Bo.wiem

Tam, gdzie duchy istnieją naprawdę Dla wielu z nas Japonia to połyskujące światłami miasta, sushi i manga. Tylko nieliczni zapuszczają się na ciche tereny wiejskie, gdzie tradycja jest głęboko zakorzeniona, a lasy – święte. Lorenzo Colantoni zabiera nas w podróż po mniej znanej Japonii, od gór wokół dawnej cesarskiej stolicy Nara po nadmorskie miasto Tanabe. Razem z autorem przemierzamy opuszczone wioski i zakątki będące od wieków miejscami kultu i medytacji. Wędrujemy ścieżkami wśród tysiącletnich drzew czczonych jako bóstwa. Colantoni przywołuje zapomniane tradycje i wierzenia, ukazując, jakie znaczenie mają lasy w życiu ludzi. Spotkania z archeologami, projektantem tradycyjnych ogrodów czy z mnichami sintoistycznymi pozwalają zrozumieć odwieczny model współistnienia człowieka z naturą. Są także okazją do refleksji nad poziomem świadomości ekologicznej w kraju, który bardzo powoli przystosowuje się do zmian. Powrót do świętych lasów to hołd naturze i jej duchowemu wymiarowi. To też droga do lepszego poznania samego siebie i świata wokół nas. Ta książka zabierze Cię w tajemniczy świat japońskiej kultury, historii i przyrody. Lorenzo Colantoni z szacunkiem i czułością opisuje relacje między światem materialnym oraz tym, co ulotne i niewidzialne. Zanurzając się w lekturze, słyszymy, czujemy i smakujemy historie, którymi się z nami dzieli. Jacek Gawroński, certyfikowany przewodnik kąpieli leśnych www.shinrinyoku.pl Niezwykle poetycki opis podróży Europejczyka przeradza się w refleksję o sakralizacji przyrody, lasów czy gór przez Japończyków. Zatapiając się w aurze świętości, odkrywamy skomplikowaną pierwotną, mało znaną duchowość. Prof. Łukasz Łuczaj, botanik, popularyzator dzikiej kuchni i naturalnych ogrodów Lorenzo Colantoni – jest niezależnym dziennikarzem, autorem książek i filmów dokumentalnych. Zajmuje się przestępstwami przeciwko środowisku, geopolityką transformacji energetycznej oraz wpływem kwestii środowiskowych na kulturę i społeczeństwo na całym świecie. Prowadził badania w Afryce Subsaharyjskiej, Europie i Azji. Współpracuje z „National Geographic” i „La Repubblica”.

Precyzja – klucz do cywilizacji Śrubka, samolot, karabin czy soczewka – do wytworzenia tych i wielu innych otaczających nas przedmiotów potrzebne są precyzyjne narzędzia produkcji i odpowiednie metody pracy. Czy wiemy jednak, czym jest precyzja, kiedy się narodziła i komu ją zawdzięczamy? I w jaki sposób ją mierzyć? Sięgając do początków angielskiej rewolucji przemysłowej, Simon Winchester opisuje przełomowe wynalazki, jakie doprowadziły do stworzenia współczesnych technologii opartych na precyzji. Przywołuje całą galerię niezwykłych postaci: inżynierów, pasjonatów i konstruktorów, takich jak Joseph Bramah, projektant nowoczesnego zamka do drzwi, Henry Maudslay, twórca koncepcji idealnie płaskiej powierzchni, czy John Whitworth, pomysłodawca mikrometru mierzącego z tolerancją błędu do jednej milionowej cala. Autor przybliża historię samochodu marki Rolls-Royce, aparatu Leica czy teleskopu Hubble’a, jak również przygląda się przełomowym odkryciom, jakie dokonują się współcześnie w USA, Europie Zachodniej i Azji. Siła precyzji to fascynująca opowieść o zapomnianych bohaterach i ich wynalazkach, które ukształtowały dzisiejszy świat. To zarazem próba zrozumienia znaczenia precyzji dla współczesnego człowieka i pytanie o granice jej zastosowań. Czy wiesz, że: do lat 40. XIX wieku każda śruba i nakrętka były unikatowe, co sprawiało, że trudno było je dopasować? „zamek wyzwanie” Bramaha, przez 61 lat wystawiony w oknie warsztatu w Londynie, sforsował Alfred Hobbs, któremu zajęło to 55 godzin? powietrze w hali, w której produkowane są mikroprocesory, jest pięć milionów razy czystsze od tego, którym oddychamy na co dzień? Nasze niebo przecinają satelity; szpitale są wyposażone w niezwykłe maszyny; nosimy w kieszeni telefony o większej mocy obliczeniowej niż ogromne komputery, które zaledwie pół wieku temu wysłały ludzi na Księżyc. Wszystkie te rzeczy były możliwe dzięki wybitnym, obsesyjnym perfekcjonistom, zasługującym na największe pochwały. Steve Donoghue, „The Christian Science Monitor ” Pełna entuzjazmu popularnonaukowa podróż po cudach techniki… Czytelnik będzie zachwycony! „Kirkus Reviews” Siła precyzji skłania do głębszej refleksji na temat z pozoru oczywistych przedmiotów codziennego użytku. Stanowi intelektualne wyzwanie i zmusza do zastanowienia się nad postępem ludzkości, a także jego przyczynami. To nie tylko interesująca, ale też niezwykle emocjonująca opowieść. Prawdziwa gratka dla każdego, kto chce zrozumieć świat maszyn i ich działanie. „The New York Times” Kolejna perełka autorstwa cieszącego się zasłużonym uznaniem historyka specjalizującego się w nietypowych, lecz nieodmiennie fascynujących tematach i postaciach. „Booklist ” Najnowsze dzieło Winchestera to iście szalone dzieło popularnonaukowe gwarantujące naukę przez rozrywkę „Publishers Weekly ” Winchester jest mistrzem opowiadania historii. Wszystkie osoby, miejsca i wydarzenia, o których z pasją pisze, ożywają na kartach książki, zachwycając niezwykłą drobiazgowością. „New York Journal of Books” Simon Winchester, brytyjsko-amerykański pisarz, dziennikarz i podróżnik. Studiował geologię na Uniwersytecie Oksfordzkim, następnie rozpoczął karierę jako dziennikarz. Podczas swojej pracy w „The Guardian” Winchester relacjonował wiele znaczących wydarzeń, w tym Krwawą Niedzielę w Dublinie i aferę Watergate. Jest autorem wielu bestsellerowych książek, które zdobyły uznanie czytelników i krytyków na całym świecie. W 2006 roku Winchester został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego za zasługi dla dziennikarstwa i literatury. Mieszka w Massachusetts i Nowym Jorku.

W obozie Az-Zatari, w mieszkalnych kontenerach na skraju pustyni, żyje ponad 150 tysięcy syryjskich uchodźców i uchodźczyń. W tych trudnych warunkach trzy przedsiębiorcze kobiety, stawiając czoła przeszłości, dążą do realizacji swoich pasji i spełnienia marzeń. Jasmina zakłada studio urody i salon ślubny, Asma prowadzi edukację czytelniczą dla dzieci, a Malak, młoda artystka, ozdabia mury obozu kolorowymi malunkami. Narracja, dopełniona pracami Malak i poezją Asmy, wykracza poza opowieść o Az-Zatari, by zgłębić zjawisko uchodźczej przedsiębiorczości na całym świecie. Autor udowadnia, że prowadzenie własnego biznesu stanowi kluczowy element wzmacniania poczucia godności i wychodzenia z roli ofiary. Jednocześnie podkreśla istotną wartość ekonomiczną i kulturową, którą osoby uchodźcze wnoszą do swoich nowych społeczności. 25 milionów iskier to wzruszający hołd dla ludzkiej wytrwałości i determinacji, wezwanie do wzajemnego zrozumienia i szacunku ponad podziałami. W tym głęboko humanistycznym reportażu Hanna pokazuje nam, że warto wzniecać iskierki nadziei, nawet gdy świat wydaje się pogrążony w ciemności. Osoby uchodźcze, nie tylko w drodze, ale też w obozach, to od lat moi najważniejsi nauczyciele życia. Pokazują mi, jak przejść przez tragedie i ból, przekuwając je w nadzieję. Wzorem Asmy, Malak i Jasminy – kobiet odważnych, silnych i pomysłowych. Książka 25 milionów iskier skłania do refleksji nad niedocenianiem i wykluczaniem uchodźców oraz uchodźczyń na całym świecie, uświadamiając, że wsparcie, na przykład kredyt czy inkubatory biznesu, może odmienić ich – i nasze – życie. Anna Alboth, dziennikarka, aktywistka, ekspertka od migracji Autor kreśli niezwykłą opowieść o odwadze i determinacji w największym obozie dla syryjskich uchodźców na świecie. Mieszkańcom Az-Zatari brakuje żywności i pieniędzy, ale nie siły ducha, która pozwala trzem bohaterkom rozpocząć życie od nowa. I to na własnych warunkach. Marta Zdzieborska, dziennikarka „Press”, stała współpracowniczka „Tygodnika Powszechnego” Historie trzech przedsiębiorczych kobiet, wraz z innymi opowieściami o ludziach z różnych zakątków Ziemi, ukazują niezłomność osób uchodźczych – a szczególnie uchodźczyń – i ich moc uzdrawiania społeczności na całym świecie, przewodzenia im i sprzyjania ich postępowi… Gdyby tylko ten świat zechciał je dostrzegać, słuchać i odpowiednio w nie inwestować. Leymah Gbowee laureatka Pokojowej Nagrody Nobla Ta książka nauczyła mnie, że gdy nie masz nic do stracenia, to wtedy właśnie otwierasz drzwi do swojej najlepszej przyszłości. Trzy Syryjki z obozu Az-Zatari udowodniły to nam wszystkim. Czyta się jednym tchem! Gorąco polecam! Małgorzata Olasińska-Chart dyrektorka Programu Pomocy Humanitarnej, Polska Misja Medyczna Andrew Leon Hanna, nagradzany przedsiębiorca, prawnik, autor i wykładowca. Jest inicjatorem wdrażanych na uniwersytetach Stanforda i Harvarda przedsięwzięć społecznych Mona i DreamxAmerica. Ich celem jest docenianie zajmujących się przedsiębiorczością osób uchodźczych, imigrantów oraz kobiet i wspieranie ich działalności na całym świecie. Hanna wykłada również na University of Chicago Booth School of Business. Ukończył z wyróżnieniem Stanford Graduate School of Business, Harvard Law School i Duke University oraz znalazł się na liście „30 przed 30” magazynu „Forbes”. Książkowy debiut Hanny, 25 milionów iskier, został obwołany najlepszą książką roku przez „Financial Times” i otrzymał prestiżową londyńską nagrodę Bracken Bower Prize. Autor znaczną część środków uzyskanych ze sprzedaży niniejszej książki przeznacza na wsparcie uchodźców i uchodźczyń podejmujących własną działalność gospodarczą oraz na ogólne cele uchodźcze w Az-Zatari i innych zakątkach świata.

