Javier Marías

Wciągająca szpiegowska intryga, tajemnice i dylematy moralne. Dwóch mężczyzn, jeden fikcyjny, drugi prawdziwy, mieli szansę zabić Hitlera, zanim ten rozpętał II wojnę światową. Ów punkt wyjścia służy Javierowi Maríasowi jako pretekst do eksploracji rewersu przykazania „Nie zabijaj”. Skoro ci mężczyźni zapewne powinni byli zastrzelić Führera, być może należałoby postąpić tak jeszcze z kimś innym? Jak mówi narrator Tomása Nevinsona, „zabijanie wcale nie jest tak radykalne, ani tak trudne, ani niesprawiedliwe, jeśli się wie, kogo zabić”. Tomás Nevinson, mąż Berty Isli, ulega pokusie i po dłuższej przerwie wraca do tajnych służb, otrzymuje propozycję wyjazdu do pewnego miasta na północnym wschodzie kraju, gdzie będzie musiał zidentyfikować pewną kobietę, pół Hiszpankę, pół Irlandkę, która dziesięć lat temu brała udział w organizacji zamachów ETA i IRA. Jest rok 1997. Za zleceniem stoi dwuznaczna postać byłego szefa, Bertrama Tupry, który już wcześniej, uciekając się do podstępu, zmienił życie Nevinsona. Tomás Nevinson to prawdopodobnie najlepsza powieść Javiera Maríasa. „El País”

Drugi tom tryptyku Twoja twarz jutro, pisanego ponad dziesięć lat, obsypanego nagrodami na całym świecie , stanowiącego ukoronowanie twórczości Javiera Maríasa i ugruntowanie jego pozycji jako jednego z najwybitniejszych współczesnych pisarzy hiszpańskich i europejskich. Po rozstaniu z żoną Jacques Deza opuszcza Hiszpanię i przenosi się do Londynu, gdzie rozpoczyna pracę dla tajemniczej grupy, kierowanej przez enigmatycznego Bertrama Tuprę związanego z brytyjskim MI6. Praca polega na analizowaniu ludzkich zachowań i charakterów. W pierwszym tomie trylogii Deza snuł rozważania nad moralną stroną swego zajęcia. W drugiej części zaskakujący bieg wydarzeń wstrząsa nim do głębi. Podczas wieczoru w dyskotece, który spędza ze swoim szefem i pewnym włoskim małżeństwem, w jego mniemaniu powiązanym z Watykanem, Deza jest świadkiem niebywale brutalnej sceny. Czy uda mu się wyplątać z sytuacji, która czyni go wspólnikiem zła? Na ile potrafimy zapanować nad własną gwałtownością i strachem? Javier Marias sięga do najlepszych wzorców powieści szpiegowskiej i tka historię gęstą, skupiającą uwagę – lecz jej prawdziwą substancją są refleksje psychologiczne, filozoficzne, moralne oraz poszukiwanie odpowiedzi na pytanie postawione na samym początku: czym jest rzeczywistość?

„Marías stworzył dzieło wybitne”. ABC Cultural Frapująca i zniewalająca historia pewnego oczekiwania. Berta Isla i Tomás Nevinson poznali się w Madrycie w bardzo młodym wieku i bardzo szybko postanowili być razem, nie spodziewając się, że przypadnie im w udziale życie pełne dramatycznych przerw i zawirowań. Tomás, pół-Hiszpan, pół-Anglik, ma wyjątkowy dar do języków i naśladowania akcentów. To za sprawą tych zdolności podczas studiów w Oksfordzie zainteresuje się nim brytyjski rząd i złoży mu propozycję, której nie będzie mógł odrzucić. Wystarczy jeden z pozoru zwyczajny dzień, by reszta życia Tomása i jego żony zmieniła się na zawsze. Berta Isla to ujmująca powieść o przemianie, którą przechodzą jej bohaterowie, a także kruchości i uporze towarzyszącym miłosnemu związkowi skazanemu na ukrywanie prawdy, grę pozorów i spekulacje. „I znów Javier Marías dał nam wyjątkową powieść. Sięgając najwyższych rejestrów literackiej jakości, talent pisarza nie zawodzi, ani nie ogranicza się do wypracowanych już dróg.” – El Periódico

