Charles Moore

Po latach, w wielu badaniach ankietowych, Margaret Thatcher pojawia się w czołówce najlepszych szefów rządów jej królewskiej mości. W badaniu zrealizowanym w 2021 roku przez pracownię Ipsos Margaret Thatcher zajęła drugie miejsce wśród premierów urzędujących po 1945 roku, przegrywając tylko z Winstonem Churchillem (któremu pomogły z pewnością osiągnięcia sprzed 1945 roku) i pokonując Tony’ego Blaira. 44 proc. mieszkańców Wielkiej Brytanii oceniło, że wykonała dobrą robotę dla kraju, a 35 proc. było przeciwnego zdania. Co ciekawe, Thatcher zdobyła najmniejszy odsetek głosów w kategorii polityków, o których respondenci nie mają wyrobionego zdania. To pokazuje, że była postacią bardzo wyrazistą i zapamiętaną przez kolejne pokolenia wyborców. (fragment Posłowia)

Fascynacja osobą Margaret Thatcher, Żelazną Damą, pierwszą kobietą, która w Wielkiej Brytanii została wybrana na szefa partii rządzącej, nie słabnie. „Po jej śmierci to zainteresowanie jeszcze wzrosło. Była ona kimś, wobec kogo niemal nie sposób pozostać obojętnym. Ludzie są nią zafascynowani, rozeźleni, zachwyceni. Wielu sądzi, że uratowała Brytanię, wielu, że ją zniszczyła. Jedyną rzeczą, która ich jednoczy, jest to zainteresowanie nią. Kiedy teraz przeszła z magmy pełnej kontrowersji codzienności do historii, to zainteresowanie pozostaje nadal żywe. Pani Thatcher staje się narodowym archetypem, wokół którego spory nigdy nie zgasną, jak wokół Henryka VIII, Elżbiety I, Nelsona czy Winstona Churchilla. A za sprawą swojej płci, przekonań i charakteru jest także archetypem globalnym – przywódczynią, z którą porównywani są wszyscy inni: dla niektórych jest opowieścią ku przestrodze, dla innych gwiazdą przewodnią”. (fragment Wstępu)