Alex Kerr

„Japonia utracona” - Alex Kerr Jedyne w swoim rodzaju wprowadzenie do kultury japońskiej. Autor miał dwanaście lat, gdy w 1964 roku zamieszkał z rodzicami w Japonii i spędził tam niemal całe swoje życie. Jak się okazało, rok ten był punktem zwrotnym w historii kraju organizującego właśnie letnie igrzyska olimpijskie. Rozpoczął się wtedy okres boomu ekonomicznego i gwałtownej modernizacji. Kerr, zafascynowany tradycyjną kulturą japońską, próbuje w książce pokazać to, co na jego oczach ulegało głębokim przeobrażeniom. Z zaangażowaniem opowiada o dawnej architekturze i wnętrzach, obyczajach, religii, teatrze kabuki, kolekcjonerstwie i kaligrafii. Książkę pisał po japońsku - dla Japończyków - i jako pierwszy obcokrajowiec otrzymał za nią nagrodę literacką Shincho Gakugei.

„JAPONIA UTRACONA”, PIERWSZA KSIĄŻKA NAPISANA PRZEZ OBCOKRAJOWCA, KTÓRA OTRZYMAŁA NAGRODĘ LITERACKĄ SHINCHO GAKUGEI. Alex Kerr miał dwanaście lat, gdy wraz z rodzicami zamieszkał w Japonii, która zafascynowała go na tyle, że zdecydował się na studia w tym kierunku i napisanie książki wprowadzającej do kultury japońskiej. Jak się okazało, rok 1964 gdy autor pierwszy raz zamieszkał w Japonii okazał się być punktem zwrotnym dla całego kraju. Proces gwałtownej modernizacji i boomu ekonomicznego pozostał nie bez wpływu na Japonię i jej mieszkańców. Kerr pokazuje w książce to co zafascynowało go w kraju kwitnącej wśni najbardziej, tradycyjna japońska kultura, dawna architektura, obyczaje, religia. Książkę napisał po japońsku i dla Japończyków, co zostało odebrane bardzo pozytywnie.

Isobel i Alex dorastali w strachu przed okrutnym ojcem. Jednak prawdziwy koszmar zaczął się dla nich dopiero, gdy on w przypływie szału zamordował ich matkę. Odtąd będą się tułać po kolejnych domach opieki i rodzinach zastępczych. Czy będą skazani na dorastanie wśród ludzi o zimnych sercach? Czy znajdzie się ktoś, kto zechce ich wysłuchać? Nikt nie chciał słuchać to przejmująca opowieść o sile łączącego rodzeństwo uczucia i o tym, że nawet w najtrudniejszych warunkach warto walczyć o szczęśliwe zakończenie.