Kardyni M. A

Dzisiejszy świat żyje pełnią zmian i stara się odpowiedzieć na wiele pytań, z których część zdaje się nie mieć odpowiedzi. Wielu ludzi oczekuje Końca Świata, nowej Apokalipsy, która wedle przepowiedni Majów 21 grudnia 2012 roku mają nastąpić nieodwołalnie i zamknąć piąty cykl istnienia wszechświata. Majowie pozostawili nam przekazy tradycji mityczno-religijnej, których początków przyszło nam szukać w cywilizacji Olmeków i Tolteków. Czy zachowane kodeksy majańskie dają nam odpowiedź o przyszłość Ziemi? Chilam Balam to księgi, które przybliżają nam świat Majów i jego tradycje, a pośród nich Chilam Balam z Chumayel jest najważniejszą. Przekonajmy się sami, czy zawarte tam przepowiednie wieszczą koniec świata i początek nowego. Kultura Majów to jedna z największych, najbardziej tajemniczych i najlepiej rozwiniętych z kultur przedchrześcijańskich. To około 3.000 lat w dziejach świata, które dowiodły istnienia cywilizacji niezwykłej, a o dokonaniach której świadczą nie tylko zachowane budowle, zapisy literackie, dzieła sztuki lecz przede wszystkim ogromna wiedza matematyczno-astronomiczna.

W roku 1942 odnaleziono manuskrypt zawierający teksty spisane w języku Majów. Okazało się szybko, że manuskrypt składa się z 15 lirycznych utworów i jest najważniejszym z zachowanych pisemnych przekazów tradycji literackiej wielkiego narodu, którego imperium legło w gruzach z przybyciem Hiszpanów na amerykański kontynent. Pośród tzw. Pieśni znajdują się utwory związane z kosmogonią i mitologią Majów, w tym święte hymny obrzędowe, utwory związane z obrzędami inicjacji, zakończenia roku i powitania nowego oraz związane z obrzędami składania ofiar z ludzi. Pierwotnie spisane około 1440 roku ukazują nam, w niewielkiej co oczywiste części, świat, którego już nie ma oraz ludzi, dla których życie było darem od Najwyższego i dla którego to życie oddawano w wyrazie czci i miłości.

Pakiet obejmujący nastepujące pozycje: Yurupary Amazońska epopeja o początkach świata W tradycji kolumbijsko-brazylijskiej Amazonii odnajdujemy jeden z najstarszych przedhiszpańskich przekazów literackich, niekiedy porównywany ze świadectwem Popol Vuh. Jest to amazoński mit o Yurupary, mitycznym herosie, znanym, wedle tradycji, szczepom zamieszkującym dzisiejsze ziemie Kolumbii oraz Brazylii. Chilam Balam z Chumayel Majów Księga Przepowiedni Chilam Balam to księgi, które przybliżają nam świat Majów i jego tradycje, a pośród nich Chilam Balam z Chumayel jest najważniejszą. Pieśni z Dzitbalche Majów pieśni o miłości i o umieraniu Okazało się szybko, że manuskrypt składa się z 15 lirycznych utworów i jest najważniejszym z zachowanych pisemnych przekazów tradycji literackiej wielkiego narodu, którego imperium legło w gruzach z przybyciem Hiszpanów na amerykański kontynent.

Wielkim wyzwaniem jest zawsze podjęcie próby przybliżenia Czytelnikowi dziejów literackich jakiegoś narodu. Tym większym wydaje się być wyzwaniem podjęcie wędrówki nie tyle przez wieki, co przez ogromny obszar jakim jest dla nas Nowy Świat. Posługiwanie się językiem hiszpańskim przez większość ludzi zamieszkujących Amerykę Łacińską nie oznacza bowiem, że dzieje literackie krajów w skład Ameryki Łacińskiej wchodzących spisane są jedynie w tym języku. Kiedy mówimy o literaturze iberoamerykańskiej mamy na myśli literaturę tego kontynentu spisaną w językach hiszpańskim i portugalskim. Zawęża do znacznie rozumienie dziejów tych literatur, wyklucza się bowiem w ten sposób literaturę pisaną w innych niż wyżej wspomniane językach. Dlatego też pozwoliliśmy sobie zatytułować naszą wizję literackiej panoramy jako Historia literatur latynoamerykańskich, przyjmując założenie, że to określenie pozwoli zbliżyć się nam także do literatur pisanych w innych językach. To dzięki temu możemy zaprosić Czytelnika do lektury pierwszego tomu tej Historii opowiadającej o literaturze tworzonej przez narody pierwsze Nowego Świata, czyli Literaturze prekolumbijskiej. Mieszko A. Kardyni Paweł Rogoziński

Przywykliśmy do tego, że historia lubi się powtarzać. W poszukiwaniu tego, co niezastane także literatura jest skora do zmian. Nic zatem dziwnego, że co pewien czas przychodzą Młodzi, którzy swym poprzednikom mówią: dziękujemy, już czas odejść. Pod tym względem literatura nie jest wyjątkiem. Naturalną koleją rzeczy jest zmiana lub zamiana. W zapomnienie odchodzą dawne estetyki i poetyki, inne tematy zajmują tych, którzy żyją obok nas, a nie na uboczu rzeczywistości, która stale ulega zmianom. Nie należy ustępować pola bez walki, to oczywiste. Ale nie można ignorować głosu tych, którym nie podoba się rzeczywistość wykreowana przez starsze pokolenia. Należy tych głosów wysłuchać i pomóc je zrozumieć, abyśmy mogli kiedyś powiedzieć, że także my, Czytelnicy, jesteśmy częścią historii, która lubi się powtarzać. Dlatego zapraszamy po raz kolejny Czytelnika do podróży po Ameryce Łacińskiej i jej literaturze. Tym razem oddając głos młodym Portorykańczykom.