Menu

Nisza

Nisza
"Las duchów" to książka z gatunku literatury faktu. Jej kanwą jest poszukiwanie informacji o przedmiotach z tak zwanej kolekcji syberyjskiej Muzeum Etnograficznego w Krakowie. W latach 2016-2019 autor kilkakrotnie jeździł na Syberię, rozmawiał z potomkami ludzi, do których takie rzeczy należały. Nieme przedmioty dały początek fascynującym historiom. O współczesnych i dawnych mieszkańcach tamtych terenów, o miejscach i kulturze od dziesięcioleci degradowanych na skutek decyzji podejmowanych w Moskwie. "Las duchów" dziś nie mógłby już powstać, ponieważ tocząca wojnę z Ukrainą Rosja stała się dla polskiego badacza praktycznie niedostępna. "Te opowieści wciągają jak rzeki. Chciałoby się już w nich pozostać. Zanurzać się coraz głębiej w głosy ludzkie i nieludzkie, które razem składają się na świat". Olga Stanisławska
"Lejek (Wariacje)" jest zbiorem wzajemnie powiązanych sześciu opowiadań i dwóch obszerniejszych nowel. Są one rodzajem wariacji na parę przeplatających się tematów. Chodzi przede wszystkim o metafizykę i rozmaite scenariusze końca. Świat wiary, „bożych inwazji” na ludzką rzeczywistość i ewentualnego „życia po życiu” intryguje autora. Jak sam twierdzi, jako ateista może jedynie walić głową w metafizyczny mur — próbować zrozumieć to, co z definicji niezrozumiałe. O tym właśnie jest ta książka. Podobnie jak o upływie czasu, o pisarskich klęskach, o przyjaźni, bliskości i stracie, wreszcie o chodzeniu, uporczywym i długodystansowym, czyli o najprostszej terapii, jaką można sobie zaaplikować. "Lejek" można też czytać jako czarną, surrealistyczną komedię. Piotr Kofta (ur. 1973) - pisarz, publicysta, krytyk literacki. Wydał dwa zbiory opowiadań: "Piękne wieczory" (2004) i "Burą małpę" (2005). W latach 2006-2011 szef działu literackiego dodatku "Kultura" do "Dziennika Polska-Europa-Świat" (od 2009 roku "Dziennika Gazety Prawnej"). W roku 2007 został wyróżniony PIK-owym Laurem Polskiej Izby Książki za najlepszą prezentację książki w prasie drukowanej. Publikował m.in. w "Przekroju", "Polityce", "Machinie", "Notesie Wydawniczym", "Wprost", "Chimerze", "Esquire", "Tygodniku Powszechnym". Stały współpracownik wspomnianego "Dziennika Gazety Prawnej" i - od 2011 roku - Programu II Polskiego Radia. Od roku 2021 jest członkiem jury Nagrody Wielkiego Kalibru za najlepszą polskojęzyczną powieść kryminalną lub sensacyjną. Mieszka w Warszawie.
"Rondo Rodeo" jest powieścią drogi ze Środkowym Zachodem USA w tle. Kobieta i mężczyzna podróżują przez Amerykę jak z horroru. Polska fotografka i francuski dziennikarz. Ona od lat mieszka w Wiedniu, pracuje w Muzeum Sztuki Nowoczesnej, archiwizując zbiory. Kiedy jej partner zostaje wysłany jako reporter na prowincję USA, ona widzi w tym szansę na powrót po latach do fotografii. Podróż we dwoje obiecuje wspólne jutro. Tymczasem transowy obraz amerykańskiej prowincji uruchamia wspomnienia. Odkrywanie Ameryki staje się wędrówką po śladach - w przeszłość. "Rondo Rodeo" to historia zapętlenia, wyrafinowanej gry między kobietą a mężczyzną, której stawką jest osobista wolność. W tej podróży dwoje ludzi podąża w jedną stronę, ale coraz bardziej osobno. Monika Muskała - eseistka, dramatopisarka, tłumaczka, dokumentalistka. Za książkę "Między Placem Bohaterów a Rechnitz. Austriackie rozliczenia" otrzymała Nagrodę Literacką JULIUSZ oraz Nagrodę im. Andrzeja Siemka „Literatury na Świecie“. Współautorka nagradzanych sztuk teatralnych. Za przekłady z niemieckiego uhonorowana nagrodą im. Karla Dedeciusa. Dorastała w Kotlinie Kłodzkiej. Mieszka w Austrii. "Rondo Rodeo" to jej powieściowy debiut.
