ksiądz Zygmunt Podlejski w oparciu o książkę amerykańskiego aktora i pisarza George’a Carlina (1937-2008) Czas do życia i miłości dokonuje szczegółowej diagnozy współczesnych czasów – świata i ludzi. Warto bliżej przyjrzeć się tej diagnozie oraz lekarstwu, jakie proponuje, żeby rozpędzony pociąg zatrzymać, zanim się rozbije. „Tylko miłość się liczy. Wszystko, co nie jest miłością, jest stratą czasu. Miłość nie zastępuje myślenia, wolności i emocji, ale uszlachetnia całego człowieka. Miłość potrafi dawać i brać. Jedynym grzechem jest świadome i dobrowolne odrzucenie miłości Boga i ludzi”. Fragment książki

Najważniejszymi celebracjami liturgicznymi bez wątpienia są sakramenty. Jest ich siedem: chrzest, bierzmowanie, Eucharystia, pokuta i pojednanie, namaszczenie chorych, kapłaństwo i małżeństwo. Książka ks. Zygmunta Podlejskiego w przystępny sposób wyjaśnia czym one są i dlaczego ich potrzebujemy w dziele naszego uświęcenia. Można powiedzieć, że to kompendium wiedzy, a zarazem praktyczny przewodnik o sakramentach Kościoła.

Papież jest zastępcą Jezusa Chrystusa na ziemi. Jest biskupem Rzymu, zwierzchnikiem Kościoła katolickiego oraz państwa Watykan. Pierwszym papieżem był św. Piotr Apostoł, który władzę „kluczy” otrzymał od samego Chrystusa. W historii Kościoła, aż do obecnego papieża Franciszka, było ich 266. W tym leksykonie zostały zaprezentowane ich portrety bez retuszu i tajemnic, pełne prawdziwych historii i anegdot.

Książka ta nie jest podręcznikiem świętej lektury tekstu biblijnego. Jest raczej zapisem osobistego spotkania autora ze słowem Bożym. Nie opisuje ona reguł, nie formułuje zasad rządzących lekturą, nie stanowi teoretycznego wykładu o korzyściach duchowych płynących z pobożnego czytania biblijnego tekstu – jest raczej zapisem doświadczenia, świadectwem, że spotkanie, które stanowi istotę lecio divina, jest rzeczywiście możliwe. Ksiądz Krzysztof Napora, doktor nauk biblijnych; absolwent Wyższego Seminarium Misyjnego Księży Najświętszego Serca Jezusowego w Stadnikach, Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, Pontificio Istituto Biblico w Rzymie (PIB), Rothberg International School Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie oraz École biblique et archéologique française de Jérusalem (EBAF); od 2012 roku pracownik naukowo dydaktyczny Instytutu Nauk Biblijnych KUL. Sercanin, biblista, pasjonat Słowa.

Przykazanie miłości bliźniego zapisane na kartach Ewangelii brzmi: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego (Mt 22,39). Kluczowe jest tu stwierdzenie „jak siebie samego”. Miałoby ono wskazywać na miłość własną jako model miłości, którą powinniśmy darzyć innych. Książka ta zmierza do wyjaśnienia, kiedy kochać „siebie samego” staje się miarą wiarygodną w przeżywaniu miłości bliźniego, a kiedy nie. Miłość „samego siebie” została przyjęta tu jako zasadniczy punkt odniesienia dla zagwarantowania nie tylko tożsamości osobistej, ale też dla zapewnienia „optymalnej” miary w miłości bliźniego. Ferdinando Montuschi, emerytowany profesor pedagogiki specjalnej na Uniwersytecie Roma Tre, psycholog i psychoterapeuta, zajmował się problemami uczenia się, dynamiki grupowej i relacji między inteligencja a afektywnością. Autor licznych publikacji z zakresu wychowania.

Warto ciągle podejmować namysł nad kwestiami dotyczącymi prawdy, wolności i miłości, ponieważ ostatecznie chodzi w nich o człowieka, o wyrażenie, kim jest i kim powinien być. Chrześcijańska tradycja filozoficzna służy nam w tym niezastąpioną pomocą, dlatego warto do niej się odnieść. Mam nadzieję, że zebrane tutaj okruchy myśli zachęcą Czytelnika do dalszych poszukiwań i do namysłu nad sobą. Z Wprowadzenia

Barbara Szczepanowicz od lat omawia różne elementy biblijnych realiów. Tym razem zajęła się ubiorem i dodatkami do niego. Rozmyślaniom nad tekstem Pisma Świętego pomaga wyobrażenie sobie występujących w nim osób. Można niejako samemu brać udział w tym, o czym się czyta, stanąć obok ówczesnych ludzi, patrzeć na nich i słuchać ich słów. Jest to łatwiejsze, jeśli przeczyta się dobrą książkę, omawiającą w przystępny sposób ówczesny strój i towarzyszące mu dodatki oraz ozdoby.