Opowieść o kobietach, które zmieniają swój świat W obozie Az-Zatari, w mieszkalnych kontenerach na skraju pustyni, żyje ponad 150 tysięcy syryjskich uchodźców i uchodźczyń. W tych trudnych warunkach trzy przedsiębiorcze kobiety, stawiając czoła przeszłości, dążą do realizacji swoich pasji i spełnienia marzeń. Jasmina zakłada studio urody i salon ślubny, Asma prowadzi edukację czytelniczą dla dzieci, a Malak, młoda artystka, ozdabia mury obozu kolorowymi malunkami. Narracja, dopełniona pracami Malak i poezją Asmy, wykracza poza opowieść o Az-Zatari, by zgłębić zjawisko uchodźczej przedsiębiorczości na całym świecie. Autor udowadnia, że prowadzenie własnego biznesu stanowi kluczowy element wzmacniania poczucia godności i wychodzenia z roli ofiary. Jednocześnie podkreśla istotną wartość ekonomiczną i kulturową, którą osoby uchodźcze wnoszą do swoich nowych społeczności. 25 milionów iskier to wzruszający hołd dla ludzkiej wytrwałości i determinacji, wezwanie do wzajemnego zrozumienia i szacunku ponad podziałami. W tym głęboko humanistycznym reportażu Hanna pokazuje nam, że warto wzniecać iskierki nadziei, nawet gdy świat wydaje się pogrążony w ciemności. Osoby uchodźcze, nie tylko w drodze, ale też w obozach, to od lat moi najważniejsi nauczyciele życia. Pokazują mi, jak przejść przez tragedie i ból, przekuwając je w nadzieję. Wzorem Asmy, Malak i Jasminy – kobiet odważnych, silnych i pomysłowych. Książka 25 milionów iskier skłania do refleksji nad niedocenianiem i wykluczaniem uchodźców oraz uchodźczyń na całym świecie, uświadamiając, że wsparcie, na przykład kredyt czy inkubatory biznesu, może odmienić ich – i nasze – życie. Anna Alboth, dziennikarka, aktywistka, ekspertka od migracji Autor kreśli niezwykłą opowieść o odwadze i determinacji w największym obozie dla syryjskich uchodźców na świecie. Mieszkańcom Az-Zatari brakuje żywności i pieniędzy, ale nie siły ducha, która pozwala trzem bohaterkom rozpocząć życie od nowa. I to na własnych warunkach. Marta Zdzieborska, dziennikarka „Press”, stała współpracowniczka „Tygodnika Powszechnego” Historie trzech przedsiębiorczych kobiet, wraz z innymi opowieściami o ludziach z różnych zakątków Ziemi, ukazują niezłomność osób uchodźczych – a szczególnie uchodźczyń – i ich moc uzdrawiania społeczności na całym świecie, przewodzenia im i sprzyjania ich postępowi… Gdyby tylko ten świat zechciał je dostrzegać, słuchać i odpowiednio w nie inwestować. Leymah Gbowee laureatka Pokojowej Nagrody Nobla Ta książka nauczyła mnie, że gdy nie masz nic do stracenia, to wtedy właśnie otwierasz drzwi do swojej najlepszej przyszłości. Trzy Syryjki z obozu Az-Zatari udowodniły to nam wszystkim. Czyta się jednym tchem! Gorąco polecam! Małgorzata Olasińska-Chart dyrektorka Programu Pomocy Humanitarnej, Polska Misja Medyczna

Pierwsze i ostatnie, czczone i znienawidzone, święte i czarownice Utrwalony przez literaturę i kino obraz Sycylijki przywodzi na myśl kobietę ubraną na czarno, zdystansowaną i całkowicie oddaną mężczyźnie – jako wierna żona, matka lub córka. Prawdziwa twarz sycylijskiej kobiety wymyka się jednak temu stereotypowi. Gaetano Savatteri, przyglądając się przez lata marginalizowanym i niesłyszanym mieszkankom wyspy, oddaje im głos. Przybliża biografie prawdziwych oraz fikcyjnych Sycylijek i jak z rozsypanych puzzli układa ich wielobarwny portret. Od św. Rozalii, patronki Palermo, po Francę Violę, będącą symbolem emancypacji kobiet. Od Guliany Saladrino, dziennikarki i polityczki, po Giovannę Bonanno, trucicielkę nazwaną „octową staruszką”. Portretując je, pokazuje ich niezależność, determinację, a także odwagę. To kobiety, które potrafią przeciwstawić się mafii, a niekiedy przetrwać w jej strukturach, walczyć o specyficznie rozumianą sprawiedliwość i zmieniać krzywdzące je zwyczaje. Przeplatając historię ze współczesnością, Savatteri nakreśla kulturowy i społeczny portret wyspy. Sycylijki to literacka opowieść o kobietach, które chcą odmienić swój los, ukazująca ich wielowymiarowość i siłę. Gaetano Savatteri– włoski dziennikarz i pisarz urodzony w 1964 roku w Mediolanie. Mieszka i pracuje w Rzymie, ale dorastał na Sycylii. W 2005 roku ukazał się jego esej I siciliani [Sycylijczycy]. Jest także autorem takich powieści jak Gli uomini che non si voltano (2006), La fabbrica delle stelle (2016), La congiura dei loquaci (2017), Il delitto di Kolymbetra (2018), Il lusso della giovanizza (2020) czy Quattro indagini a Màkari (2021).

Jaka jest cena wolności? Po wielu latach spędzonych u boku Severina Anna opuszcza dom i znika bez śladu. Rok później jej mąż postanawia zostawić wszystko, żegna się z wyspą, na której mieszkali, rutyną codzienności i wyrusza na poszukiwanie żony. Tak rozpoczyna się wędrówka po Sycylii, po miejscach, które naznaczyły życie obojga. Ta podróż pozwala Severinowi skonfrontować się z przeszłością, odkryć motywację własnych działań i wyborów, zmierzyć się z druzgocącą prawdą. Porządkując wspomnienia, mężczyzna stara się zrozumieć decyzję żony. Opowieść Anny to historia kobiety próbującej walczyć z ciasnotą narzuconego jej losu, z oczekiwaniami, zgodnie z którymi dziewczyna żyje tylko po to, by wyjść za mąż i zostać matką. Głosami swoich bohaterów autor zdaje się mówić, że każda wolność zawiera w sobie przemoc, każde wyrzeczenie zadaje nieuleczalną ranę, każdy wybór dający nam szczęście przyczynia się do czyjegoś bólu. Powieść Correntego to jeden z najbardziej docenionych debiutów literackich ostatnich lat. Wędrując po Sycylii, Severino nie tylko poszukuje żony, ale wraca do wydarzeń z przeszłości, zanurza się we wspomnieniach i analizuje swoje własne decyzje i wybory. Niezwykle dojrzała proza. Donatella Tretjak, Il Piccolo Corrente w przejrzysty sposób pisze o tym, jak wolność przeplata się z przemocą, a szczęście z nieszczęściem. Poznanie i akceptacja tej brutalnej prawdy przychodzą jednak z doświadczeniem. Mohamed Maalel, Giornale di Sicilia Ucieczka Anny to pierwsza, ale można śmiało powiedzieć wybitna powieść Correntego. Retrospekcje i fragmenty wspomnień prowadzą nas stopniowo do konkluzji, że tytułowa ucieczka była w jakiś sposób nieunikniona. Vincenzo Guercio, L’Eco di Bergamo Mattia Corrente urodził się w 1987 roku i mieszka w prowincji Mesyna na Sycylii. Ucieczka Anny jest jego pierwszą powieścią.

