Monika Całkiewicz

Najbardziej wstrząsające zbrodnie ostatnich lat w Polsce Monika Całkiewicz jako prokurator przez lata badała motywy sprawców zabójstw i analizowała sposoby ich działania. W rozmowie z Robertem Ziębińskim odsłania kulisy spraw kryminalnych, które wstrząsnęły Polską XXI wieku. Spraw, o których słyszał każdy, ale i tych nieujawnianych przez lata. Krok po kroku analizuje przebieg zbrodni, pokazuje metody pracy organów ścigania i wyłapuje momenty, kiedy śledztwo mogło przybrać zupełnie inny obrót… Jak zmieniły się metody pracy policji i prokuratury na przestrzeni lat? Ile dzieli stalkera od wyrafinowanego mordercy? Jak duży wpływ na przebieg śledztwa mają media? I czy zabójca naprawdę jest w stanie zatuszować wszystkie ślady? Kroniki zbrodni to nie tylko mrożące krew w żyłach historie kryminalne, ale również dowód na to, że zło drzemiące w człowieku jest bliżej, niż nam się wydaje. Monika Całkiewicz – polska prawniczka, była prokurator, obecnie radczyni prawna i profesor w Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie. Ekspertka w dziedzinie kryminalistyki oraz postępowania karnego. Współautorka książki Zbrodnia prawie doskonała. Robert Ziębiński – dziennikarz, pisarz. W latach 2017–2019 redaktor naczelny „Playboya”. Publikował w „Tygodniku Powszechnym”, „Przekroju”, „Wprost”, „Polityce” i „Newsweeku”. W 2019 roku ukazała się jego książka poświęcona twórczości Stephena Kinga Stephen King. Instrukcja obsługi. Autor powieści sensacyjnych, kryminałów (Lockdown, Zabawka), horrorów (Dzień wagarowicza) oraz kontrowersyjnej książki o branży pornograficznej Porno. Jak oni to robią?

Rzetelne opracowanie problematyki modus operandi sprawców zabójstw wymaga znajomości nie tylko teorii, ale i praktyki prowadzenia pracy wykrywczej, a także - co szczególnie ważne - zachowania odpowiedniego dystansu do zagadnienia, tj. posiadania odpowiedniego doświadczenia życiowego. Nie ulega wątpliwości, że Autorka wybierając sobie tak ambitny temat podołała zadaniu, właśnie ze względu na to, iż odznacza się głęboką wiedzą i znajomością praktyki. Książka została napisana na podstawie pogłębionej analizy źródeł zarówno polskich, jak i zagranicznych, a także z uwzględnieniem stanowisk krajowego orzecznictwa. Ma niewątpliwie charakter interdyscyplinarny, zawiera rozważania z zakresu prawa karnego materialnego, procesowego, kryminologii, a nade wszystko kryminalistyki. Stanowi więc bardzo wartościowe studium naukowe, poparte rzetelnymi badaniami empirycznymi ilustrującymi praktyczną stronę zjawisk omawianych w literaturze. Nie ulega wątpliwości, że praca będzie stanowić cenne uzupełnienie dotychczasowego dorobku polskiej kryminalistyki.

Pierwszą refleksją, jaka nasuwa się po przeczytaniu Oględzin zwłok i miejsca ich znalezienia, jest to, że książkę tę napisał ktoś, komu nie są obce – i znane tylko z teorii – problemy związane z tak istotną czynnością procesową, jaką są bez wątpienia oględziny zwłok (ludzkich) i miejsca ich znalezienia. Pracę tę, w takiej formie i ujęciu, mógł napisać tylko „praktyk”, który taką czynność wielokrotnie o! sobiście wykonywał, a co więcej – praktyk z rozległą znajomością tematu od strony teoretycznej, który w sposób przystępny wykorzystał tę wiedzę przy omawianiu praktycznych aspektów przeprowadzania oględzin zwłok, tworząc publikację, którą można z całą odpowiedzialnością nazwać „podręcznikiem” dla pracowników organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości. Druga refleksja jest związana z tym, że Autorka, czynny zawodowo prokurator, prezentuje swoje poglądy na temat szczegółowych zagadnień związanych z tematem pracy trzymając się ściśle realiów polskiego wymiaru sprawiedliwości i jego możliwości technicznych, co uważam za ogromną zaletę tej książki. Nie ma w niej bowiem, bez wątpienia atrakcyjnych dla laika, opisów oględzin zwłok, ujawnionych podczas tej czynności śladów i ich interpretacji wspartej animacją komputerową, jak np. w popularnych serialach kryminalnych w rodzaju CSI, co rzeczywiście robi wrażenie, ale ma niewiele wspólnego z rzeczywistością. W porównaniu z przedstawionymi w takich filmach możliwościami kryminalistyki omówione przez Autorkę „polskie realia” w tym zakresie wydają się być ubogie, a stan polskiej kryminalistyki zatrważająco odległy od światowych osiągnięć tej nauki, jednakże są to informacje prawdziwe. - dr Bogusław Michalski, prokurator Prokuratury Apelacyjnej w Warszawie Monika Całkiewicz ukończyła studia doktoranckie na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Jej rozprawa doktorska została uznana w konkursie Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego im. prof. Tadeusza Hanauska za najlepszą pracę 2004 roku z dziedziny kryminalistyki. Od 2004 r. jest prokuratorem, a od 2006 r. – adiunktem w Katedrze Prawa Karnego Akademii Leona Koźmińskiego. Prowadzi wykłady z zakresu kryminalistyki, medycyny sądowej, psychiatrii i psychologii sądowej oraz postępowania karnego dla aplikantów prokuratorskich i adwokackich. Jest autorką monografii Kryminalistyczne badania patologicznego pisma ręcznego (2009) oraz Modus operandi sprawców zabójstw (Poltext, 2010).