W książce autor zawarł swoje konferencje i zamyślenia na temat wiary, jej istoty, znaczenia dla ludzkiego życia, trudności z nią związanych. Mówi o niej, posługując się obrazami biblijnymi – postaciami Starego czy Nowego Testamentu. Po lekturze tej niewielkiej książeczki z innej perspektywy patrzymy na świat… Lepiej zrozumiemy samych siebie, swoje relacje z Bogiem i drugim człowiekiem.

Książka w pierwszej części w sposób praktyczny i przystępny przypomnina podstawowe elementy teologii kultu Najświętszego Serca Jezusowego, by mógł on na nowo stać się drogą do rozwoju chrześcijańskiej pobożności. W drugiej części proponuje modlitwy, które mogą być pomocne w osobistym praktykowaniu nabożeństwa do Bożego Serca.

Książka w pierwszej części w sposób praktyczny i przystępny przypomnina podstawowe elementy teologii kultu Najświętszego Serca Jezusowego, by mógł on na nowo stać się drogą do rozwoju chrześcijańskiej pobożności. W drugiej części proponuje modlitwy, które mogą być pomocne w osobistym praktykowaniu nabożeństwa do Bożego Serca.

Książka zawiera rozważania do poszczególnych wezwań z Litanii Loretańskiej. Można je wykorzystać w czasie nabożeństw majowych jako czytanki. Litania Loretańska jest przede wszystkim wytrwałym wołaniem o wstawiennictwo Matki Jezusa u swego Syna za Jego braci i siostry, którzy tego wstawiennictwa ciągle pilnie potrzebują. Jest ona też wspaniałym akordem komplementów pod adresem Maryi. Prawdziwy komplement jest wyrazem uznania, podziwu i zachwytu. Komplementy adresowane do Matki Jezusa zawierają wiele myśli głęboko teologicznych i perły autentycznej literatury pięknej. Maryja jest dla chrześcijan nie tylko Matką Jezusa, ale wcielonym ideałem człowieka, niedotkniętego grzechem pierworodnym. (…) Słowami litanii pozdrawiamy, podziwiamy, czcimy i błagamy Maryję o zrozumienie i pomoc, żebyśmy nie utknęli na mieliźnie banału, nijakości, czczej konsumpcji i beznadziei. Fragment tekstu

Ojciec Amorth powraca z niepublikowanymi dotąd opowiadaniami o swoich najcięższych, najdłuższych i najtrudniejszych egzorcyzmach. Przekonany o zbliżającej się „godzinie szatana”, odkrywa swoje spotkania z piekielnymi duchami, pragnąc przekazać swoje dziedzictwo praktyk, obrzędów i modlitw służących do ich pokonania. Kieruje je głównie do młodych egzorcystów, którzy wkrótce będą musieli stawiać czoła coraz okrutniejszym zjawiskom opętania i śmiertelnie groźnym działaniom Złego. Książka zawiera wiele ciekawych przemyśleń człowieka z dużym doświadczeniem życiowym, nie tylko jako egzorcysty. Może być dobrą zachętą do życia w autentycznej wierze, w tradycyjnych wartościach. Kieruje uwagę na Boga i Jego tajemnicę, a także tajemnicę zła w świecie. Treść została świetnie osadzona w biblijnych ramach. Autor odwołuje się do najprostszych prawd wiary.

W książce zostały zebrane kazania wcześniej już publikowane w oddzielnych tomikach na poszczególne lata roku liturgicznego. W publikacji znajdziemy również homilie na uroczystości i święta. Homilie są krótkie i charakteryzują się prostym przekazem... Trafiają do serc słuchaczy...