Czy książki mają nad nami władzę? Książki to nie tylko słowa i światy wyobrażone, lecz także przedmioty w naszym życiu. Łamiemy im grzbiety, nadrywamy kartki i piszemy na marginesach. One z kolei wywierają wpływ na nas i zakłócają porządek rzeczywistości. Autorka Przenośnej magii zabiera czytelników w intrygującą podróż przez dzieje i kontynenty, by odkryć powody naszej fascynacji książkami. Obala mit, że erę druku zapoczątkował wynalazek Gutenberga. Opowiada o ekscentrycznych bibliofilach i kolekcjonerach, modnych shelfie na tle wypełnionych regałów oraz woluminach służących jako talizmany. Pisze też o bardziej burzliwych relacjach ludzi i książek, które czasem stają się narzędziami w rękach propagandystów, płoną na stosach albo trafiają do niszczarni, mielących tysiące tomów każdego dnia. Emma Smith przedstawia nową, pasjonującą, a nawet obrazoburczą historię tego niezwykłego przedmiotu oraz bada, kiedy, dlaczego i jak poddaliśmy się jego szczególnej mocy. Jak ujął to Stephen King, wszystkie książki stanowią „jedyną w swoim rodzaju przenośną magię”. To fantastyczna podróż przez historię książek, która ma jeden cel – pokazać nam, że to przedmioty, a ich fizyczność jest tak samo ważna, jak zapisane w nich słowa. Kontrowersyjne? Być może, ale po lekturze pokochacie książki jeszcze bardziej! Diana Chmiel „Bardziej lubię książki niż ludzi" Ta erudycyjna, inteligentnie napisana książka skrywa fascynację autorki prostokątnymi, wielostronicowymi obiektami, które tak dobrze znamy. „Sunday Times” Smith czyta wszystkimi zmysłami… Mądra, zabawna, ujmująco osobista książka. Peter Conrad, „Observer” Dowcipna i ekscytująca. Znakomicie napisana opowieść o książce jako materialnym przedmiocie i nieco zapomnianych przyjemnościach płynących z książkomanii. Kathryn Hughes, „Guardian” Emma Smith jest profesorką studiów szekspirowskich w Hertford College na Uniwersytecie w Oxfordzie i autorką książki This is Shakespeare, bestsellera „Sunday Times”. Lubi nieme kino, obserwowanie ptaków i szybkie samochody.

Przewodnik po nieznanych światach zwierzęcych zmysłów Widoki i faktury, dźwięki i wibracje, zapachy i smaki, pola elektryczne i magnetyczne... Każda istota na Ziemi, także człowiek, odbiera jedynie niewielki wycinek rzeczywistości i pozostaje zamknięta w swojej własnej bańce sensorycznej. Ed Yong, dziennikarz naukowy i laureat Nagrody Pulitzera, zachęca do przekroczenia granic naszych zmysłów. Analizując niezwykłe zdolności zwierząt, odsłania to, co niedostępne ludzkiemu doświadczeniu. Dowiadujemy się, z jakiego powodu ciemniki czarne, niewielkie chrząszcze, lecą w stronę pożaru, a pysk krokodyla jest równie czuły jak opuszki palców ludzi. Odkrywamy, co pszczoły widzą w kwiatach, jak intensywne pasma zapachów wyczuwają psy na ulicy oraz dlaczego niektórzy ludzie są tetrachromatami i dostrzegają więcej odcieni kolorystycznych niż inni. Niezwykłe zmysły to zachwycająca sensualna podróż pełna historii o zaskakujących odkryciach naukowców i wielu jeszcze nierozwiązanych tajemnicach. Wszystko po to, byśmy zrozumieli percepcję inną niż ludzka. Czy wiesz, że: niektóre owady odczuwają smak za pomocą skrzydeł? do badania otoczenia przegrzebki posługują się dziesiątkami oczu rozmieszczonymi wzdłuż wewnętrznych krawędzi muszli? rozmieszczone na piórach ultrafioletowe wzory, których człowiek nie jest w stanie zobaczyć, ma ponad dziewięćdziesiąt procent ptaków śpiewających? płetwale zwyczajne wydają niezwykle niskie dźwięki, które można usłyszeć po drugiej stronie oceanu? Niewyczerpane źródło zaskakujących, ciekawych odkryć dotyczących zmysłowych światów innych gatunków... Cudowna i hipnotyzująca opowieść. Jennifer Ackerman, autorka książki Geniusz ptaków Imponujące dzieło – zanurzone w nauce, ale też przesiąknięte magią. Siddhartha Mukherjee, autor książki Cesarz wszech chorób. Biografia raka To jak wejście do świata Alicji w Krainie Czarów. Znakomicie napisana książka pełna odkryć naukowych, ciekawostek i mnóstwa cudów. Andrea Wulf, autorka książki Człowiek, który zrozumiał naturę. Nowy świat Alexandra von Humboldta Wielowarstwowa relacja Yonga jest doprawiona barwnie przedstawionymi scenami z laboratoriów i pracy w terenie oraz rozmowami z badaczami różnych dziedzin. To przykład najlepszej literatury faktu w tym roku. Oprah Daily Wspaniała – niewiarygodnie wciągająca i fantastyczna opowieść o tym, jak inne zwierzęta doświadczają naszego świata. Peter Wohlleben, autor książek Sekretne życie drzew i Duchowe życie zwierząt

Miasto, które żyje na milion różnych sposobów Tętniące życiem Miasto Meksyk to chaotyczna mieszanka ludzi, miejsc i rzeczy. Juan Villoro patrzy na nie z czułością jego wieloletniego mieszkańca, ale nie bezkrytycznie. Wędrując, pozornie bez planu, przygląda się z bliska absurdom miejskiej biurokracji, labiryntom ulic, walkom zapaśniczym czy świątyniom przodków. Innym razem z dystansem obserwuje społeczny, kulturalny i polityczny obraz stolicy, by zrozumieć jej wyjątkowość. Barwnie opowiada o historii: od starożytności po okres panowania Azteków, od podboju Hiszpanii po rozwój dzisiejszego, ciągle rozbudowującego się megalopolis. Miasta, które aspiruje do tego, by wchłonąć cały kraj. Autor tworzy kalejdoskop pełen smaków, kolorów, dźwięków, zapachów i wspomnień. Napisany z ironią i poczuciem humoru, osobisty reportaż Villora pozwala nam zanurzyć się w tym przyprawiającym o zawrót głowy mieście. Miasto Meksyk to istny kosmos – te słowa brzmią jak wytarty slogan, ale to naprawdę niesamowicie złożone miejsce, w którym nakładają się na siebie różne czasy i przestrzenie. Jeśli się tam zapuszczać, to tylko z takim przewodnikiem, jak Juan Villoro, który dzięki literackiej smykałce i reporterskiemu instynktowi poprowadzi nas przez najróżniejsze warstwy i wymiary swojego miasta, fascynującego niezależnie od tego, czy wybieramy się doń fizycznie, czy nasza przygoda ograniczy się do stron książki. Tomasz Pindel Kiedyś największe miasto świata, megalopolis zbudowane na ruinach stolicy Meszików – Miasto Meksyk jest jak Frankenstein, pozszywane z różnych epok, tożsamości i tragedii, z nawoływań sprzedawców tamales i kupców starych materaców, dźwięku rozstrojonych katarynek i syren ostrzegających przed trzęsieniami ziemi. To potwór, do którego miłość jest trudna, lecz zarazem nie da się go nie kochać. Błyskotliwa i erudycyjna opowieść Villora to najczulsze love story. Książka, o której marzy każde miasto. Ola Synowiec, autorka Dzieci Szóstego Słońca Książka Juana Villora to portret meksykańskiej stolicy, „miasta na skraju załamania nerwowego”, którego nie sposób w pełni zrozumieć. Z dużą dawką inteligentnego humoru i celnych obserwacji autor zabiera nas na spacer po miejscach, do których niekoniecznie chcą trafić sami Meksykanie. Stylem dorównuje Octaviowi Pazowi, a forma jest ukłonem w stronę Gry w klasy Julia Cortázara. Iwona Klemczak, autorka bloga „Meksyk po polsku” Jeden z najsłynniejszych współczesnych pisarzy meksykańskich oferuje pełną uczuć eksplorację stolicy kraju. Nie boi się tematów biedy, klasy i płci. Villoro stworzył fascynujący, a często zabawny obraz miasta. „New Yorker”

W mroźny sylwestrowy wieczór Izumi znajduje swoją matkę błąkającą się po parku. To jeden z pierwszych dni, kiedy Yuriko zaczyna zapominać swojego syna. Mimo natłoku obowiązków związanych z pracą i zbliżającymi się narodzinami dziecka Izumi poświęca dużo czasu matce, która ma coraz większe problemy z pamięcią, traci orientację w czasie i przestrzeni. Jednocześnie wraca on do wydarzeń z dzieciństwa, zwłaszcza do prześladującego go wspomnienia związanego z nagłym zniknięciem Yuriko. Powoli odkrywa przemilczaną prawdę o historii sprzed lat. Sto kwiatów to intymna opowieść rodzinna, która uświadamia, że dla każdego z milionów ludzi cierpiących na demencję, a także ich bliskich, choroba jest odrębnym, boleśnie osobistym doświadczeniem. Nie zawsze wystarczy czasu, żeby zrozumieć przeszłość i się z nią pogodzić.

