Iwona Schymalla

· Czy zbrodnia jest wpisana w naturę człowieka? Czy praca na miejscu zbrodni choć trochę przypomina to, co widzimy w popularnych serialach kryminalnych? Jak zabezpieczyć rozebrane ciało ofiary przed wzrokiem niepowołanych osób, w tym dziennikarzy? Czy to zawód dla ludzi z mocnymi nerwami? Dlaczego wykrywalność sprawców zabójstw w Polsce jest tak wysoka? · Czy zdarza się, że ktoś jest niesłusznie oskarżony o tak straszną zbrodnię jak zabójstwo? · Ludzie zabijają, bo są bezradni, bo wpadli w chwilową wściekłość, bo szczerze nienawidzą kogoś? Jak to wygląda najczęściej? · Czy w przypadku składania zeznań przez dzieci nie ma ograniczeń wiekowych? · Czy musi istnieć podobieństwo w sposobie działania, uprowadzenia czy traktowania ofiary? Czy to też jest cecha wyróżniająca seryjnych zabójców? · Żyjemy w świecie, w którym zdarza się coraz więcej aktów terroru i zabójstw masowych. Czy te pojęcia są tożsame? Przestępstwo towarzyszy ludzkości od niepamiętnych czasów. Ludzi fascynuje zbrodnia zabójstwa, oglądają filmy kryminalne, czytają książki o mordercach. To temat, który niezmiennie budzi zainteresowanie. W kolejnym tytule z serii „Bez tajemnic” Iwona Schymalla rozmawia z prof. Moniką Całkiewicz, która przez lata jako prokurator zajmowała się badaniem miejsc zbrodni. O zabójstwie i różnych aspektach z nim związanych. O tym, że każdy sprawca przestępstwa może być wykryty, czasem po wielu latach, i ukarany. O tym, jakie prawa w procesie karnym ma pokrzywdzony i oskarżony, o metodach wykrywania i dowodzenia przestępstw, o tym, kiedy warto skorzystać z pomocy prawnika. Książka z dziedziny kryminologii, przeznaczona dla osób zainteresowanych kryminalną historią współczesnej Polski. Książka ma charakter interdyscyplinarny, zawiera informacje z zakresu prawa karnego materialnego, procesowego, kryminalistyki, medycyny i psychologii sądowej.

Twoje ruchy spowalniają. Ulatnia się dobry nastrój. Powoli tracisz samodzielność. Coraz częściej myślisz o swojej chorobie. Ucieka z ciebie energia. Taki właśnie jest parkinson. Wymagający, pochłaniający, nie tylko pacjenta, ale także jego rodzinę. Leczenie choroby Parkinsona zaczyna się dopiero, gdy zaczyna być widoczna. Trzeba podjąć próby opanowania jej postępów. Wszystko, co do tej pory nie sprawiało choremu problemu - utrzymanie samodzielności, snu, kontaktu z bliskimi - wymaga nie lada wysiłku. Współczesne leczenie to połączenie działania wielu specjalistów: neurologa, psychiatry, fizjoterapeuty, neurochirurga, psychologa. Podejście to jest koniecznością, Parkinson zaburza bowiem funkcjonowanie na wielu płaszczyznach. Niestety w Polsce ta konieczność jest rzadkością, luksusem dostępnym tylko nielicznym. Dlatego też Iwona Schymalla, dziennikarka zajmująca się zdrowiem, w imieniu pacjentów i ich rodzin zadała nurtujące ich pytania specjalistom, a odpowiedzi spisała w przewodniku. Porady ekspertów *** Nowe terapie *** Dieta *** Historie chorych i ich opiekunów Książka wydana we współpracy z Fundacją Parkinsona Gdy choroba Parkinsona jest rozpoznawana, już 50-60 proc. neuronów, czyli komórek w śródmózgowiu, które produkują dopaminę, jest zniszczonych. Dlatego nowoczesne strategie leczenia polegają na tym, żeby jak najszybciej wyodrębnić grupy ryzyka i rozpocząć leczenie, kiedy chory ma jeszcze bardzo minimalne objawy. Prof. dr hab. n. med. Jarosław Sławek, prezes Polskiego Towarzystwa Neurologicznego Jakość życia jest coraz bardziej wskazywana jako jeden z głównych celów leczenia. Żeby nie tylko się koncentrować na objawach neurologicznych, nie tylko na objawach psychiatrycznych, tylko, żeby zająć się tym co jest dla człowieka najważniejsze, żeby on ze swojego życia był zadowolony. Prof. nadzw. Adam Wichniak, psychiatra

Tajemnice Telewizji Polskiej i arkana pracy dziennikarzy. Przejmująca opowieść o czasach pielgrzymek Papieża Jana Pawła II do Polski, ceremonii pogrzebowej i beatyfikacji. Sentymentalna podróż z programem Kawa czy herbata? Relacje z planów filmowych. Leczenie duszy i ciała. Burzliwa kariera dyrektora największej polskiej anteny. Gorzkie słowa o polityce i przyczynach rezygnacji z pracy w TVP. Iwona Schymalla, dziennikarz Telewizji Polskiej, w rozmowie z Małgorzatą Talarek opowiada o 20 latach przed kamerą.