· Czy zbrodnia jest wpisana w naturę człowieka? Czy praca na miejscu zbrodni choć trochę przypomina to, co widzimy w popularnych serialach kryminalnych? Jak zabezpieczyć rozebrane ciało ofiary przed wzrokiem niepowołanych osób, w tym dziennikarzy? Czy to zawód dla ludzi z mocnymi nerwami? Dlaczego wykrywalność sprawców zabójstw w Polsce jest tak wysoka? · Czy zdarza się, że ktoś jest niesłusznie oskarżony o tak straszną zbrodnię jak zabójstwo? · Ludzie zabijają, bo są bezradni, bo wpadli w chwilową wściekłość, bo szczerze nienawidzą kogoś? Jak to wygląda najczęściej? · Czy w przypadku składania zeznań przez dzieci nie ma ograniczeń wiekowych? · Czy musi istnieć podobieństwo w sposobie działania, uprowadzenia czy traktowania ofiary? Czy to też jest cecha wyróżniająca seryjnych zabójców? · Żyjemy w świecie, w którym zdarza się coraz więcej aktów terroru i zabójstw masowych. Czy te pojęcia są tożsame? Przestępstwo towarzyszy ludzkości od niepamiętnych czasów. Ludzi fascynuje zbrodnia zabójstwa, oglądają filmy kryminalne, czytają książki o mordercach. To temat, który niezmiennie budzi zainteresowanie. W kolejnym tytule z serii „Bez tajemnic” Iwona Schymalla rozmawia z prof. Moniką Całkiewicz, która przez lata jako prokurator zajmowała się badaniem miejsc zbrodni. O zabójstwie i różnych aspektach z nim związanych. O tym, że każdy sprawca przestępstwa może być wykryty, czasem po wielu latach, i ukarany. O tym, jakie prawa w procesie karnym ma pokrzywdzony i oskarżony, o metodach wykrywania i dowodzenia przestępstw, o tym, kiedy warto skorzystać z pomocy prawnika. Książka z dziedziny kryminologii, przeznaczona dla osób zainteresowanych kryminalną historią współczesnej Polski. Książka ma charakter interdyscyplinarny, zawiera informacje z zakresu prawa karnego materialnego, procesowego, kryminalistyki, medycyny i psychologii sądowej.

Książka Moniki Całkiewicz i Małgorzaty Błaszczuk "Ofiary w sutannach" Zmowa milczenia, niewygodne fakty. Zbrodnie, o których mieliśmy nie usłyszeć. Sprawy kryminalne po 1989 roku, w których ofiarami byli księża. Typowe tylko z pozoru. Morderstwa z zemsty, powiązane z działalnością przestępczą, niektóre z wątkiem seksualnym w tle. Krzywda ofiary miesza się w nich z winą – autorytet duchownego zostaje zderzony z bezlitosnymi faktami. Monika Całkiewicz, była prokuratorka, i Małgorzata Błaszczuk, dziennikarka, docierają do akt tych spraw. Rozmawiają z osobami, które były w nie zaangażowane – znajomymi ofiar, prowadzącymi śledztwo – oraz ekspertami, wyjaśniają zawiłości prawne, ale nie wydają wyroków. Co było głównym motywem? Jakie tajemnice ukrywali zamordowani księża? Kim są sprawcy tych morderstw? Nie każda zbrodnia popełniona na księdzu to sprawa polityczna. Nie każda ofiara jest bez winy. Wstrząsające i niezwykle wnikliwe reporterskie śledztwo. "Ofiary w sutannach" - książka Całkiewicz i Błaszczuk Monika Całkiewicz – była prokuratorka, specjalistka z zakresu prawa karnego, kryminalistyki i kryminologii, obecnie radczyni prawna i profesor w Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie. Współautorka książek: Kroniki zbrodni. Tajemnicze zaginięcia, seryjni mordercy, sprawy, których do dziś nie udało się wyjaśnić… oraz Zbrodnia prawie doskonała. Małgorzata Błaszczuk – dziennikarka prasowa, radiowa i telewizyjna. Od wielu lat mieszka i pracuje w Chicago. Była redaktor naczelna „Dziennika Związkowego”, najstarszej polskojęzycznej gazety wydawanej za granicą. Uważna obserwatorka życia amerykańskiej Polonii. Jej głównym polem zainteresowań jest historia chicagowskiej Polonii, także ta kryminalna.