Sztuczna inteligencja nie jest ani inteligentna, ani sztuczna Nieodwracalna transformacja naszego życia, jaką niesie ze sobą wynalezienie sztucznej inteligencji, staje się faktem. Czy znamy ukryte koszty tej przełomowej technologii? Czy wiemy, czyim służy interesom? I jaki ma wpływ na społeczeństwo? Kate Crawford obala mity, jakoby sztuczna inteligencja była bezcielesna, obiektywna czy niezbędna. Udowadnia, że to narzędzie wyzysku w rękach władzy, policji, wojska i korporacji oraz podłoże narastających nierówności. Funkcjonowanie systemów AI nie byłoby możliwe bez nadmiernej eksploatacji zasobów energetycznych i mineralnych, wykorzystania taniej siły roboczej i niekontrolowanego pozyskiwania danych. Atlas sztucznej inteligencji stanowi swoistą mapę teraźniejszości: miejsc, ludzi i relacji. Pomaga zrozumieć rolę AI we współczesnym świecie. Jest cenną przeciwwagą dla bezkrytycznych zachwytów nad sztuczną inteligencją oraz zaproszeniem do świadomego i odpowiedzialnego korzystania z technologii informacyjnej. Czy wiesz, że: rekruterzy w wielkich korporacjach wykorzystują narzędzia do przechwytywania i analizy wyrazu twarzy i mowy ciała? niektóre stacje robocze w halach produkcyjnych są wyposażone w czujniki, które na bieżąco informują o temperaturze ciała pracowników i ich fizycznej odległości od innych osób? jedna z sieci restauracji zainstalowała w kuchniach systemy widzenia komputerowego sprawdzające, czy personel przygotowuje pizzę zgodnie ze standardami? „Krytyczne, ale bardzo oryginalne spojrzenie na problemy generowane przez dynamiczny rozwój sztucznej inteligencji. Kate Crawford analizuje nie tylko techniczne aspekty AI, lecz także jej wpływ na pracę, prywatność, władzę oraz środowisko. Pozycja obowiązkowa zarówno dla entuzjastów, jak i sceptyków szeroko rozumianej sztucznej inteligencji”. Dr Kamil Filipek, socjolog i data scientist, dyrektor Centrum Sztucznej Inteligencji i Modelowania Komputerowego UMCS „Śledząc rozwój AI, jej mitologię, etykę i politykę, Atlas sztucznej inteligencji uświadamia nam, że opowiadane o niej historie są równie istotne, jak modele matematyczne, na których systemy te są zbudowane”. Ruha Benjamin, autorka książki Race After Technology: Abolitionist Tools for the New Jim Code „Wnikliwa książka Kate Crawford pokazuje, że sztuczna inteligencja to nie deus ex machina, ale zbiór dehumanizujących i wykluczających praktyk ekstrakcyjnych, z których większość z nas nie zdaje sobie sprawy”. Sue Halpern, New York Review of Books „Niezbędna lektura. Przechodząc od wydobywania litu do ekstrakcji danych, od wyzysku pracowników do rządowej inwigilacji, Atlas sztucznej inteligencji doskonale pokazuje, jak powstaje inteligencja. Anemiczne wołanie o »etykę« zastępuje wnikliwymi obserwacjami na temat degradacji środowiska, akumulacji kapitału i warunków pracy, dzięki którym AI istnieje”. Wendy Hui Kyong Chun, Katedra Nowych Mediów Uniwersytetu Simona Frasera, Kanada „Książka ujawnia ciemną stronę sukcesu sztucznej inteligencji. (…) Oparta na gruntownych badaniach i świetnie napisana”. Virginia Dignum, Nature Kate Crawford jest uznaną ekspertką zajmującą się społecznymi następstwami wykorzystywania sztucznej inteligencji. W ciągu swojej dwudziestoletniej kariery zajmowała się systemami danych, uczeniem maszynowym i AI w szerszym kontekście historii, polityki, pracy oraz środowiska. Doradzała decydentom w ONZ, Federalnej Komisji Handlu, Parlamencie Europejskim, Australijskiej Komisji Praw Człowieka i Białym Domu. Obecnie wykłada na Uniwersytecie Południowej Kalifornii, a także kieruje katedrą Sztucznej Inteligencji i Sprawiedliwości w École Normale Supérieure.

Każdy dom przechowuje historie swoich mieszkańców W rodzinnej siedzibie babki i wnuczki słychać głosy dobiegające spod łóżek i widać świętych ukazujących się na suficie. Stare ściany opowiadają o zaginięciach, których tajemnice pozostają nierozwikłane. Babka krąży po pokojach, rozmawiając z cieniami czającymi się w szafach i mrocznych zakamarkach. Z aresztu właśnie wróciła wnuczka. Jej zatrzymanie miało związek ze zniknięciem dziecka najbogatszej rodziny we wsi. To wydarzenie zmusza obie kobiety, by zmierzyły się z bolesną historią ukrytą w murach domu. Tytułowy kornik powoli toczy ich dusze i uruchamia zemstę skrzywdzonych przez patriarchat. Powieść grozy Layli Martínez skrywa historię dziedziczonej traumy, konsekwencji wojny domowej w Hiszpanii i reprodukujących się przez pokolenia dziejów wyzysku i upokorzeń. Doskonale poprowadzona literacko, staje się bardziej namacalna niż niejeden reportaż. „Kornik to brawurowa opowieść o nawiedzonym domu, jakim jest Hiszpania. Layla Martínez bierze hiszpańskie traumy – od wojny domowej po przemoc klasową – i buduje z nich literacki horror, z potworami, wyłażącymi spod łóżka. Przewrotna, przerażająca, zachwycająca powieść!” Katarzyna Kobylarczyk, reporterka, autorka książki Ciałko. Hiszpania kradnie swoje dzieci „Dom pełen cieni i kobiet zbudowany z zemsty i poezji. Gęsta i przerażająca książka, która opowiada o widmach, problemach klasowych, przemocy i samotności w sposób tak naturalny, jakby to czarownice dyktowały Layli Martínez jakiś przenikliwy i upiorny sen”. Mariana Enríquez „To książka o biednych i upokarzanych, którzy mówią dość”. Alana Portero „Najlepsza książka, jaką przeczytałem w tym roku, tak pojemna i głęboka, że mieści w sobie cały kraj i wszystko, co z nim związane”. Francisco Jota-Pérez Layla Martínez jest pisarką i redaktorką w niezależnej oficynie wydawniczej Antipersona. Prowadziła warsztaty dotyczące literatury i kina oraz dyskusje na temat kobiet i historii ruchów społecznych. Jest stałą współpracowniczką magazynu „El Salto”. Kornik to jej debiut powieściowy. Projekt zrealizowany przy wsparciu finansowym Nagrody Krakowa Miasta Literatury UNESCO, realizowanej przez Krakowskie Biuro Festiwalowe ze środków Gminy Miejskiej Kraków

Na równoleżnikach tęsknoty i południkach niepokoju W debiucie powieściowym Shubhangi Swarup śledzimy przeplatające się losy bohaterów poszukujących prawdziwej bliskości. Utrzymana w konwencji realizmu magicznego wielowątkowa narracja prowadzi czytelników przez postkolonialne Andamany, wyniszczoną krwawo tłumionymi protestami Birmę lat siedemdziesiątych, Nepal, aż po Wyżynę Tybetańską. W dusznej atmosferze tropików towarzyszymy naukowcowi badającemu drzewa i kobiecie obdarzonej zdolnością kontaktu ze światami pozaludzkimi, geologowi usiłującemu położyć kres wojnom o lodowiec czy matce walczącej o uwolnienie syna rewolucjonisty. Łącząc wątki historyczne z fantastycznymi, autorka wnikliwie kreśli tło polityczne i kulturowe, a jednocześnie formułuje przesłanie ekologiczne. Wykracza tym samym poza ramy klasycznej opowieści miłosnej i sprawnie meandruje między gatunkami. Współrzędne tęsknoty to napisany z rozmachem pean na cześć natury, a zarazem ironicznie przenikliwy portret ludzkości: naszego piękna i brzydoty, okrucieństwa i czułości oraz głębokiej więzi człowieka z przyrodą. Oto rzecz niezwykle sensualna, organiczna, a przy tym działająca w polu tego, co metafizyczne. Sąsiadują tu ze sobą kontynenty, wyspy, oceany, rzeki, pasma górskie. Autorka przygląda się temu, co ludzkie, pozwala nam, czytającym, podejść blisko, poczuć instynkty, pragnienia, żądze. Przygląda się też bytom nie-ludzkim i zjawiskom w przyrodzie, przyznając im należną ważność. Oto – myślę sobie – powieściowa pieśń o i dla Ziemi. Małgorzata Lebda, pisarka, poetka Zdumiewająca i głęboko oryginalna powieść Shubhangi Swarup zmieni wasz sposób postrzegania ludzi. A także krajobrazów, lasów, oceanów, śnieżnych pustkowi. Nilanjana S. Roy, indyjska pisarka, dziennikarka i krytyczka literacka Odważna powieść, zachwycająco liryczna, a jednak ekscytująco precyzyjna. Osadzona między archipelagiem Andamanów a Płaskowyżem Tybetańskim, roztacza przed nami rozległą perspektywę ludzkich dramatów rozgrywających się pośród oszałamiającego bogactwa i złożoności przyrody oraz geografii”. Ruth Padel, brytyjska poetka i dziennikarka Autorka przypomina nam, że Ziemia żyje i nawet w odosobnieniu każdy człowiek jest częścią zmieniającego się świata. Na kartach książki podłoże skalne się porusza, latarnie morskie stają się częścią oceanu, a my tracimy grunt pod nogami”. „Guernica. A Magazine of Art and Politics” Shubhangi Swarupjest pisarką, dziennikarką i aktywistką. Na University of East Anglia otrzymała stypendium Charles Pick Fellowship w dziedzinie twórczego pisania. Mieszka w Mumbaju. Współrzędne tęsknoty, jej debiutancka powieść, uzyskały w Indiach status bestsellera wkrótce po premierze i zostały przetłumaczone na kilkanaście języków. Zdobyła nagrodę Tata Literature Live! za debiut prozatorski, znalazła się w gronie finalistów International Dublin Literary Award 2020 oraz nominowanych do DSC Prize for South Asian Literature.