Zawarte w książce rozważania przyczynią się do pobożnego przeżywania czerwca – miesiąca Serca Jezusowego oraz będą przypomnieniem nauczania Jana Pawła II na temat kultu Bożego Serca. Poszczególne rozdziały mogą być wykorzystywane jako czytanki w czasie nabożeństw czerwcowych oraz jako pomoc w osobistej refleksji dla czcicieli Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Z okazji kanonizacji Jana XXIII ukazuje się jego biografia, napisana przez wybitnego znawcę jego postaci i dzieła, Giuseppe Alberigo, zasłużonego zwłaszcza w czasie przygotowywania dokumentów w związku z procesem beatyfikacyjnym (początek lat 90.). To opracowanie pokazuje, że przy bliższym poznaniu życia papieża Jana nie tylko staje przed nami wzorcowe doświadczenie chrześcijańskie, ale w jego drodze życiowej odnajdujemy klucze do odczytania i zinterpretowania przyspieszonej odnowy Kościoła, której korzenie w znacznej mierze tkwią w nowości, jaką św. Jan XXIII wniósł w historię papiestwa. Osoba i pontyfikat św. Jana XXIII wciąż bowiem stanowią istotny punkt odniesienia i nieodwracalny moment w rozwoju współczesnego chrześcijaństwa, a zwłaszcza katolicyzmu rzymskiego. Z lektury duchowej biografii św. Jana XXIII wyłaniają się trzy zasadnicze elementy, które pozostaną stałymi punktami odniesienia w całym jego życiu. Przede wszystkim jest to jego nieustanne dążenie do uświęcenia, wierności łasce; następnie jego obserwacja wydarzeń zarówno małej, jak i wielkiej historii; trzecim elementem jest Kościół, najbliższy mu horyzont w całej jego egzystencji. Na tle pozornej „zwyczajności” jego gestów – w których ocenie zdarzało się, że mylono prostotę z powierzchownością, posłuszeństwo z biernością, pokorę z bezosobowością – wybija się jego świetlana postać „dobrego giganta”, zdolnego sprawić, by wszyscy ludzie bezpośrednio odczuli miłość Ojca. Giuseppe Alberigo (1926-2007), profesor zwyczajny historii Kościoła na Uniwersytecie Bolońskim, przez prawie pięćdziesiąt lat był duszą i sekretarzem Instytutu Nauk Religijnych, a także redaktorem naczelnym czasopisma Cristianesimo nella storia. Uniwersytety w Monachium, Strasburgu i Münster przyznały mu doktoraty honoris causa z teologii. Współpracował w przygotowaniu dokumentacji do procesu beatyfikacyjnego Jana XXIII. Pod jego redakcją ukazała się Storia del Concilio Vaticano II (1959-1965) [Historia Soboru Watykańskiego II (1959-1965)] w 5 tomach, publikowana jednocześnie w 6 językach od 1996 roku.

250 lat temu Kościół w Polsce przyczynił się do wprowadzenia święta Najświętszego Serca Jezusowego w Kościele powszechnym. Zbliżający się jubileusz, który przeżywać będziemy w 2015 roku, jest dobrą okazją, aby ponownie pochylić się nad kultem Serca Pana Jezusa, którego istotnym przejawem jest poświęcenie i oddanie się temu Sercu. Zawarte w książce rozważania o poświęceniu się Bożemu Sercu mogą być wykorzystywane jako czytanki w czasie nabożeństw czerwcowych oraz jako pomoc w osobistej refleksji dla kapłanów, osób konsekrowanych i wiernych świeckich, a zwłaszcza czcicieli Najświętszego Serca Pana Jezusa.

8 czerwca 2013 roku w Domu Macierzystym Księży Sercanów w Krakowie-Płaszowie, odbyło się sympozjum naukowe Odnowić pamięć o miłości Bożej, poświęcone tematyce teologii kultu Najświętszego Serca Jezusowego. Wpisuje się ono w cykl przygotowań do obchodów 250. rocznicy ustanowienia liturgicznego święta Najświętszego Serca Pana Jezusa. Ustanowił je papież Klemens VIII w 1765 roku. W niniejszej publikacji znajdują się wykłady wygłoszone w trakcie sympozjum. Kult i duchowość Jezusowego Serca wielokrotnie w historii pomagały Kościołowi w przezwyciężaniu trudności wewnętrznych i w odzyskiwaniu jego mocy apostolskiej w zmieniających się nieustannie społeczeństwach. Oby zbliżający się jubileusz – i dobre do niego przygotowanie – pomógł nam wszystkim „odnowić w sobie pamięć o miłości Bożej” i przez to otworzyć się bardziej na zaofiarowane nam zbawienie.