„Nocnik nad nocnikami” to nieoceniony dodatek do pierwszego nocnika. Dzieciaki uwielbiają tę książeczkę, z zapałem „czytają” i bezboleśnie rozstają się z pampersami. Tak się dzieje w kilkunastu krajach, od Azji przez Europę, Afrykę po Stany Zjednoczone, gdzie „Nocnik nad nocnikami” trafił już do prawie pięciu milionów domów. Alona Frankel napisała i narysowała go kiedyś dla własnego synka, z miłością, humorem i bez pruderii. W 2005 opublikowała też autobiograficzną powieść dla dorosłych - o dzieciństwie w Polsce w czasie Holokaustu i w latach powojennych. „Dziewczynka”, wydana w Polsce dwa lata później, została uhonorowana Nagrodą Sapira, najwyższym izraelskim wyróżnieniem w dziedzinie literatury. Po polsku dostępna jest także opowieść Alony Frankel o jej dojrzewaniu w Izraelu lat 50.
Jerzy Ficowski pierwszy wkroczył w rejony cygańskich tajemnic, gdy cztery lata po wojnie dołączył do taborów. Od samych Cyganów uczył się ich kultury, obyczaju, moralnego kodeksu, języka. U źródeł wielu dokonań Jerzego Ficowskiego było olśnienie. Ten blask przedostał się do jego „cygańskich” prac. Są w nich strony przejmujące i zabawne, poważne i ironiczne, naukowe i reporterskie. Zapis dawnej kultury fascynujący Polaków do dziś. Romowie czasem się lękają, że czegoś już o sobie zapomnieli. Wtedy sięgają do Ficowskiego. Lidia Ostałowska
Poemat, jakiego jeszcze nie było.
Wiersze cygańskiej poetki Papuszy w przekładzie i ze wstępem Jerzego Ficowskiego.
Gdy była dzieckiem, wychowujący ją dziadek robił z jej włosów pędzle i sprzedawał lokalnym artystom. Dorosła bohaterka Nigdzie wraca do rodzinnego miasteczka, by odnaleźć obrazy namalowane tymi pędzlami – dla niej ważne potwierdzenie własnego istnienia. Tylko czy można odnaleźć siebie, zanurzając się w przeszłość? Gdzie szukać swoich korzeni – w miejscach, w ludziach, a może w przedmiotach? To druga książką w dorobku Boryczki, autorki docenionego przez krytykę i czytelników zbioru opowiadań "O perspektywach rozwoju małych miasteczek".
10 opowiadań. "Sceny z życia sąsiedzkiego, rodzinnego, małżeńskiego, biurowego, gospodarczo-turystycznego, zakotwiczone w realności [...], jednocześnie rozgrywają się w sferze fantasmagorii". Bohdan Zadura "Absolutnie osobna fraza, w której językowa wytworność gorliwego ucznia miesza się z żulerską abnegacją, wytrawna poezja z rynsztokiem, a to, co piękne, z nieprzyjemnym i niepożytecznym". Dorota Masłowska "Nadchodzi czas, kiedy wstyd będzie przyznać, że nie czytało się Bawołka". Jerzy Jarniewicz Szósta książka Waldemar Bawołka. Wcześniej ukazały się Delecatio morosa, Raz dokoła, Humoreska, To co obok, Echo słońca, dwukrotnie nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia. Żyje w Cieżkowicach, gdzie się urodził w 1962 roku.
Książka Katarzyny Pochmary-Balcer stopniowo odsłania wzajemne relacje członków sekty i ich motywacje, takie jak poszukiwanie remedium na doznanie straty, chęć zaistnienia w grupie czy potrzeba zburzenia zastanego porządku lub zerwania wcześniejszych więzi. To wielogłos grupy bohaterów, poznajemy doświadczenia każdego z nich z ich własnego punktu widzenia. Ta lektura zmusza do refleksji na temat współczesnych autorytetów i stosunku człowieka do natury. Pierwsza nagroda w konkursie na najlepszą pracę literacką powstałą w ramach studiów podyplomowych „Szkoła Mistrzów” prowadzonych na Wydziale Polonistyki UW w roku akademickim 2017/2018
Zakątek Hedwy nie jest produktem fantazji: to książka zrodzona ze zdarzeń rzeczywistych, książka - przestroga, bo autorka pokazuje w niej splot czynników, które z życia rodzinnego mogą uczynić koszmar. Powieść nastawiona raczej na nieozdobną relację o faktach niż na epatowanie literackością. Owa literackość realizuje się w kompozycji, w systemie wewnętrznych odbić - losów, osobistych tragedii - które wchodzą w interakcje tak, jak relacja Felicji i relacja Hedwy. Ta książka pozostaje na długo w pamięci. Z posłowia Jerzego Jarzębskiego.
