Na tropie Węża. Prawdziwa historia seryjnego mordercy i mistrza oszustwa Charles'a Sobhraja Richard Neville, Julie Clarke Książka
Wydawnictwo: | Znak Literanova |
Rodzaj oprawy: | broszurowa |
Wydanie: | Pierwsze |
Liczba stron: | 400 |
Format: | 144x205 |
Rok wydania: | 2021 |
Szczegółowe informacje na temat książki Na tropie Węża. Prawdziwa historia seryjnego mordercy i mistrza oszustwa Charles'a Sobhraja
Wydawnictwo: | Znak Literanova |
EAN: | 9788324072996 |
Autor: | Richard Neville, Julie Clarke |
Tłumaczenie: | Paweł Lipszyc |
Rodzaj oprawy: | broszurowa |
Wydanie: | Pierwsze |
Liczba stron: | 400 |
Format: | 144x205 |
Rok wydania: | 2021 |
Data premiery: | 10/03/2021 |
Oceny i recenzje książki Na tropie Węża. Prawdziwa historia seryjnego mordercy i mistrza oszustwa Charles'a Sobhraja
„Na tropie Węża. Prawdziwa historia seryjnego mordercy i mistrza oszustwa Charles'a Sobhraja" to utrzymany w formie beletrystycznej reportaż amerykańskich dziennikarzy, Richarda Neville i Julie Clarke. To historia psychopaty, seryjnego mordercy, wirtuoza farmacji, a zarazem mistrza manipulacji. Opowieść, którą czyta się - a wręcz połyka - szybko i z zapartym tchem, jak najlepszą opowieść sensacyjno-kryminalną. Sęk w tym, że historia ta wydarzyła się naprawdę, a główny bohater - prawdziwy potwór bez skrupułów - jawi się w naszych oczach jako inteligentny, rzutki, uwodzicielski, czarujący, pomocny człowiek. Jego postać wydaje się wręcz fascynująca.Historia dzieje się w latach 70. Notoryczny kłamca, oszust, hazardzista, a oficjalnie handlarz kamieniami szlachetnymi, wykorzystuje przelewające się po krajach Wschodu fale hippisowskich podróżników. Zaprzyjaźnia się z nimi, oferuje pomoc, po czym, po doprawieniu im drinków farmakologią - okrada, a później - niektórych pozbawia życia.Autorzy starają się przedstawić genezę narodzin psychopaty - trudne dzieciństwo Sobhraja, odrzucenie przez biologicznego ojca, trudne relacje z rodziną, poszukiwania tożsamości, początki przestępczej „kariery", uzależnienie od hazardu i niebezpieczeństwa .Pozycja jest na pewno warta uwagi. Jednak, mimo sprawnej akcji, drobiazgowego odtworzenia historii, faktów, zdarzeń, czegoś w tej książce brakuje. Pomimo bezpośredniego kontaktu i rozmów z Charlesem, autorzy jego postać potratowali dość pobieżnie, bez zagłębiania się w tajniki jego pokrętnego, acz przecież także genialnego umysłu. W zasadzie nie wiemy, dlaczego zabijał? Mam wrażenie, że odkrywamy tylko jedną z jego wielu twarzy. Ale uważam, że i tak warto przeczytać tę pozycję i samodzielnie wyrobić sobie zdanie.
Czarujący. Przebiegły jak wąż. Śmiertelnie niebezpieczny.Tak można opisać Charles'a Sobhraja. Jednego z najsłynniejszych oszustów i seryjnych morderców na Świecie, który działał w Azji w latach 70 ubiegłego wieku.W książce poznajemy czystą biografię Charles'a. Od jego wczesnej młodości po dojrzałość. Patrzymy jak się zmieniał, jak się zachowywał w różnych sytuacjach. Jak przybierał postawę dostosowując się do zastanej okoliczności. Jak bardzo pragnął być ponad wszystko i być kimś w oczach ojca.Charles w swoich działania był konsekwentny. Tak jak w życiu człowiek powinien przyjąć pewną postawę, posiadać kręgosłup moralny, kierować się określoną wartością/wartościami. Być pewnym swoich czynów- tak samo sądził Charles i tego się trzymał. Kierowaniem się w życiu by uzyskać aprobatę ojca, chodzić w garniturach, posiadać duży majątek oraz by inni wiedzieli kim on jest, by mógł się czuć jak Pan.Podczas czytania książki porównywałam bohatera do Charles'a Mansona. Zapytacie może dlaczego. Widziałam u niego dużo podobnych rzeczy, emocji, relacji co u Mansona. Więź między Nim, a jego "współpracownikami", planowanie do przodu różnych wersji wydarzeń, uzależnianie od siebie innych osób. Manson także nikogo nie zabił własnymi rękoma, tak samo Charles Sobhraj. Każdą rzeczy, tą krwawą wypełniała inna osoba. Fakt sam dodawał innym do kieliszków różnych specyfików medycznych, ale to nie to samo co zabić własnymi rękoma.Jestem pod dużym wrażeniem jak Charles pokonał przeciwności losu oraz to jak potrafił manipulować osoby wokół do takiego stopnia by robiły to co im powie. Dla mnie jest to ogromna, pełna emocji i pewna siebie osoba, która dąży do celu "po trupach".Każdy w życiu chce coś osiągnąć, zostawić po sobie ślad. Żyć pełną piersią- Charles się do tego stosował. Jego metody na początku były proste i mało bolesne. Najczęściej używał mogadonu by uśpić osobę, pastylki reguletsa na przeczyszczenie by móc się później tą osobą zaopiekować i trzymać ją przy sobie na jakiś czas. Kolejnym specyfikiem jest podanie zastrzyku largactilu. Oczywiście jego metody z biegiem czasu się zaostrzyły, przykładowo: duszenie, topienie, podpalanie zwłok ludzkich, które były podrzucane w różne tereny(plaże Tajlandii).Książka jest dobrym reportażem, która łączy wyśmienicie dobrze wykonaną pracę reporterską autorów.