Nienawiść jest piekłem, które sami sobie zgotowaliśmy Bari zawdzięcza swojej ukochanej babci nie tylko imię, ale także nadprzyrodzone zdolności. Uciekając z Korei Północnej przed głodem i śmiercią, odnajduje tymczasowe schronienie w Chinach, a potem wyrusza w długą i wyniszczającą podróż przez ocean. Trafia do wielokulturowego Londynu, gdzie styka się z narastającą przemocą i wrogością wobec obcych, ale też odnajduje nadzieję. Pracując jako masażystka, Bari łagodzi fizyczne dolegliwości, a dzięki swoim niezwykłym umiejętnościom potrafi ukoić również ból duszy. Czy to koniec jej udręki? Księżniczka Bari jest współczesnym odczytaniem mitu głęboko zakorzenionego w koreańskiej tradycji. Hwang Sok-yong na nowo interpretuje losy dziewczyny wędrującej między światami żywych i umarłych w poszukiwaniu życiodajnej wody, splatając trudną rzeczywistość z elementami magicznymi. Opisując rozpacz, wojnę i terror obecne nie tylko na Półwyspie Koreańskim, ale i na całym świecie, oddaje głos osobom dotkniętym wykluczeniem. Hwang Sok-yong opowiada o odrzuceniu, wędrówce i leczeniu ran. O odrzuceniu przez patriarchalną rodzinę, w której krzywda, choć wyrządzana stale i na różne sposoby, pozostaje nieuświadomiona. O wymuszonej wędrówce będącej ucieczką przed przemocą i poszukiwaniem lepszego życia. Wreszcie o leczeniu ran zadanych dawno temu i przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Tę sztafetę bólu trzeba przerwać, jeśli chcemy uczynić nasz świat bardziej gościnnym. Grzegorz Jankowicz, filozof literatury, dyrektor programowy Festiwalu Conrada Dostrzegłam w tej historii moc pozwalającą na przezwyciężenie rozpaczy. Autor w zachwycający sposób mierzy się w niej z koreańskim językiem oraz mitologią. Gong Ji-young, autorka powieści Nasze szczęśliwe czasy Hwang Sok-yong przeniósł słynną koreańską legendę do piekła obozów pracy, handlu ludźmi i terroryzmu. W tym mrocznym świecie poprzez duchy, klątwy, pieśni zmarłych wybrzmiewa głos zapomnianych. „Libération” Tą powieścią autor kolejny raz potwierdza swoją pozycję jednego z najważniejszych pisarzy Korei Południowej. „Le Monde” Hwang Sok-yong (ur. 1943 r.) jest najpoważniejszym południowokoreańskim kandydatem do literackiej Nagrody Nobla. Studiował filozofię na Uniwersytecie Dongguk. W latach 60. XX wieku został aresztowany z przyczyn politycznych, a po uwolnieniu pracował dorywczo na budowach. Podczas wojny w Wietnamie walczył po stronie Amerykanów. Jest autorem kilkunastu powieści i opowiadań, laureatem wielu nagród literackich. W swoich utworach, czerpiąc z osobistych doświadczeń, podejmuje tematy ludzkiej samotności i wyobcowania oraz kryzysu człowieczeństwa. W Polsce ukazały się jego powieści Znajomy świat, O zmierzchu oraz zbiór opowiadań Chwasty. W 2019 roku książka O zmierzchu (2022, Bo.wiem) znalazła się na długiej liście Międzynarodowej Nagrody Bookera, a w 2018 roku otrzymała francuską Nagrodę im. Émile’a Guimeta

Sądowa batalia o sprawiedliwość Po II wojnie światowej nowe porozumienia dały początek erze dekolonizacji. Wielka Brytania popierała te historyczne zmiany. Czy jednak na pewno? W latach sześćdziesiątych XX wieku zapadła tajna decyzja – Brytyjczycy zaoferowali USA utworzenie bazy wojskowej na jednej z wysp archipelagu Czagos. Powstała nowa kolonia, Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego, a wszyscy mieszkańcy terenów, które objęła, zostali przymusowo wysiedleni. Wśród nich znalazła się młodziutka Liseby Elysé. „Jeden kufer, żadnych zwierząt” – nakazali kolonizatorzy. Władze Mauritiusa latami zabiegały o zwrot Czagos, a w ciągu ostatniej dekady w sprawę bardzo zaangażował się Philippe Sands. W końcu sędziowie Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze stanęli wobec decyzji: czy działania Wielkiej Brytanii były nielegalne? Czy Liseby Elysé i jej rodacy mogą powrócić do domu? Ostatnia kolonia to opowieść o kształtowaniu nowoczesnego prawa międzynarodowego i walce o sprawiedliwość. To jednocześnie dramat sądowy i osobista podróż zakończona historycznym werdyktem. Mała, znakomita książka. I bardzo ważna. Przez pryzmat prawniczego doświadczenia pokazuje, jak wygląda związek prawa, polityki i historii. Opowieść i smutna, i niosąca nadzieję. Smutna, bo w centrum uwagi prawa nie zawsze znajduje się człowiek. Niosąca nadzieję, bo pewne myśli oraz argumenty, początkowo mniejszościowe, marginalne, a nawet szalone, z czasem dojrzewają i dają szansę na nowe odczytanie prawa. dr hab. Ireneusz C. Kamiński, prof. INP PAN, specjalista w zakresie prawa międzynarodowego i europejskiego, sędzia ad hoc Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu Mocna i przekonująca relacja... Znakomita. Abdulrazak Gurnah, autor książki Powróceni, laureat literackiej Nagrody Nobla za rok 2021 Wstrząsająca książka. Powinien przeczytać ją każdy, komu leżą na sercu sprawiedliwość i prawa człowieka. Rzadko zdarza się tak doskonałe połączenie erudycji i empatii. Elif Shafak, autorka książki Bękart ze Stambułu Autor ukazuje szeroki obraz kolonializmu i międzynarodowych praw człowieka od XX wieku do dziś. Opowieść o losach pewnej Czagosyjki staje się bardzo ważną relacją o historycznej niesprawiedliwości. Tomiwa Owolade, „Sunday Times” Sands reprezentował Mauritius w Międzynarodowym Trybunale Sprawiedliwości. Jest szczególnym narratorem opowieści łączącej historię rozwoju prawa międzynarodowego z dramatem Czagosyjczyków. „Daily Telegraph” Philippe Sands jest profesorem prawa w University College London i czynnym adwokatem w Matrix Chambers. Często występuje przed trybunałami międzynarodowymi, uczestniczył w wielu najdonioślejszych sprawach ostatnich lat, dotyczących Chile za dyktatury Augusta Pinocheta, Jugosławii, Rwandy, Iraku, Guantanamo, Czagos oraz sytuacji Rohingjów w Mjanmie. Napisał między innymi Lawless World i Torture Team. Za Powrót do Lwowa otrzymał Baillie Gifford Prize i British Book Award w kategorii literatura faktu. Szlak szczurów (Bo.wiem, 2022) uzyskał status bestsellera czasopisma „The Sunday Times”. W 2023 roku Ostatnia kolonia znalazła się na krótkiej liście nominowanych do brytyjskiej The Orwell Prize dla najlepszej książki o tematyce politycznej.