Ta książka jest o tym, że dorośli też mają marzenia i o tym, że życie może być cyrkiem, jeśli tylko się na to pozwoli. Etgar Keret i Rutu Modan
"Hammerklavier" to zbiór intymnych autobiograficznych opowiadań o miłości, dzieciństwie i przemijaniu. Zaduma nad życiem przeplata się tu z humorem. Nostalgia i czułość dla ludzi łącza z autoironią i przełamywaniem rozmaitych tabu. Yasmina Reza, urodzona w 1959 r. francuska pisarka i aktorka. Jej sztuki znane są na całym świecie, powieści i opowiadania przełożono na ponad 30 języków. Polskie teatry wielokrotnie wystawiały "Sztukę" i "Boga mordu", na podstawie którego Roman Polański w 2011 r. nakręcił słynną "Rzeź". "Nie mogę czekać, nie mogę czekać rozsądnie. Nie mogę paść na kolana przed czasem. Nie chcę. Cokolwiek zrobię, przeminę, nie będę spokojnie czekać na tę chwilę. Nie chcę spokoju. Nie jestem na niego gotowa. Jestem w wieku wojny i chcę losu wojownika. Niepotrzebny mi jest spokój, cierpliwość, ta łagodna agonia. [...] Jestem gotowa całkowicie się zużyć, jeśli się przydam. Jeśli mój błysk choćby jeden jedyny raz rozjaśni niebo w czasie bitwy". Yasmina Reza, "Hammerklavier"
Powieść jak puzzel układający się w obraz ludzkiego życia i człowieczej natury. Dowcipna i pełna melancholii. W 2012 roku wyróżniona Nagrodą Literacką Unii Europejskiej.
Czworo młodych przyjaciół żyje po swojemu. "Nie pracowali w agencji reklamowej, nie chcieli oszczędzać na lepsze mieszkanie i auto. Często widywano ich w ekskluzywnych kawiarniach. Wszystkie zarobione pieniądze przejadali, przepijali i przepalali. Żyli jak studenci (według zasady: jedyne naprawdę zmarnowane pieniądze to te, które się zaoszczędzi)". Piątym bohaterem tej historii jest bratysławskie blokowisko. Podszyte humorem realistyczne opisy przeplatają się z poetyckimi fantazjami, wspomnieniami z dzieciństwa, odniesieniami do literatury. Książka wyróżniona Nagrodą Literacka Unii Europejskiej razem "Pensjonatem" Piotra Pazińskiego i "Kukłą Kokoschki" Afonso Cruza, również wydanymi przez Niszę.
Jeśli znacie "Nocnik nad nocnikami", to wiecie, jaką mistrzynią w mówieniu o "trudnych sprawach" jest Alona Frankel. W tej książce oswaja kolejny ważny temat: skąd się biorą dzieci. O poczęciu dziecka, ciąży i narodzinach opowiada jak zwykle bez ogródek, prosto i ciepło. To chyba pierwsza książka dla dzieci, która nie zostawia wątpliwości, że przyczyną ich pojawienia się na świecie jest miłość.
W opowiadaniach Jarka Westermarka sprawność konstruowania wciągającej fabuły idzie w parze z zamiłowaniem do literackiego eksperymentu, z poczuciem humoru i z wyostrzonym zmysłem obserwacji. Większość tekstów tego tomu sytuuje się na pograniczu literatury popularnej i wysokoartystycznej. Autor czerpie z obu obiegów literackich to, co najlepsze – z jednej strony potrafi utrzymać czytelnika w napięciu, dostarczyć mu rozrywki, z drugiej, przełamując liczne konwencje (m.in. detektywistyczną, fantasy, grozy czy thrillera), skłania go do głębszego namysłu nad otaczającą nas rzeczywistością. Zainteresowanie codziennością nie tłumi jednak pisarskiej wyobraźni eksplorującej – na serio i na wesoło – także światy i istnienia inne niż ludzkie. Jest właśnie tak, jak mówi bohater jednego z opowiadań: „Kto raz wpadnie w sidła opowieści, ten może się z nich już nigdy nie wydostać”.
Monografia Marii Jehanne Wielopolskiej (1882-1940), pisarki, która "stoczyła się w dziennikarstwo". W młodości autorka głośnych książek ("Pani El.", "Faunessy", "Femina", "Kryjaki"), później kontrowersyjna publicystka, „stara weredyczka, która popsuła sobie życie prawdomównością”, „czerwona hrabina”, „arcywarchoł w spódnicy”, „zażarta piłsudczyca”. W obronie swoich przekonań, zmienianych czasem o 180 stopni, wdawała się w zaciekłe publicystyczne awantury. Gorszyła Kościół, podjudzała do polemik Antoniego Słonimskiego i Adolfa Nowaczyńskiego. Była bohaterką złośliwych karykatur i satyrycznych wierszyków. Po wojnie zapomniana. Dopiero w ostatnich latach dostrzeżono, że to ona, na równi z Zofią Nałkowską, dała początek feminizacji kultury. Hanna Faryna-Paszkiewicz przeszukała archiwa, by wydobyć z cienia fascynującą postać.
