Falkowski Tomasz

Vademecum do biologii Wydawnictwa Operon to gwarancja sukcesu na egzaminie maturalnym. Treści zawarte w repetytorium maturalnym z biologii w sposób uporządkowany przedstawiają wszystkie elementy zawarte w podstawie programowej. W publikacji znajdują się niezbędne na egzaminie maturalnym informacje dotyczące między innymi: budowy komórki, metabolizmu, funkcjonowania organizmu człowieka, genetyki, ekologii czy ewolucji. Przegląd organizmów został ujęty w przystępny i syntetyczny sposób. Przyswajanie wiedzy z vademecum jest znacznie prostsze dzięki licznym tabelom i schematom, które graficznie obrazują i wyjaśniają trudniejsze zagadnienia. Prezentacja tematów jest jasna i przystępna, co ułatwia zrozumienie oraz zapamiętanie niezbędnego materiału. Istotne są również przykłady zadań maturalnych i rozwiązania do nich. Uczeń może dzięki nim zapoznać się z zadaniami, z którymi będzie musiał się zmierzyć na egzaminie maturalnym z biologii.

Podręcznik przeznaczony do kształcenia ogólnego do nauczania biologii w zakresie rozszerzonym na poziomie liceum ogólnokształcącego. W niniejszym tomie autorzy prezentują treści z zakresu genetyki, różnorodności biologicznej Ziemi, ekologii i ewolucji.

Myśl i zdarzenie to oryginalna próba zrozumienia, w jaki sposób historiografia francuska XX wieku budowała wiedzę o różnorodnych wydarzeniach historycznych. Na podstawie gruntownych analiz kilkudziesięciu prac francuskich historyków (m.in. Paula Bois, Georges’a Canguilhema, Alaina Corbina, Georges’a Duby’ego, Arlette Farge, Michela Foucaulta, Emmanuela Le Roy Laduriego, Jacques’a Revela, Pierre’a Touberta, Paula Veyne’a i Nathana Wachtela) autor książki wyodrębnia cztery zasadnicze formy pojęciowe, za pomocą których badacze ci stworzyli spójne obrazy konkretnych wydarzeń z przeszłości. Są to pojęcia „zdarzenia strukturalnego”, „mikro-zdarzenia historycznego”, „zdarzenia dyskursywnego” i „obiektu zdarzeniowego”. W efekcie stają się widoczne intelektualne bogactwo, konceptualny rygor, złożona logika i niewyczerpana pomysłowość obecne w poznaniu historycznym. Jednocześnie, dzięki wypracowanemu w książce teoretycznemu ujęciu, autor twórczo powraca do podstawowych pytań o istotę, specyfikę i warunki myśli rozwijanej w obrębie humanistyki.

Monografię można potraktować jako próbę odpowiedzi na pytanie: jak się pisze historię nauki? Obrawszy za pole swoich dociekań francuskojęzyczne prace powstałe w tej dziedzinie od XVIII do początków XXI wieku (w ramach takich perspektyw, jak: epistemologia historyczna, hermeneutyka, studia nad nauką i technologią, archeologia wiedzy, historia mentalności, ekologia praktyk, strukturalizm, antropologia historyczna itd.), autor odsłania najważniejsze momenty i punkty węzłowe, w których dyskurs na temat dziejów myśli i osiągnięć naukowych mierzy się z wieloma specyficznymi trudnościami, problemami, aporiami czy wyzwaniami. Analizy przedstawione w książce pokazują, że historycy muszą konfrontować się tu z różnymi wizjami historyczności nauki, które mieli i mają sami naukowcy; że historycy stają w obliczu sporów naukowych, których obraz narzucali później ich „zwycięzcy”; że ta sama metoda zastosowana do opisu nauki dawnej i nauki współczesnej już to dowartościowuje naukowe osiągnięcia, już to je deprecjonuje; że historyk piszący o nauce i jej dziejach nigdy nie znajduje się w pozycji zdystansowanej (neutralnej), ponieważ sam jest częścią fundamentalnego wydarzenia, jakim było powstanie nauki nowożytnej; że nie każdy historyczny opis zjawisk naukowych odpowiada tym, którzy naukę tworzą.