Zebrane w tej książce wypowiedzi rodziły się w ostatnich latach jako odpowiedź na pojawiające się pytania dotyczące kultu Najświętszego Serca Jezusa, jego poszczególnych aspektów i praktyk, możliwości jego rozwijania w sytuacji duchowej dzisiejszego świata. Nie pretendują do udzielenia ostatecznych odpowiedzi, ale mogą służyć osobom pragnącym głosić miłość Bożą, której Najświętsze Serce Jezusa jest źródłem, pozwalającym każdemu czerpać boskie życie, oraz symbolem, stale zachwycającym swoją wyrazistą wymową, zrozumiałą dla każdego.

W pięcioleciu 2009-2014 Międzynarodowa Komisja Teologiczna przestudiowała pewne aspekty chrześcijańskiego dyskursu o Bogu, konfrontując się w szczególności z tezą, według której związek między monoteizmem a przemocą miałby być konieczny. Praca toczyła się w ramach podkomisji, której przewodniczy ks. Philippe Vallin, a w jej skład wchodzą następujący członkowie: ks. Peter Damian Akpunonu, o. Gilles Emery OP, JE bp Savio Hon Tai-Fai SDB, JE bp Charles Morerod OP, ks. Thomas Norris, ks. Javier Prades López, J.E. bp Paul Rouhana, ks. Pierangelo Sequeri oraz ks. Guillermo Zuleta Salas. Ogólne dyskusje na ten temat odbywały się w ramach wielu spotkań podkomisji oraz podczas sesji plenarnych samej komisji, mających miejsce w latach 2009-2013. Niniejszy tekst, zatytułowany Bóg Trójca, jedność ludzi. Monoteizm chrześcijański przeciwko przemocy, został zatwierdzony przez komisję „w formie specyficznej” 6 grudnia 2013 roku, a następnie przedłożony jej przewodniczącemu, JE kard. Gerhardowi L. Müllerowi, prefektowi Kongregacji Nauki Wiary, który zatwierdził jego publikację.

W książce ks. Cameli, znany duszpasterz z archidiecezji Chicago, maluje niepokojący portret diabła – groźnego przeciwnika Boga i człowieka, który działa w cichy i dyskretny sposób. Ksiądz Cameli odsłania taktykę diabła: zwodzenia, dzielenia, dywersji i zniechęcania, w indywidualnym życiu człowieka, a także w życiu społecznym. Autor pokazuje, jak w pogłębionej przyjaźni z Bogiem można przeciwstawić się działaniom Złego. Napisana w nadzwyczaj przystępny sposób, poparta rozsądnym duszpasterskim zmysłem obserwacyjnym książka, wcale nie skupiona na fascynacjach okultyzmem, lecz poświęcona sposobom radzenia sobie ze zwodniczymi i zniechęcającymi wpływami zła, które napotykamy na co dzień. Rzetelna lektura duchowa. Donald Senior (CP) przewodniczący Katolickiej Unii Teologicznej Ksiądz Louis Cameli umiejętnie, jak na doświadczonego kierownika duchowego przystało, demaskuje „powszednie działania” diabła i pokazuje nam, w jaki sposób nowy wgląd w Pismo Święte oraz pogłębiona przyjaźń z Jezusem Chrystusem wzmacniają naszą wytrwałość w podróży ku Ojcowskiej Tajemnicy Boga Agnes Cunningham SSCM emerytowana profesor seminarium w Mundelein Książka Louisa Camelego posłuży kaznodziejom oraz kierownikom duchowym jako pomoc w tropieniu zgubnych działań diabła, zarówno w odniesieniu do życia jednostek, jak i wydarzeń o skali globalnej. Daniel Coughlin były kapelan Izby Reprezentantów USA Louis J. Cameli jest kapłanem archidiecezji chicagowskiej. Święcenia otrzymał w 1969 roku. Jest związany z Uniwersytetem Najświętszej Marii Panny i seminarium w Mundelein, gdzie pełnił wiele funkcji, m.in.: profesora teologii duchowości, kierownika życia duchowego, a także przewodniczącego Wydziału Teologii Kościoła. Ksiądz Cameli założył Oficjum ds. Formacji Stałej Księży Archidiecezji i kierował nim, służył również jako duszpasterz w parafii Boskiego Zbawiciela w Norridge w Illinois. Otrzymawszy z rąk kardynała Francisa George’a nominację na stanowisko Delegata Arcybiskupa ds. Formacji i Misji, ks. Cameli służy placówkom archidiecezji jako konsultant teologiczny. Posiada tytuł doktora teologii, uzyskany na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie.