Dwanaście opowiadań Szmuela Josefa Agnona, jedynego izraelskiego laureata literackiego Nobla (w 1966 roku); w przekładzie i z posłowiem Piotra Pazińskiego. Agnon jest jednym z ojców założycieli literatury izraelskiej, mistrzem Amosa Oza i Cruji Szalew. Urodzony w Buczaczu w 1888 roku, zmarły w Jerozolimie w roku 1970, żył w czasach zwątpienia w religię i tradycję, Zagłady, ale też tworzenia się żydowskiego państwa i świeckiej literatury hebrajskiej. Jego opowiadania i powieści czerpią zarówno z tradycji, jak i z nowoczesności. Widać w nich przemiany literatury żydowskiej: od tradycyjnej przypowieści po imaginacyjne pejzaże, którymi zachwycał się Jorge Luis Borges. „Przez kilka lat usiłowałem wydostać się z cienia Agnona, walczyłem, by uwolnić swoje pisarstwo spod jego wpływów, od jego kwiecistego, wykwintnego, drobnomieszczańskiego niekiedy języka, od jego miarowej rytmiki, od pewnej midraszowej pogody ducha połączonej z ciepłym tchnieniem bogobojnej mowy, pulsu melodii jidysz i spokojnego falowania soczystej opowieści chasydzkiej.[...] Mimo całego wysiłku (z jakim starałem się od niego oswobodzić) wszystko, czego nauczyłem się od Agnona, zapewne nadal pobrzmiewa w moich książkach. Amos Oz
Bohater Pensjonatu odwiedza miejsce, gdzie jako dziecko bywał z babcią - żydowski dom wypoczynkowy pod Warszawą, dawniej pełen życia, dziś zaludniony duchami przeszłości. Stwarzając na nowo rzeczywistość, która zginęła w odmętach czasu, Piotr Paziński unika patosu, za to sprawnie operuje ironią i humorem. To powiastka filozoficzna o trwaniu, przemijaniu i rozpadzie, a zarazem literacki głos trzeciego pokolenia po Holokauście. Justyna Sobolewska "Polityka"
„Nocnik nad nocnikami” to nieoceniony dodatek do pierwszego nocnika. Dzieciaki uwielbiają tę książeczkę, z zapałem „czytają” i bezboleśnie rozstają się z pampersami. Tak się dzieje w kilkunastu krajach, od Azji przez Europę, Afrykę po Stany Zjednoczone, gdzie „Nocnik nad nocnikami” trafił już do prawie pięciu milionów domów. Alona Frankel napisała i narysowała go kiedyś dla własnego synka, z miłością, humorem i bez pruderii. Od tamtej pory wydała 36 książek dla dzieci, zbiera za nie liczne laury. W 2005 opublikowała też autobiograficzną powieść dla dorosłych - o dzieciństwie w Polsce w czasie Holokaustu i w latach powojennych. „Dziewczynka”, wydana w Polsce dwa lata później, została uhonorowana Nagrodą Sapira, najwyższym izraelskim wyróżnieniem w dziedzinie literatury.
Sztuka czytania nie jest rozrywką, ale może być rozrywką... Nie jest ekstazą, ale może być ekstazą. W ostatecznym rozrachunku nic innego jak tylko sztuka czytania utwierdza nas, że każda rzecz może być czymś innym, a nawet swym własnym przeciwieństwem. O takim czytaniu opowiada ta książka. J.G.
15 opowieści o przedmiotach, które w PRL wywoływały gorące emocje nie tylko dorastającego w tamtym czasie Autora. Popularność wzornictwa z epoki PRL-u wybuchła niespodziewanie. Powstało już sporo książek o tym, jak WYGLĄDAŁ świat sprzed epoki transformacji. Ale Wojciech Grabowski robi coś jeszcze: do wspomnień o minionych kształtach dorzuca opowieści o tym, co się między nimi działo. O tamtym życiu, które - jak mi się wydaje - jest z roku na rok coraz mniej zrozumiałe. To rzecz, którą koniecznie powinni Państwo przeczytać! - napisał Jerzy Sosnowski.
Nowa książeczka autorki niezastąpionego Nocnika nad nocnikami, tak samo życiowa i dowcipna.
1 2 3
z 3
skocz do z 3