Anonimowy użytkownik
25/09/2024
opinia recenzenta nie jest potwierdzona zakupem
"Oskar i pani Róża" to książka, która pozostawia głęboki ślad w sercu czytelnika poprzez swoją subtelność, szczerość i dotkliwość. Eric-Emmanuel Schmitt w mistrzowski sposób ukazuje ostatnie dni życia Oskara, młodego chłopca, którego przyszłość została brutalnie skrócona przez chorobę. Narracja prowadzona jest poprzez pełne emocji listy i rozmowy, które Oskar prowadzi z panią Różą – wyjątkową, pełną ciepła kobietą, która staje się jego powierniczką i mentorką. Co czyni tę książkę wyjątkową, to sposób, w jaki Schmitt potrafi połączyć lekkość z głębokim smutkiem. Oskar, mimo swojego młodego wieku, przechodzi przez pełne spektrum ludzkich doświadczeń – od radości i nadziei, po strach i rezygnację. Jego zapiski są przejmujące i autentyczne, co sprawia, że łatwo zapominamy, iż to tylko dziecko, które wciąż jest w szpitalnym łóżku, a nie dorosły, który przeżył całe życie. Pani Róża, z kolei, jest postacią pełną życia i mądrości. Poprzez codzienne rozmowy i drobne gesty, pomaga Oskarowi przeżyć każdy dzień tak, jakby był pełnym życiem. Ich relacja jest pełna ciepła, zrozumienia i wzajemnego wsparcia. Książka Schmitta to nie tylko opowieść o chorobie i śmierci, ale przede wszystkim o życiu – jego kruchości i pięknie. Przypomina nam, że każda chwila jest cenna i że nawet w najtrudniejszych momentach można znaleźć radość i sens. Przez pryzmat życia Oskara, autor ukazuje uniwersalne prawdy o ludzkim doświadczeniu, które poruszają i inspirują. "Oskar i pani Róża" to powieść, która zmusza do refleksji nad własnym życiem i relacjami z bliskimi. To historia, która pozostaje z czytelnikiem na długo, wypełniona emocjami i przemyśleniami, które trudno zignorować. Bez wątpienia jest to lektura, która zasługuje na szczególne miejsce na półce każdego miłośnika literatury.