Monumentalna powieść uznana przez krytyków literackich na świecie za jeden z najlepszych utworów współczesnej literatury. Jacques lub Jaime lub Jacobo Deza przygląda się nieznanym twarzom otaczających go ludzi. Przygląda się swojej twarzy. Odkrywa, że pozornie spokojny, zachodni świat, w którym żyjemy, toczy trucizna zdrady i przemocy. To coś więcej niż jedynie pasjonująca historia, to wielopoziomowa, śmiała proza napisana z prawdziwą maestrią. „Marias, jeden z najoryginalniejszych pisarzy Europy, to autor, w którego prozie można się zanurzyć i błogo zatracić”. Gazeta Wyborcza „Wielka powieść filozoficzna w szpiegowskim kamuflażu”. Polityka „ Niezwykle szeroki zakres tematyczny (to jest w pewnym sensie powieść totalna), fenomenalny styl, a przede wszystkim głębokość analizy psychologicznej sprawiają, że w Twojej twarzy jutro Marías zbliża się do Prousta – i to jest oczywiście bardzo mocne porównanie, pojawiające się jednak regularnie w tekstach dotyczących twórczości Hiszpana, a przy tym jak najbardziej uzasadnione”. Zeszyty Literackie

Niezwykle subtelna i wielopoziomowa opowieść o sprawach tak intymnych, że poruszanych jedynie szeptem. Tętniący życiem Madryt lat 80. XX wieku. Juan de Vere, młody mężczyzna opowiadający tę historię, otrzymuje od Eduardo Muriela, reżysera filmowego, zadanie. Ma się przyjrzeć przeszłości doktora Jorgego Van Vechtena, przyjaciela reżysera, krążą o niej bowiem niepokojąco niepochlebne plotki. Ma również podjąć próbę uzyskania od niego pewnych informacji. Juan do misji przystępuje z właściwą młodemu wiekowi nadgorliwości i tak staje się świadkiem małżeńskich potyczek Eduardo i Beatriz. Poznaje ich dziwną i nierówną relację, wnika w zagadkową przeszłość. Odkrywa, że sprawiedliwość zawsze naznaczona jest osobistym urazem i nigdy nie jest bezinteresowna, a każde wybaczenie lub kara – obojętnie indywidualne czy zbiorowe – ma charakter arbitralny. Oryginalna opowieść o pożądaniu, które przezwycięża skrupuły, o lojalności i szacunku oraz o tym, że na rzeczywistość zawsze patrzy się wybiórczo – tylko czasem z własnego wyboru. „Pod względem błyskotliwej i zniewalającej inteligencji Marías nie ma sobie równego i w prozie może osiągnąć wszystko. Nic dziwnego, że ciągle wymienia się go w kontekście Nagrody Nobla”. Kirkus Reviews

„Trudno powstrzymać się od pochwał po przeczytaniu tej książki”. Washington Post Mistrzowie pióra - Faulkner, Conrad, Nabokov, Sterne i wielu innych - w nowym ciekawym ujęciu. Podręczniki i słowniki historii literatury byłyby znacznie bardziej interesujące, gdyby zawierały biografie takie jak te przedstawione przez Javiera Mariasa. Koncentrując uwagę na mistrzach XVIII, XIX i XX wieku, a nie na maskach, które przyjęli wraz ze sławą, z całą naturalnością wydobywa ich z przeszłości, przedstawia w codziennej krzątaninie, od której nikt nie jest w stanie uciec. Oczywiście nie jest to podglądanie przez dziurkę od klucza, co jest żałośnie pospolite. Przywraca się im jedynie wymiar ludzki, zredukowany procesem mitologizacji literackiej czasem nawet do zera. Pracując nad tym oryginalnym dziełem, Marías korzystał zarówno ze źródeł z pierwszej ręki, takich jak autobiografie, wspomnienia albo listy, jak i specjalistycznych opracowań krytycznych. W Pisanych życiach posmak powieści jest zamierzony.