Książka jest zbiorem osobistych listów ks. Stephena Rossettiego, byłego dyrektora Instytutu św. Łukasza w Silver Spring (USA), do swoich braci w kapłaństwie. Rossetti pisze do kapłanów, wzywając ich do ciągłego nawracania się poprzez silniejsze życie modlitwy, głębsze oddania się Maryi, a także poprzez większą dbałości o zdrowie i dobre samopoczucie. Rossetti przypomina swoim czytelnikom, co badania konsekwentnie potwierdzają, że księża są szczęśliwi i spełnieni w swojej profesji.

Książka Maryja z Nazaretu to zbiór kazań na wspomnienia, święta i uroczystości maryjne, przygotowany przez doświadczonego duszpasterza i znanego publicystę katolickiego ks. Zygmunta Podlejskiego. Mogą one służyć pomocą zarówno w duszpasterskiej pracy, jak i w chwilach osobistej refleksji nad tajemnicami życia Świętej Rodziny. Uwypuklają one najważniejsze momenty z życia Chrystusa, ukazując nam Bożą Matkę jako wzór do naśladowania.

Książka została wydana z okazji 250. rocznicy ustanowienia liturgicznego święta Najświętszego Serca Jezusowego, którą obchodzimy w 2015 roku. Jest ona praktycznym przewodnikiem po nabożeństwie do Najświętszego Serca Jezusowego. Odpowiada na pytania: – Dlaczego czcimy Najświętsze Serce Jezusa? – Jak w codziennym życiu przeżywać duchowość Bożego Serca? – Jaką rolę w tej duchowości odgrywa Eucharystia i adoracja Najświętszego Sakramentu? – W jaki sposób możemy w chorobie i cierpieniu oddawać cześć Jezusowemu Sercu ? Podaje również niektóre formy modlitwy do Serca Jezusowego, takie jak: godzinki, litania, koronka, akty wynagrodzenia i poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusa. W prostych słowach pragnie przybliżyć to, co jest najpiękniejsze i najtrwalsze w naszej relacji do Pana Boga – miłość i wierność Najświętszego Serca Jezusowego. "Jako czciciele najświętszego Serca Jezusowego wykorzystujemy każdą okazję, by mówić i świadczyć o miłości Boga. Świat tego bardzo potrzebuje. Potrzebuje tego dzisiaj każdy człowiek, niejednokrotnie zabiegany i zagubiony, bezradnie szukający trwałego oparcia dla swojego życia. Pomóżmy sobie i innym odnaleźć drogę do miłości Boga. Zadbajmy także, by ta miłość była ciągle świeża, by karmiła się treściami, jakie nieustannie wypływają z tej formy pobożności, która w centrum ma miłość Boga objawioną w sercu Zbawiciela. Niech pomocą dla nas będzie także ten krótki poradnik, który w prostych słowach pragnie przybliżyć to, co jest najpiękniejsze i najtrwalsze w naszej relacji do Pana Boga: miłość i wierność Najświętszego serca Jezusowego.

Publikacja Oto drzewo krzyża… zawiera dziesięć rozważań Drogi krzyżowej. Mogą one stanowić skuteczną pomoc duchową w głębszym przeżywaniu czasu Wielkiego Postu, aby zaowocował on prawdziwą przemianą życia i wejściem w jeszcze bliższą relację z Bogiem. Rozważania napisane są językiem prostym, zrozumiałym, trafiającym do serca. "Nabożeństwo Drogi krzyżowej dobrze przeżywane to nie tylko przywoływanie w pamięci jerozolimskiej drogi Jezusa z pałacu Piłata na Golgotę, ale przede wszystkim refleksja nad własnym życiem i postępowaniem w świetle wydarzeń, które objawiają niezwykłą wierność i nieskończoną miłość Boga wobec każdego człowieka. Droga Jezusa jest przecież wezwaniem do naśladowania pójścia za Nim, to znaczy kierowania się w życiu ta samą miłością, która zostaliśmy wszyscy obdarowani w Chrystusie. Trzeba więc stawiać odważne i niejednokrotnie trudne pytania o nasze postawy, zachowania, reakcje, sposób życia."