Kiedy musisz zadbać o siebie, nawet kłamstwo się nada... Shibata czuje się wykorzystywana w firmie, w której pracuje od kilku lat. Drobne, ale uciążliwe dodatkowe obowiązki zrzucane na nią ze względu na płeć są jej codziennością. Wyczerpana tą sytuacją, pod wpływem impulsu kłamie, że spodziewa się dziecka. To całkowicie zmienia nie tylko jej pozycję w pracy, ale także całe życie. Odgrywanie roli przyszłej matki okazuje się zaskakująco komfortowe i pochłania ją bez reszty. Z dnia na dzień granica między kłamstwem a prawdą coraz bardziej się zaciera. Dziennik pustki, miejscami surrealistyczny i pełen cierpkiego humoru, jest zapisem samotności, jakiej doświadczają kobiety. Japońskie społeczeństwo zapewnia jedynie powierzchowne rozwiązania i pozorne zrozumienie. Urodzisz – piekło; nie urodzisz – też piekło. Shibata postanawia zadbać o bezpieczne miejsce tylko dla siebie, pielęgnując w sobie małe kłamstwo. Nadchodzi czterdziesty tydzień ciąży. Jaką przyszłość przyniesie „rozwiązanie”? Ta opowieść o kłamstwie w przewrotny sposób obnaża prawdę o społeczeństwach, w których wartość jednostki jest mierzona jej użytecznością dla innych i gotowością do odgrywania z góry wyznaczonych ról. Adrianna Wosińska, redaktor naczelna magazynu „TORII” Emi Yagi (1988) urodzona w prefekturze Nagano, mieszka w Tokio. Ukończyła studia na Uniwersytecie Waseda. Obecnie jest zatrudniona jako redaktorka w czasopiśmie dla kobiet. Dziennik pustki, jej pierwsza powieść, zdobył nagrodę im. Osamu Dazaia, przyznawaną corocznie najlepszemu debiutowi literackiemu.

Czas to pieniądz, wiedza i władza Codziennie wiele razy sprawdzamy, która jest godzina, ale czy wiemy, jaką rolę pomiar czasu odegrał w rozwoju cywilizacji? Zegary dały władzę politykom, dowódcom armii i szefom firm, wpływając na kształt współczesnego świata. W jaki sposób? David Rooney bierze pod lupę dwanaście zegarów, które odegrały kluczową rolę w różnych epokach i kulturach. Przyglądamy się najciekawszym wynalazkom w historii zegarmistrzostwa, od średniowiecznych zegarów wodnych przez renesansowe klepsydry aż po krążące nad nami satelity. Autor opisuje sposób ogłaszania ciszy nocnej za pomocą wież bębnowych w cesarskim Pekinie, historię zamachu bombowego zorganizowanego przez sufrażystki w edynburskim obserwatorium astronomicznym czy kulisy kontrowersyjnego konkursu na telefoniczną zegarynkę. O czasie to książka o skomplikowanych mechanizmach, które wpłynęły na rozwój społeczeństwa, zmiany kulturowe i technologiczne. Pełna zachwytu i niepokoju opowieść o czasie, która jest także opowieścią o nas. „Książka Davida Rooneya to niezwykła podróż w czasie. Otchłań dwóch tysięcy lat ludzkiej żądzy władzy, bogactwa i kontroli nad innymi. Historia zegarów to my i nasze poznawanie siebie. Figuralne zegary wodne, słoneczne, astrolabia i klepsydry. Różne religie, różne zegary, a czas ten sam…” Eugeniusz Szwed, Prezes Stowarzyszenia Klub Miłośników Zegarów i Zegarków „O czasie, książka frapująca i ważna, zabiera nas w zamierzchłą przeszłość i odległą przyszłość. Razem z Davidem Rooneyem jako naszym osobistym przewodnikiem zaglądamy do wnętrza zegarów od Kioto po Kapsztad, odkrywając, co znaczyły dla ich konstruktorów, użytkowników i tych, których życiem one władały”. Seb Falk, autor książki The Light Ages: The Surprising Story of Medieval Science „Pomiar czasu to udogodnienie, narzędzie kontroli, a niekiedy tyranii. W zachwycającej i erudycyjnej książce David Rooney strona po stronie przedstawia przykłady wszechobecności czasu i jego nieprzewidywalną moc przenikania naszej codzienności”. Jonathan Meades, pisarz i filmowiec „Żarliwy entuzjazm Davida Rooneya wobec wszystkiego, co wiąże się z zegarami, jest obecny na każdej stronie. Barwny język, wciągające historie i wątki autobiograficzne łączą się w całość, ukazując bogaty obraz historii zegarów, od Chin i Japonii po Europę Środkową, Bliski Wschód. Ta książka dostarcza wiedzy i nie pozwala pozostać obojętnym”. Ludmilla Jordanova, autorka książki History in Practice dr David Rooney – historyk, były kustosz w dziale pomiarów czasu w Obserwatorium Królewskim w Greenwich. Pracował w zarządzie londyńskiego Clockmakers’ Museum, najstarszego na świecie muzeum zegarów i zegarków. Obecnie jest członkiem rady Antiquarian Horological Society (Antykwarycznego Towarzystwa Zegarmistrzowskiego).

Nieznana Wielka Trójka W lutym 1945 roku koniec wojny był już w zasięgu ręki, jednak napięcia podczas konferencji w Jałcie groziły zerwaniem kruchego porozumienia między Rooseveltem, Churchillem i Stalinem. Trzy młode, wyjątkowe i błyskotliwe kobiety zostały zaproszone przez swoich sławnych ojców, by służyć im wsparciem i pomocą w czasie trudnych obrad. Kathleen Harriman, córka Averella Harrimana, ambasadora USA w Związku Radzieckim, pracowała jako korespondentka wojenna. Sarah Churchill, aktorka, która została oficerem RAF-u, była podporą dla ojca, polegającego na jej bystrym politycznym umyśle. Córka Roosevelta, Anna, przybyła na Krym w roli asystentki prezydenta i strażniczki jego tajemnic. Zmysł polityczny tych kobiet oraz ich dyskretny udział w obradach Wielkiej Trójki okazały się znaczące w kluczowych dla losów powojennego świata dniach. Córki Jałty to zajmująca opowieść o kulisach jednej z najważniejszych konferencji, w której udział wzięły trzy lojalne wobec ojców, ale niepozbawione własnego zdania, kobiety. „Gdy w lutym 1945 roku przywódcy mocarstw Zachodu w trakcie rozmów prowadzonych ze Stalinem w Jałcie starali się kreślić kształt powojennego świata, u ich boku znajdowały się córki. Podczas obrad pozostawały zwykle na drugim planie – choć bywały też w centrum wydarzeń. Zapomniane, odzyskują głos w opowieści o konferencji widzianej i komentowanej z ich własnej, niezwykle interesującej perspektywy. Fascynująca lektura!" Dr hab. Wojciech Mazur, historyk, Uniwersytet Jagielloński „Pasjonująca opowieść, odsłaniająca dyplomatyczne meandry konferencji w Jałcie. Warto spojrzeć na tamte dramatyczne dla naszej historii zimowe dni na Krymie z perspektywy trzech nieprzeciętnych kobiet, wówczas znajdujących się w cieniu, dziś - dzięki książce – inspirujących swoją odwagą, inteligencją i zaangażowaniem." Iwona Sadecka, b. doradczyni ds. mediów i kultury w Konsulacie USA w Krakowie „Córki Jałty to wyjątkowa książka, która ujawnia ludzki wymiar konferencji jałtańskiej, ukazując związane z nią tragedie, miłości, zdrady, ale też humor.” Julian Fellowes, pisarz, aktor, reżyser i twórca scenariusza serialu Downton Abbey „Catherine Grace Katz skrupulatnie porządkuje pamiętniki, listy, opowieści i wspomnienia, udowadniając, że wojenna presja wypaczyła więzi rodzinne. Relacje zachodnich przywódców z córkami bardziej przypominały stosunki między partnerami biznesowymi niż między rodzicem a dzieckiem. Przede wszystkim ceniono lojalność i dyskrecję” „New York Times Book Review” „Katherine Grace Katz ukazuje nieznaną dotąd mikrohistorię na tle wielkiej historii . ” Amy Pascal, producentka, Little Women (2019) O Autorce Catherine Grace Katz jest pisarką z Chicago. Ukończyła studia historyczne w Harvard University i University of Cambridge. Prowadziła badania dotyczące początków nowoczesnych technik kontrwywiadowczych. Podjęła studia na Harvard Law School. Córki Jałty to jej debiut literacki.