Intrygująca niebeletrystyczna książka Javiera Maríasa o ciągłym splataniu się rzeczywistości z fikcją. Wszystko zaczęło się w 1989 roku, kiedy to Marías opublikował swą oksfordzką powieść Wszystkie dusze. Podobieństwa między autorem a bohaterem stały się podstawą do plotek i domysłów, a na dodatek znajomi pisarza rozpoznawali się (zwykle niesłusznie) w postaciach i obrażali o fikcyjne przecież opisy – rzeczywistość została skolonizowana przez literacką fikcję. Zabawne (nie dla wszystkich) losy książki prowadzą do innych opowieści: o zmarnowanym pisarskim talencie Johna Gawswortha, króla karaibskiej wysepki Redondy, na której obecnie panuje sam Marías; o gwieździe brytyjskiej literatury lat 20. ubiegłego wieku zabitej w zagadkowych okolicznościach w Meksyku, wreszcie o rodzinie samego autora. Frapująca opowieść, w której to, co prawdziwe, wydaje się zmyślone – i odwrotnie. A także wyjątkowy pean na cześć literatury.

Marta zaprasza niedawno poznanego Victora do swojego madryckiego apartamentu. Wszystko dzieje się pod nieobecność męża, który przebywa w podróży służbowej w Londynie. Kiedy zasypia jej dwuletni syn, Victor i Marta udają się do sypialni. W ramionach niedoszłego kochanka Marta nagle umiera. Przerażony mężczyzna ucieka ze stanikiem i z kasetą magnetofonową sekretarki automatycznej jako jedynymi łupami miłosnymi i z gryzącym go poczuciem winy wobec niemal sobie nieznanej zmarłej. To niecodzienne zdarzenie daje początek niezwykłej próbie wyjścia bohatera z cienia, z nijakości, z nicości... Javier Marias, w swojej ekscentrycznej i niesamowitej powieści, twardo stąpa po ziemi ukazując, co kryją kłamstwa, a co skrywa prawda. „Marías jest kimś na kształt moralisty – a może raczej amoralisty? Rozważania, którym oddają się bohaterowie jego powieści, nie są oderwanymi od życia spekulacjami, lecz naszymi, realnymi codziennymi dylematami”. Tomasz Pindel, Tygodnik Powszechny „Stylowy, wymagający wysiłku intelektualnego. Marías ma zdumiewający talent, jego proza jest ambitna, ironiczna, filozoficzna i ostatecznie pełna współczucia”. The New York Times

Oszustwo, romans i morderstwo w gęstej pajęczynie odwiecznych pytań o sens życia, koleje losu i istotę śmierci – mistrzowskie połączenie sztuki wysokiej z przystępną, intrygującą fabułą. María Dolz, redaktorka w jednym z madryckich wydawnictw literackich, codziennie rano zachodzi, przed pracą, do kawiarni. Tam przy śniadaniu obserwuje parę małżeńską w średnim wieku, którą jest od dłuższego zafascynowana. Nic o małżonkach nie wie, ale buduje wokół nich wszelkiego rodzaju domysły, pytania, hipotezy, konfabulacje. Fascynacja ta nie mija nawet wtedy, kiedy traci małżonków na jakiś czas z oczu. Z opóźnieniem dowiaduje się o tragedii, która dotknęła parę: mężczyzna, tuż po wyjściu z kawiarni zostaje zaatakowany przez bezdomnego i zabity. Gdy po paru miesiącach wdowa wraca do kawiarni, María Dolz postanawia podejść do niej i przedstawić się. Dotychczasowe domysły, pytania, hipotezy i konfabulacje zaczynają wypełniać się rozmowami, wyznaniami, spotkaniami. Od zagadki śmierci przechodzimy do zagadek uczuć, emocji – zakochań i miłości… „Metafizyczna eksploracja pod przykrywką intrygi i morderstwa. Niezauważalnie wciąga bez reszty”. Spectator