Oparta na faktach historia jednego z najbardziej podstępnych seryjnych morderców. Charles Sobhraj, człowiek z pozoru czarujący, dla łatwego zysku zmieniał się w bezlitosną bestię. Do perfekcji opanował sztukę manipulacji - owijał wokół palca zachodnich turystów przybywających do południowo-wschodniej Azji, wykorzystywał ich do swoich celów i bez skrupułów pozbawiał życia. Książka jednak nie skupia się tylko na jego makabrycznej zbrodniczej działalności, lecz opisuje również dzieciństwo i czasy młodzieńcze. Rodzinne niesnaski, pierwsze zatargi z prawem, poszukiwanie własnej tożsamości i stopniowy rozwój osobowości psychopatycznej - to wszystko zostało tu skrupulatnie opisane. Literatura faktu, którą czyta się jak zadziwiającą mroczną powieść.
Wydawałoby się, że historie o seryjnych mordercach ogląda się jedynie w filmach. Tymczasem mamy prawdziwą historię genialnego psychopaty Charles'a Sobhraja, historię w formie reportażu pokazującą jego dzieciństwo oraz działalność przestępczą w dorosłym życiu. Działał głównie w Azji w latach 70. XX wieku, kiedy to ten kierunek stawał się coraz bardziej popularny. Świetnie przeprowadza analiza psychologiczna osobowości niezwykle złożonej, przybierającej różne twarze i elastycznie dopasowującej się do okoliczności, a jednocześnie pozbawionej skrupułów, ze słabością do świecidełek i odbierania życia drugiemu człowiekowi. A w dodatku z niesamowitą zdolnością usprawiedliwiania swoich zbrodni. Sobhraj był doskonałym manipulantem, inteligentnie potrafił wykorzystać innych do swoich celów, a w dodatku mistrzowsko wykorzystywał środki farmaceutyczne. Połączenie wszystkich cech mordercy sprawia, że opowieść staje się przerażająca i z pewnością daje do myślenia po zakończeniu lektury. Cała historia jest okraszona pewnego rodzaju zafascynowaniem autorów postacią Sobhraja, którzy również wydają się momentami pozostawać pod jego wpływem. Polecam zagłębić się w mroczne zakamarki umysłu tego genialnego mordercy.
Mistrz kamuflażu, oszustwa i zbrodni - Charles Sobhraj wraz z żoną Chantal i dzieckiem Madhu ucieka z Europy do Azji. Na miejscu poluje na zachodnich turystów poszukujących wyciszenia i odnowy ducha. Zaprzyjaźnia się z nimi, po czym dosypuje do drinka pewne substancje, a gdy nowo poznana osoba zapada w sen Sobhraj okrada ją ze wszystkiego biżuterii i innych drogocennych rzeczy, dokumentów, pieniędzy i najważniejszego paszportu, który posłuży do niecnych planów mordercy."Na tropie węża" to fabularyzowana biografia jednego z najprzebieglejszych i najinteligentniejszych morderców świata. Jest to również historia trudnych relacji z rodzicami, dramatycznym w skutkach ograniczaniu spotkań z ojcem oraz odrzuceniu przez własną rodzinę w najgorszym tego słowa znaczeniu. Z książki dowiemy się także czym jest uzależnienie i jak traumatyczne są jego konsekwencje. Nie łatwo wyrwać się z pazurów hazardu. Autorzy książki zatroszczyli się również o zarysowanie genialnego portretu psychologicznego mordercy gotowego na wszystko. Postać Charlesa Sobhraja pokazuje nam, że pomimo przeciwności losu trzeba z determinacją dążyć do własnych celów i zawsze mieć swoje zdanie na każdy temat. Uczy nas, że nie należy się poddawać oraz, żeby żyć tu i teraz.Pomimo, że historia seryjnego mordercy może nas wiele nauczyć, przestrzec przed niektórymi zachowaniami to uważam, że nie jest ona warta zbyt dużej uwagi.Według mnie autorzy, chociaż, że rozmawiali osobiście z Sobhrajem nie uwydatnili jego postury w książce na tyle, na ile jest to możliwe. Większość postacie jest dosyć "płaska", a ich rola wydaje być się bez sensu.Kolejnym dużym błędem Neville i Clark jest styl pisania, który jest bardzo siermiężny, nie łatwy do czytania. Nie uatrakcyjnia on lektury, a wręcz odstrasza czytelnika od książki. Kryminalne życie Charlesa jest opisane w sposób nieciekawy i przytłaczający.Dodam, że spodziewałem się większego zaangażowania autorów w tą historię.Nie polecam.3/10Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Znak Litera Nova, któremu bardzo dziękuję za egzemplarz książki.