Wielka księga Marsa Wszystkie obsesje na punkcie Czerwonej Planety Marc Hartzman Dlaczego Mars tak przyciąga i fascynuje? Bogato ilustrowana, zajmująca i bardzo zabawna Wielka księga Marsa ukazuje fenomen naszej fascynacji Czerwoną Planetą i jej miejsce w popkulturze. Znajdziecie tu hipotezy na temat życia na Marsie, wywiady z naukowcami i archiwalne zdjęcia. Marsem interesowali się już starożytni Egipcjanie, ale prawdziwa marsjańska obsesja pojawiła się w XIX wieku. Na jego powierzchni zaobserwowano wtedy „kanały”, które sugerowały obecność życia. Naukowcy i przedsiębiorcy prześcigali się w pomysłach, jak skontaktować się z Marsjanami. Czerwona Planeta stała się ikoną kultury popularnej, bohaterką powieści i filmów, od kreskówek Loonely Tunes po Kroniki marsjańskie i Marsjanina. Nasze nieustanne pragnienie eksploracji Marsa zaowocowało wystrzeleniem przez NASA łazika Perseverance w 2020 roku i dalekosiężnymi planami kolonizacji tej planety, które snuje między innymi Elon Musk. Ludzie obserwują Marsa od wieków, ale czy kiedykolwiek Marsjanie spoglądali w stronę Ziemi? Być może pewnego dnia uda nam się odpowiedzieć na to pytanie. Czy wiesz, że… • niektórzy naukowcy na przestrzeni wieków sądzili, że Marsjanie mieli skrzela, żółte twarze oraz czarne szczęki, no i byli dużo mądrzejsi od nas? • lądownik Viking, zanim znalazł się na powierzchni Czerwonej Planety, został poddany sterylizacji, aby nie zaszkodzić marsjańskim stworzeniom? • budulcem domów przyszłych kolonistów może będzie lód, który służyłby też jako bariera przed promieniowaniem? Choć dzisiaj już wiemy, że na Marsie nie ma małych zielonych ludzików, to ciągle stoimy przed inną wielką zagadką - czy to właśnie Mars będzie planetą, na której zamieszkamy? Wielka Księga Marsa to fascynująca opowieść o planecie, która rozpala wyobraźnię ludzi od tysięcy lat. Zachwycające wydanie, absurdalne pomysły ludzi, które dziś bawią i porcja ciekawej historii - przed Wami prawdziwa marsjańska perełka! Diana Chmiel, Bardziej Lubię Książki niż Ludzi Rzetelnie przygotowane, przezabawnie napisane i pięknie zilustrowane dzieje Czerwonej Planety oraz jego eksploracji w kulturze mieszkańców Ziemi. Niezła zabawa! Hartzman oddał historii Marsa wielką przysługę. dr Pascal Lee, współzałożyciel i prezes Mars Institute oraz naukowiec planetarny w Instytucie SETI Wspaniała książka, w której każdy znajdzie coś dla siebie (…) wszystkie strony są pełne faktów i szczegółów, a także pięknych obrazów, plakatów i zdjęć z przeszłości aż po czasy teraźniejsze. „San Francisco Book Review” Obowiązkowa pozycja (…) ogromny zbiór osobliwości związanych z Marsem. „Weird Universe” Marc Hartzman według ABC News jest „jednym z najważniejszych amerykańskich znawców rzeczy dziwacznych”. Hartzman uznaje to za komplement, ponieważ jego pasja do niezwykłości zaczęła się jeszcze w młodości, wraz z książką Roberta Ripleya Believe It or not i corocznymi wydaniami Księgi rekordów Guinnessa. Jest autorem książek o cyrkowcach, głowie Olivera Cromwella, dziwnych rzeczach na eBayu i niekonwencjonalnych przesłaniach od Boga. Teksty Hartzmana ukazywały się także w „Mental Floss”, „Bizarre” i należącym do HuffPost/AOL „Weird News”. O dziwactwach opowiadał w CNN, MSNBC, Ripley’s Radio oraz w programie „Tajemnice w muzeum” na kanale Travel. Hartzman pracuje w branży reklamowej i mieszka w New Rochelle z żoną Liz i ich dwiema dziewczynkami.

Czy można przeszczepić ludzką duszę? Początki zimnej wojny przyniosły światu nie tylko wyścig kosmiczny, ale także zacięte współzawodnictwo w dziedzinie medycyny. Chirurdzy po obu stronach żelaznej kurtyny rywalizowali o to, kto pierwszy dokona udanej transplantacji nerki czy serca. Pewien amerykański naukowiec miał jednak ambitniejszy pomysł: przeszczepić głowę. Robert White przeprowadził tysiące operacji, wypracował ratujące życie techniki neurochirurgiczne, do dziś stosowane w szpitalach. Doktor White, podobnie jak doktor Jekyll, miał również drugą tożsamość. W swoim laboratorium toczył zawziętą batalię, planując operację, która pozwoliłaby duszy żyć pomimo śmierci ciała. Jego wieloletnie próby, w tym przeszczepy głów małp, przysporzyły mu sławy, ale też wrogów, zwłaszcza wśród obrońców praw zwierząt. Książka Doktor White i jego głowy uświadamia, jak skomplikowane i mroczne było oblicze innowacji, które dziś pozwalają ocalić życie pacjentów. To intrygująca opowieść o śmiałych eksperymentach na granicy fantastyki naukowej i praktyki medycznej. „Brandy Schillace wzięła na warsztat najcudaczniejszy i najbardziej skomplikowany etycznie epizod w historii medycyny i wyrzeźbiła z niego pełną niuansów, przemyślaną opowieść. Właściwie nie sposób się od niej oderwać. Zaręczam wam: jeśli macie w głowie (czy gdzie bądź) mózg, uznacie tę książkę za fascynującą”. Mary Roach, autorka książki Sztywniak. Osobliwe życie nieboszczyków, zamieszczonej na liście bestsellerów „New York Timesa” „Porywająca opowieść o doktorach bawiących się w Boga, o nauce idącej w szranki z ideologią oraz o losie kuszonym na każdym kroku”. Robert Kolker, autor książki W ciemnej dolinie. Rodzinna tragedia i tajemnica schizofrenii „Frapujące i niepokojące spojrzenie na skomplikowany świat badań naukowych oraz na jednego z najbardziej kontrowersyjnych praktyków w dziedzinie medycyny”. „The Columbus Dispatch”

Ile kosztuje przeszłość? Na aukcji w Nowym Jorku za milion dolarów sprzedano szkielet potężnego dinozaura z gatunku Tarbosaurus bataar. Nieco później okazało się, że wywieziono go nielegalnie z Mongolii. Sprzedawcą był Eric Prokopi, znany pasjonat skamielin, od lat zajmujący się poszukiwaniem, preparowaniem i sprzedażą cennych okazów. W tym przypadku posunął się jednak o krok za daleko. Grupa paleontologów zaalarmowała rząd Mongolii. Rozpętała się zażarta międzynarodowa batalia o bezcenny szkielet, a Prokopi mógł tylko obserwować, jak jego świat rozpada się na kawałki. Sprzedam dinozaura to fascynująca opowieść o barwnym świecie kolekcjonerów, handlarzy, przemytników i podejrzanych transakcji na czarnym rynku. W lukratywnej branży, jaką jest kolekcjonowanie skamielin, od lat trwają napięcia między nauką a komercją, a granica między tym, co jest legalne, a co nie jest, często się zaciera. Williams prowadzi nas przez kontynenty i tysiąclecia, zadając pytanie: do kogo należy przeszłość? „Posługując się niezrównaną prozą i bystrymi obserwacjami, Paige Williams opowiada historię, która jest głęboko zakorzeniona w pasji i pysze portretowanych przez nią barwnych postaci. Sprzedam dinozaura, książka zabawna i głęboka, to z pewnością jedna z najmocniejszych propozycji z gatunku non-fiction od lat”. Ed Yong, autor bestsellera Mikrobiom, laureat Nagrody Pulitzera „To, co zaczęło się jako opowieść o sensacyjnej rozprawie sądowej nieuczciwego łowcy skamielin, rozwija się w fascynującą obserwację sposobów, w jakie zderzają się komercja, ambicja, polityka i nauka. (…) Czytelnikowi wprowadzanemu przez autorkę do podziemnego świata kolekcjonerów towarzyszy dreszcz emocji”. „The New York Times” „W tej książce jest wszystko: namiętność, nauka, polityka, intrygi i oczywiście dinozaury. Paige Williams potrafi wspaniale opowiadać”. Elizabeth Kolbert, autorka książki Szóste wymieranie, laureatka Nagrody Pulitzera „Williams opisuje nie tylko fascynującą historię kryminalną – dzięki niej dowiadujemy się o obsesyjnych łowcach skamielin i ewolucji życia na Ziemi. To nadzwyczajna lektura”. David Grann, autor książki Czas krwawego księżyca Paige Williams jest amerykańską dziennikarką, laureatką National Magazine Award. Publikuje w „New Yorkerze”. Jej artykuły ukazywały się w licznych antologiach, m.in. The Best American Magazine Writing i The Best American Crime Writing. Jest związana z Columbia University Graduate School of Journalism, wykładała także na kilku innych amerykańskich uczelniach. Ma w swoim dorobku reportaże o przedmieściach Detroit, karze śmierci w Alabamie, paleoantropologii w Afryce Południowej i kulturze plemienia Tlingit na Alasce.