Długo wyczekiwany trzeci i ostatni tom „Twojej twarzy jutro”, fascynującej trylogii Javiera Maríasa, która – doprowadzona do finału – jawi się jako jedno z największych osiągnięć literackich naszych czasów. Jacques Deza nadal pracuje w Londynie dla tajemniczej grupy wywiadowczej. Ogląda przerażającą kolekcję nagrań kompromitujących wiele osób publicznych. Oglądane sceny wnikają w Dezę jak trucizna. Bohater musi znaleźć odpowiedź na pytanie, czy można usprawiedliwić przemoc i na ile można ingerować w cudze życie, nawet jeśli jest to życie kochanej osoby. Kończy także dwie długie rozmowy, z ojcem i z przyjacielem, by przekonać się, że nie znamy najbliższych nam ludzi i sami dla siebie jesteśmy zagadką. To książka, która zabiera nas do piekieł, by potem, poranionych i zatrutych, przywrócić jednak życiu. „Trylogia Twoja twarz jutro w ubiegłej dekadzie była jednym z największych wydarzeń literackich na świecie i uczyniła z Javiera Maríasa poważnego kandydata do nagrody Nobla”. Polityka

Kryminał bez morderstwa zbudowany na kanwie misternie utkanej sieci celnych życiowych refleksji. Powieść zgodnie uznana przez najwybitniejszych krytyków i czytelników za największe objawienie literackie ostatnich trzydziestu lat. Juan, młody tłumacz konferencyjny, przeżywa przełomowy i trudny, jak mu się wydaje, moment w swoim życiu – żeni się. Jego przeczucia, iż tym samym całkowicie odmienia swoje życie, całkowicie się sprawdzają, choć w zupełnie nieoczekiwany sposób. Wkrótce też przez przypadek dowiaduje się, że jego ojciec to trzykrotny wdowiec, a jedna z jego żon popełniła samobójstwo. Dlaczego ojciec dał mu w dniu ślubu radę, by nigdy nie wyjawiać żonie swoich sekretów? Czy młodemu mężczyźnie uda się rozwikłać zagadkę tajemniczej śmierci młodej kobiety? Poetyckie, ujmujące subtelnym rytmem zdania, długie frazy, pełne namysłu i wątpliwości oraz niesłychana, rzadko spotykana precyzja w analizowaniu słów i czynów bohaterów – oto atuty jednaj z najlepszych powieści pisarza.

Niezwykła historia naukowca, który przystaje do tajemniczej organizacji zajmującej się przewidywaniem ludzkich losów. Hiszpan, który kiedyś był wykładowcą na Uniwersytecie w Oksfordzie, wraca po rozstaniu z żoną do Anglii. Tu zostaje współpracownikiem tajemniczej grupy o niesprecyzowanych zadaniach, której codzienna działalność polega na analizowaniu charakterów i osobowości konkretnych ludzi, by przewidzieć ich zachowania w przyszłości, czyli ich twarz jutro. Javier Marias sięga do najlepszych wzorców powieści szpiegowskiej i tka historię gęstą, skupiającą uwagę – lecz jej prawdziwą substancją są refleksje psychologiczne, filozoficzne, moralne oraz poszukiwanie odpowiedzi na pytanie postawione na samym początku: czym jest rzeczywistość? Pierwszy tom tryptyku, uznawanego za najlepsze dzieło w dorobku Mariasa, uhonorowanego licznymi nagrodami, przełożonego na wiele języków i wydanego w kilkudziesięciu krajach.