Fascynująca historia szczepionek Niecałe sto lat temu błonica, krztusiec czy polio zbierały wśród dzieci śmiertelne żniwo. Do dziś większość z tych chorób została wyeliminowana dzięki szczepieniom. Dlaczego mimo to neguje się ich skuteczność? Jaka była droga do jednego z najważniejszych odkryć w dziejach medycyny? David Isaacs przedstawia pełną dramatyzmu historię szczepień. Pisze o rozpaczliwej walce z chorobotwórczymi mikrobami, działaniach prowadzonych metodą prób i błędów oraz tragicznej śmierci wielu ludzi. To także opowieść o zaciętej rywalizacji między wybitnymi naukowcami, a przede wszystkim o sukcesie, którym jest zbiorowa odporność. Odnosząc się do współcześnie coraz silniejszych ruchów antyszczepionkowych, autor analizuje mity narosłe wokół immunizacji, weryfikuje ich argumenty i przedstawia konsekwencje zaniechania powszechnej wakcynacji. Szczepienia. Odkrycia medyczne, które zmieniły świat to książka, która przypomina nam, jak kruche jest nasze bezpieczeństwo i jak łatwo zapominamy o sile śmiertelnych chorób. Kiedyś wykonaliśmy dobrą robotę – nie zepsujmy tego! Czy wiesz, że: szczep wirusa polio typu 2 został wyeliminowany w 1999 roku i od tamtej pory się nie pojawił? wirus ospy prawdziwej był używany jako pierwsza broń biologiczna, która zabiła więcej rdzennej ludności w obu Amerykach niż konkwistadorzy? pierwsze szczepionki przeciwko ospie były produkowane ze strupów i ropy pochodzących z krost osób na nią chorujących? David Isaacs? w niezwykły sposób ukazuje historię walki z chorobami zakaźnymi […]. Przypomina, jak dzięki rozwojowi biomedycyny i szczepień nasz świat zmienił się w ostatnich latach. Mam nadzieję, że lektura tej książki pomoże czytelnikom lepiej zrozumieć otaczającą ich rzeczywistość.? Prof. dr hab. Krzysztof Pyrć, wirusolog, mikrobiolog?? To barwna opowieść przedstawiająca ludzkie starania, pomyłki, błędne informacje, zwycięstwa i porażki […]. Autor podpowiada nam, dlaczego powinniśmy kontynuować i finansować badania nad szczepionkami, oceniać je oraz edukować ludzi, by zapobiegać chorobom. Fiona Stanley, profesor na Uniwersytecie Australii Zachodniej Autor w przystępny i błyskotliwy sposób pokazuje nam ludzi stojących za najważniejszymi historycznymi dokonaniami dotyczącymi zdrowia publicznego. Andrew J. Pollard, profesor na Wydziale Pediatrii Uniwersytetu Oksfordzkiego Profesor David Isaacs jest lekarzem konsultantem w zakresie pediatrii w Szpitalu Dziecięcym w Westmead w aglomeracji Sydney i profesorem klinicznym w Instytucie Zakaźnych Chorób Dziecięcych Uniwersytetu Sydney. Od 25 lat należy do krajowych komitetów doradczych do spraw szczepień w Australii. Interesuje się bioetyką, a w swojej działalności naukowej i edukacyjnej poświęca dużo miejsca etycznym aspektom immunizacji.

Przypadek? Nie sądzę! Mark Zuckerberg jest człekokształtną jaszczurką, amerykański rząd zlecił atak na World Trade Center, a lądowanie na Księżycu to kłamstwo. Oto tylko kilka przykładów niezliczonych teorii spiskowych. Czym są i dlaczego ludzie w nie wierzą? I czy mogą być niebezpieczne? Michael Butter, rozprawiając się z mitami narosłymi w dyskusjach medialnych, przedstawia cechy, rodzaje i rozwój teorii spiskowych. Posługując się przykładami od zabójstwa Juliusza Cezara po flirt Donalda Trumpa z konspiracjonizmem, pokazuje, jak powstają i co oznaczają dla ich wyznawców. Udowadnia, że są osoby bardziej podatne na proponowaną retorykę, przekonane, że jako nieliczne znają prawdę i odkryły perfidny plan. Nowe narracje spiskowe pojawiają się każdego dnia. Jedni w nie wierzą, drudzy obawiają się fatalnych skutków konspiracjonizmu. Książka Buttera pozwala nam na zrozumienie istoty, fenomenu i konsekwencji tego wszechobecnego zjawiska. Czy wiesz, że: wyznawcy teorii Nowego Porządku Świata wierzą, że istnieje globalna elita dążąca do objęcia władzy nad ludzkością? do lat pięćdziesiątych XX wieku teorie spiskowe uważano w zachodnim świecie za w pełni prawomocną postać wiedzy? „czerwoną paniką” nazwano strach przed wpływem komunistów, którzy rzekomo infiltrowali najwyższe urzędy w USA? O teoriach spiskowych słyszymy niemal codziennie – czym jednak one właściwie są? Czy faktycznie żyjemy w czasach szczególnie sprzyjających myśleniu konspiracyjnemu? A może jest właśnie na odwrót? Autor świetnie opowiada o historii, cechach i znaczeniu teorii spiskowych – systematycznie, ale i z dziennikarską swadą. Zadaje też pytanie o rzeczywiste spiski. To książka, która pomaga w zrozumieniu współczesności. Łukasz Lamża, autor książki Światy równoległe W tej fascynującej książce Michael Butter prezentuje szczegółowy wgląd w naturę teorii spiskowych. Przyjmuje perspektywę historyczną, ale umiejętnie łączy badania na polu wielu dyscyplin, dążąc do wyjaśnienia, dlaczego z jednej strony czasem wierzymy w teorie spiskowe, a z drugiej często je bagatelizujemy. Karen Douglas, Uniwersytet w Kent Autor przedstawia teorię spiskową przez pryzmat, który ujawnia jej logikę, narratologię, historię, specyfikę kulturową i psychologiczną atrakcyjność. Rezultatem jest przekonująca relacja o tym, jak działa konspiracjonizm, dlaczego wydaje się tak wszechobecny i jak możemy zwalczać jego najgroźniejsze konsekwencje.

Rozmowy z Afryką Nil to nie rzeka, to coś znacznie więcej. Jest sercem wiosek i miast, widział wzloty i upadki tysiącletnich cywilizacji. Dzisiejszy Nil jest świadkiem wojny w Sudanie Południowym i pokoju na północy Ugandy, życia w dolinach Etiopii i śmierci w więzieniach Egiptu czy Sudanu. Xavier Aldekoa, znany hiszpański reportażysta, podróżuje wzdłuż Nilu, od jego źródeł po ujście, by oddać głos mieszkańcom tych ziem. Napotkani rybacy, wojenni i polityczni uchodźcy, pustynni nomadzi snują swoją wielowątkową opowieść. Autor z podziwem przygląda się ich sile i determinacji, dzięki którym udaje im się przeżyć wojnę, głód, ekstremalną biedę i codzienną przemoc. Dzieci Nilu to historia dyktatur, nierówności, ale też postępu, nadziei i pragnienia wolności. Światy ludzi mieszkających nad świętą rzeką, choć odległe, są nam bliskie, bo Nil to także nasza kolebka. Wszyscy jesteśmy dziećmi Nilu. „Podróż w dół Nilu to łagodne rozlewiska i piętrzące się katarakty: widzimy rybaków w papirusowych łódkach i rebeliantów werbujących 10-latków; słyszymy śmiech chłopców po strzeleniu gola i milczenie udręczonych kobiet w obozach dla uchodźców. Xavier Aldekoa z wiedzą (szeroką) i empatią (jeszcze głębszą) opisuje niewyobrażalne. Polecam!” Kasia Urban, Polska Fundacja dla Afryki, autorka bloga kawalekafryki.pl „Dzieci Nilu to wyjątkowe dziennikarstwo. Aldekoa przemierza mityczną rzekę, a przy okazji potwierdza (co nie zawsze się zdarza) słynne zdanie Ryszarda Kapuścińskiego: źli ludzie nie mogą być dobrymi dziennikarzami”. Enric González, „Jot Down Cultural Magazine” „W książce znajdziemy mnóstwo historii godnych scenariusza filmowego, a są one niczym więcej niż czystą rzeczywistością. (…) Aldekoa przedstawia też wiele ciekawych postaci i codziennych sytuacji, które pozwalają lepiej poznać afrykański kontynent”. Begona González, „El Periódico de Catalunya” „Afryka nie jest priorytetem dla zachodnich mediów, trzeba więc znaleźć sposób, żeby o niej mówić. Aldekoi to się udaje”. Llucia Ramis, „La Vanguardia” „Autor w stylu Kapuścińskiego pokazuje nam również drugą stronę rzeczywistości. (…) Nil to życie, ale także śmierć. I właśnie o tym opowiada Xavier Aldekoa”. gastandosuela.com Xavier Aldekoa, jest nagradzanym hiszpańskim dziennikarzem. Zajmuje się konfliktami i problemami społecznymi współczesnej Afryki. Pisał o Somalii, Demokratycznej Republice Konga, Angoli, Republice Środkowoafrykańskiej, Sudanie i innych krajach afrykańskich. Jest korespondentem „La Vanguardia” w Afryce i współzałożycielem serwisu internetowego „5W”. Finalista prestiżowej nagrody Cirilo Rodrígueza dla najlepszego korespondenta hiszpańskiego za granicą (2016) i zdobywca nagrody Saliou Traoré (2021) za serię reporterską o dzieciństwie w Afryce, opublikowaną w magazynie „National Geographic”. Oprócz książki Dzieci Nilu wydał też Indestructibles oraz Océano África.